De denkfout die u maakt is dat er geen recht van overpad is. Een recht van overpad moet notarieel vastgelegd worden. Hier zijn afspraken gemaakt tussen 2 buren. En die afspraak loopt zolang die buren naast elkaar wonen. En die afspraak kan niet verjaren en kan je ook geen rechten aan ontlenen. Stel dat u af en toe mijn auto zou gebruiken, dan wordt die auto niet ineens uw eigendom en ook krijgt u geen vast recht om altijd van mijn auto gebruik te mogen maken.

De link die u aangeeft van mr. Frank Visser zegt ook hetzelfde. De ondernemer had een overeenkomst om de garagedeur te mogen gebruiken. Na 2010 was er geen afspraak meer gemaakt over het gebruik van die deur en konden ze ook niet terug vallen op de eerdere afspraak.
Het maakt dus ook niet uit hoe lang die afspraak al loopt, afspraak is afspraak. In 2006 is er een nieuwe afspraak gemaakt met de huidige bewoners. Ook al zou je een gaatje kunnen vinden in verjaring van wat dan ook, dan zijn de 20 jaar nog niet verstreken. Want, nogmaals, een afspraak kan niet verjaren.

Ts woont er helemaal geen 30 jaar maar pas sinds 2006. Van verjaring is dus sowieso geen sprake omdat vastgelegd is dat bij verkoop van de percelen de gemaakte afspraken vervallen.

TS mag niet zonder toestemming in de tuin van de buren komen. Die deur hoeft inderdaad niet weg, maar enig nut heeft die niet. Wat door de deur mag TS niet meer. En uiteraard mag de buurman er gewoon een schutting neerzetten. Een schutting hoeft echt niet 2 meter uit de erfgrens te staan.

De schutting van de steeg staat er al binnen de 2 meter,  De schutting mag niet vlak voor de deur staan als dat licht en lucht wegneemt. 
https://jure.nl/ECLI:NL:RBZUT:2006:AY5750

Gezien vanuit de woning inderdaad. Maar een poort achterin de tuin waar een schutting voor komt zal geen invloed hebben op het licht en lucht van het huis. Een erfafscheiding mag overal in de tuin geplaatst worden, zo lang je maar binnen de grenzen van je eigen perceel blijft en niet voor ramen en deuren van het huis van de buren komt. Als ik een poort ga maken naar de tuin van de buren wil dat niet zeggen dat ik zomaar hun tuin mag binnenkomen en dat zij er niets tegenaan mogen zetten.

En die afspraak kan niet verjaren en kan je geen rechten aan ontlenen. Kansloze zaak dus.

Hoe komt u er bij dat het een nooduitgang is? Het is gewoon een doorgang naar de achtertuin. En die doorgang mocht omdat de eerste bewoner daar een afspraak mee had. Er is niets vastgelegd en een afspraak loopt tot 1 van de partijen zou verhuizen. Dat er later opnieuw een afspraak is gemaakt wil niet zeggen dat de huidige bewoner mee moet werken aan die afspraak.

@NEODUTCHIO, neem mij even niet kwalijk maar kennelijk heeft u toch de vraag niet volledig gelezen. Citaat uit de vraag: '- hierdoor kan achterdeur niet meer gebruikt worden als nooddeur en toegang vanaf de openbare weg.'. Maar als u vindt dat een nooddeur essentrieel iets anders is dan een nooduitgang mag dat best van mij hoor! Taalkundig is een nooddeur toch helaas ook te lezen als nooduitgang en wij gaan elkaar toch niet lastig vallen over 'woorden'? (Edit) En ik heb redelijk bewust de 'vertaling' naar nooduitgang gedaan om Ts. een argument te geven om de situatie te doen handhaven. Dus als argument om in het voordel proberen te benutten.

TS spreekt in eerste instantie over een achteringang van perceel 1. Een achteringang is iets anders dan een nooduitgang of nooddeur. De achteringang kan ook als noodweg gebruikt gaan worden, maar daarmee wordt het nog geen nooduitgang. 
Er is geen wet in Nederland die verplicht dat iemand een achteruitgang of nooduitgang moet hebben. En al helemaal niet dat die achteruitgang via aangrenzende percelen zou moeten gaan.

@NEODUTCHIO: Ts heeft het over een nooddeur en overduidelijk dat de achterdeur niet meer gebruikt kan worden als nooddeur. En een deur is naast een ingang ook een uitgang dus een nooduitgang. Herhaald, het is Ts die dit noemt en het is aan Ts om te handelen op basis van de veelheid van adviezen die af en toe tegenstrijdig zijn. Dat kan en dat mag binnen V@A voor zover ik de regels goed begrijp en gaat het niet aan om dan eventueel op woorden slakken te leggen of daaraan een eigen conclsie te verbinden dat een nooddeur wettelijk niet noodzakelijk behoeft te zijn. Ts geeft aan dat de deur als nooduitgang wordt benut en dan nog een keer is dat naar mijn mening een bruikbaar argument! Ik zou dus ook nog heel goed op uw eerste reactie hebben kunnen reageren met: kan waar zijn maar u bent geen rechter! Ik ook niet!

Is het nu echt weer nodig om ook dit keer aan de redactie te vragen om ditonderlinge 'gedoe' met u te verwijderen?  Maar toch ook nog even dit: ik ken genoeg nooduitgangen die uitkomen op percelen die van anderen zijn!

Dit is geen discussiepanel!

Het gaat mij ook niet om de discussie en zeker niet om zout te strooien. TS is zelf inconcequent door eerst over een achteringang te praten en daarna over een nooddeur. Het lijkt er dus meer op dat er op het gevoel gespeeld gaat worden dan op realiteit. TS gebruikte de poort altijd om via achterom in de tuin te kunnen komen, niet voor noodgevallen. En nu de nieuwe buurman niet meer wil dat TS daar gebruik van gaat maken is het 'ineens' een nooddoorgang.

Even heel simpel. De Ts heeft een achtertuin, maar geen uitgang uit die achtertuin. Hebben veel huizen niet.

De vorige eigenaars hadden afspraken gemaakt over een doorgang in de tuin van de buren, zodat makkelijk op de openbare weg gekomen kon worden. Voor de kliko's of zo?

De nieuwe eigenaar van het buurhuis wil dat niet meer, hij sluit de boel af en zorgt dat die deur niet meer zijn tuin kan indraaien. 

En dat is zijn goed recht, want persoonlijke afspraken leveren geen rechten op voor volgende eigenaren.

Niet het recht van overpad, noch volgens het gewoonterecht.

Enkel en alleen een bordje ophangen maakt die deur nog geen nooduitgang.
En hoe wil je dat gaan doen zonder illegaal op het terrein van de buurman te komen?

Een deur die opengaat naar de tuin van de buren een "nooduitgang" noemen? Dwaasheid.