beste anonimus,
Laten we er het maar op houden dat ik een lotgenoot ben en mogelijk kan ik je wat tips geven,maar wil je zeker geen valse hoop geven.
Na vijftig jaar vragen,kloppen aan loketten van Overheid en instellingen en geprobeerd de vrouw die mij gebaard heeft te overtuigen dat zij verplicht is mijn vragen te beantrwoorden ben ik nu op 68 jarige leeftijd niets verder gekomen.
De hoge raad der nederlande sprak in April 1994 in een arrest uit,na vele jaren vragen,dat kinderen recht hebben op wetenschap omtrent hun afstamming en dat het recht van het kind boven het recht gaat van de biologische ouders dit geheim te houden.
Echter zoals zo vaak is recht hebben iets anders dan recht krijgen. Ik voerde een proces tehen de vrouw die mij baarde om uiteindelijk het recht op wetenschap over mijn afkomst te verkrijgen.
De rechbank stuurde mij,ondanks de uitspraak van de Hoge Raad met lege handen weg door een juridisch foefje. Ze kenden mij het recht wel toe,maar de mogelijkheden om dit te verwerven door
de wet toe te passen weigerden zij. De drie vrouwelijke rechters lieten mij duidelijk voelen dat een kind dat zijn biologische moeder voor de rechtbank daagt een "Nestbevuiler" is. Hoel deze vrouw mij nooit een warm nest heeft geboden.
Ik weet niet hoe ik je anders kan bereiken,maar je kunt mij bereiken door een boodschap achter te laten op www.georgeberben.nl of anders via facebook kind van de rekening.
Er bestaan ook een boek "kind van de rekening' een verboden bestaan,waar je mogelijk wat aan hebt en hoe het zoeken wel of niet kan verlopen.
Ik hoor het wel veel sterkte

Ook ik ben zo'n kind. Ik heb nooit geweten wie mijn vader was; niet toen ik jong was en ook niet toen ik zelf getrouwd was en i.v.m. m'n zwangerschap door de verloskundige werd gevraagd naar eventuele erfelijke voorkomende ziektes/aandoeningen in de familie.
Ik ben geboren in 1943 en mogelijk was m'n vader iemand uit het verzet danwel iemand uit Duitsland; gehuwd, met of zonder kinderen... geen idee. Mijn moeder werd ook ontzettend kwaad wanneer ik naar een vader informeerde en noch haar familie, noch haar weinige kennissen hadden enig idee. Op de geboorte-aangifte staat ook niks.
Ik heb het maar zo gelaten... om daar nog strijd over te leveren was me de moeite niet waard en moeder is al lang overleden.
Laat rusten die zaak; er zal deze vrouwen mogelijk iets heel naars overkomen zijn (Incest, verkrachting o.d.) waarover ze niet eens kunnen spreken en zeker in de periode waarin mijn leeftijdgenoten zijn geboren rustte daar een gigantisch taboe op.

Naast de al gegeven antwoorden (Spoorloos, Adres Onbekend (is trouwens dacht ik niet alleen op de radio maar is ook gelinkt aan een rubriek in het AD) ) : heb je al je geboorteakte opgevraagd (bij de gemeente waar je geboren bent) ?
Kan zijn dat daar misschien een naam op staat van de vader ?

Beste Digioma
Begrip begint met respect van twee kanten.
Biologische ouders die de vragen van hun kinderen niet willen beantwoorden hebben geen respect voor het kind dat zij op de wereld hebben gezet.
U heeft misschien de beslissing genomen om het geheim van uw afkomst te laten rusten.
Een deel van mijn leven ben ik bezig geweest om dit geheim te achterhalen en zeker niet alleen voor
mezelf. Ik bezit een groot aantal trieste verhalen die mij zijn toegestuurd door oorlogs/bevrijding-afstands-adoptie-en donorkinderen en werkte mee aan een aantal mediaprogramma's.
Na de uitgifte van mijn boek in maart van dit jaar waarin een voorwoord te vinden is van
Prof.Dr.René Hoksbergen emeritus Hoogleraar adoptie heb ik het nog drukker met het beantwoorden van vragen en het lezen van de trieste berichten die vial mail binnen komen.
De verplichting van de Overheid,jeugdzorg en kinderbescherming om zoekende te helpen,als er nog dossiers zouden zijn, laten ze vaak terzijde. Reden, te lang hebben zij willens en wetens zoekenden niet die hulp geboden was die zij hadden kunnen geven. Nu is het vaak te laat.
Programma's als "SPOORLOOS" en "DNA ONBEKEND" zouden niet kunnen bestaan als mensen niet de behoefte hadden om te weten wie ze zijn en waar hun Roots liggen.
Dit is niet alleen van medisch belang maar ook psychisch!
Vorige week konden we weer lezen en horen dat er een kind is "GEFABRICEERD" uit een anonieme eicel en een anonieme zaadcel en ingeplant bij een te oude buitenlandse draagmoeder tegen ruime vergoeding. Ook in dit geval is er later weer een "Kind van de rekening"meer! Het belang van twee volwassenen prevaleerde weer boven het belang van het kind.
U hoeft het niet met mij eens te zijn,maar de aantallen zoekende kinderen en volwassenen geven aan dat de nood hoog is. Ik heb ook mijn respect voor mensen die besloten hebben zonder wetenschap van hun afkomst te kunnen leven.

Mijn moeder heeft mij altijd verteld dat mij vader voor mijn geboorte bij een auto ongeluk is overleden.
Sinds kort heeft zij mij verteld dat dit niet waar is.
Zij is nu 82 en ik ben 49.
Mijn vader zal dus ook van die leeftijd wezen.
Ik heb zijn naam gekregen en de naam van zijn wonplaats.
Ik heb hem op weten te sporen. Ik weet zijn adres.

Echter ik kan de stap niet zetten om naar hem toe te gaan.
Ik weet absoluut niet of hij uberhaupt van mijn bestaan af weet. Hij is getrouwd en ik weet niet of hij dit ook al was toen hij mij verwekte.
Ik kan moeilijk aanbellen en zeggen: "Hoi Pa, ik ben je zoon."
De kans is groot dat hij dood neer valt van de schrik.
Als hij het wel overleeft, weet ik niet hoe zijn vrouw dit zal opnemen.

honza23
Fijn dat u meedenkt,maar uit ondervinding het navolgende.
Vaak krijg je bij aanvraag naar een kopie van je geboorteakte een uittreksel.
Als je een kopie wilt van de originele akte ligt het bij veel gemeenten wat lastiger en ben je ook afhankelijk van de goede wil van de ambtenaar die je verzoek behandeld.
In mijn geval moest ik mij persoonlijk melden in mijn geboorteplaats en ná mijn uitleg van het verzoek werd mijn aanvraag botweg geweigerd. Ik kan een uittreksel krijgen,meer niet.
Na veel gedoe en tussenkomst van de gemeente secretaris kreeg ik alsnog inzage in de stukken uit 1945. De weigering begreep ik nu wel. Zoals ik al vermoedde en niet alleen in mijn geval was er valsheid in geschrifte gepleegd zoals met veel geboorteaangifte uit die roerige oorlogs/bevrijdingsjaren
en de daaruit voortgekomen kinderen met de aanduiding in de kantlijn "Toevallig geboren"
Conclusie geboorteakten uit die tijd zijn niet allemaal betrouwbaar. Ik ben zelfs een half jaar ouder als dat er op mijn geboorteakte is vermeld.

@Laat maar gaan........ik zal op je reageren! Ongelooflijk het verhaal van de rechtbank!

@Digloma......je suggestie de zaak te laten rusten......neem ik niet over want dat KANNN ik niet.
Het gaat om mijn eigen leven! Ik heb nu wederom niet te duiden verschijnselen en klachten en ik weet niet wat er nu weer boven mijn hoofd hangt! In een eerdere zeer ernstige ziekteperiode ben ik al door het oog van de naald gekropen (Lange periode in de IC te AMC Amsterdam). De professor die mij behandelde stond erbij en keek ernaar en heeft de hele wereld over gebeld of collega's het ziektebeeld konden duiden.....wat niet het geval was.
Nu zul je misschien zeggen.....dan heeft het ook geen zin te weten wat de medische achtergrond van je echte vader en zijn familie is......maar zo simpel ligt het niet en vind ik te kort door de bocht!

Je veronderstelling dat er misschien een traumatische ervaring aan vooraf is gegaan dat mijn moeder zwanger is geworden van mij......klopt ten dele......maar in een andere context als dat jij denkt.
Kort verteld: Mijn moeder was in de oorlog weduwe geworden en zocht troost in artiestenkringen en heeft dat dus gekregen!
Tevens ben ik geboren in oktober 1946 dus de oorlog was al 1½ jaar voorbij.
Geeft dat haar het recht mij levenslang te haten?
Geeft dat haar het recht mij niet aan haar zus en man te gunnen die mij liefdevol in huis wilden nemen omdat ze kinderloos bleven?
Ze gunde haar zus en vooral MIJ die gunst NIET!!! Wel dumpte ze mij te pas en te onpas bij haar zus omdat "dit haar beter uitkwam" maar kwam mij HELAAS ook te pas en te onpas ophalen!
......jammer genoeg! En dit is ECHT waar!
Ik ga mijn moeder nu nog 1 laatste kans geven mij de informatie te verstrekken die ik nodig heb om verder te zoeken.....en als ze daar niet op reageert dan onderneem ik stappen richting allerlei opsporingsprogramma's!
@Honza.......uiteraard heb ik mijn geboorteakte opgevraagd in de hoop de verdwaalde naam van mijn vader te vinden......maar helaas!
Dank voor alle reacties!

Beste Welbekend,
Dit is een van de verhalen die mij bekend zijn. Vele jaren geleden al zat er een man als een boom
bij mij thuis in Heerlen verslagen op de bank.
Ook hij was na lang zoeken achter het adres van zijn biologische vader gekomen maar durfde de stap niet te zetten om er heen te gaan en vroeg mijn hulp om hem te vergezellen.
Is er niemand in uw omgeving die u vertrouwd en als mogelijke bemiddelaar op te treden en in gesprek te gaan met deze man.
Hij zou heel vertrouwelijk benaderd kunnen worden met de vraag voor een onmoeting buiten zijn gezin om als begin.het zou dan aan hem zijn de volgende stap te zetten.
Helaas is er altijd de mogelijkheid van weigering of ontkenning. Als dat het geval zou zijn is er slecht een wijze en goed bedoelde raad di ik u kan geven .
Als deze man u afwijst moet u daar blij om zijn,want dan is hij het niet waard u te leren kennen.
U mist niets,hij mist een kind dat toch uit hem is voort gekomen.
Sterkte
Ook u kunt mij bereiken door het kontactformulier in te vullen op www.georgeberben.nl.
De website werkt niet snel gezien de vele onderwerpen maar na even geduld kunt u terecht.
uiteraard worden alle meldingen met respect en geheimhouding van mijn kant behandeld.
sterkte
auteur "Kind van de rekening"

Beste anonimus,
Een goede raad nog. Reken niet op programma"s als Spoorloos etc als u denkt dat zij zouden meewerken als u uw moeder onder druk wilt zetten.
Ze hebben graag mensen in hun programma's die zoeken,maar willen niet hun vingers branden als
er juridische problemen opduiken. Mijn medewerking aan een programma resulteerde in een brief van de advocaten van mijn "Baarmoeder" aan de producenten van het TV programma.en ze lieten de zaak voor wat hij was als een hete aardappel uit hun vingers vallen. Tracht bemiddeling te vinden van enige mensen die uw moeder zouden kunnen overhalen alsnog de waarheid te vinden.
In een geval heb ik voor een zoekende een goed resultaat uit het vuur weten te slepen,misschien wel het hellevuur.
Deze mevrouw was zeer gelovig en de geestelijke die te hulp was gekomen overtuigde haar dat zij met deze weigering haar kind niet te helpen wel een groot risico nam om voor de "Heer" op deze wijze verantwoording af te leggen. Ben zelf niet gelovig ,maar deze geestelijk had het hart naar mijn gevoel op de juiste plaats om voor de belangen van het "kind" te kiezen,gebeurd niet vaak!

@laatmaargaan, U bent een deskundige op dit gebied, zo te lezen. Wat ik dus uit uw commentaar (ren) begrijp is dat alle Televisie Programma's over dit onderwerp alleen maar de 'succesverhalen' op de buis brengen. Dat is dan behoorlijk triest want als kijker besef je zoiets niet. Dan mijn verwijzing naar DNA onbekend ook maar vergeten; ik ging er blindelings van uit dat men alles deed om mensen echt te helpen. Vanuit uw kennis denk ik wel dat anonimus zich via de uw aangegeven site contact met u zou kunnen/moeten opnemen. Hij heeft uiteindelijk niets te verliezen. Maar op zich zijn dit allemaal in en in trieste geschiedenissen.

@annonimus, hoe oud was uw moeder toen zij u "kreeg"? Heeft ze ergens gewerkt, is er niemand, ook nakomelingen van vrienden, collega's uit die tijd te achterhalen? Ze moet toch wel ergens sporen hebben achtergelaten? Is alleen zo verrekte jammer dat de leeftijd van "uw moeder" niet echt meewerkt. Ik hoop zo voor u dat er toch nog iets te achterhalen zal zijn.

@tenormin.....mijn moeder was nog net 28 jaar (bijna 29). Ze verkeerde in artiestenkringen en was vermoedelijk (weet dit niet zeker) lid of in dienst van het Gemeentelijk Theaterbedrijf afdeling Opera.....en ik ga samen met mijn dochter na-speuring doen in het archief van dit bedrijf en hoop a.s. woensdag bericht te krijgen dat we 6 december terecht kunnen daar. Is alleen op woensdag en vrijdag open van 10 tot 17 u. Ik moet daarvoor naar Amsterdam.
Mijn biologische vader was daar vermoedelijk toneelknecht......maar ook dat weet ik niet zeker.
Het zijn allemaal onduidelijke flarden uit mijn herinnering.
Als ik in het archief mijn moeder haar naam kan vinden vind ik zijn naam vermoedelijk ook!
Verder waren er maar ZEER WEINIG familieleden op de hoogte want mijn afkomst werd doodgezwegen en ik werd ge-echt door de man waar ze mee getrouwd is toen ik nog maar 1 jaar oud was. Vanaf dat moment was DAT officieel mijn......zogenaamde...."vader".........
Zoals in het begin verteld: Het was een gearrangeerd huwelijk wat door wederzijdse moeders bekokstoofd was want het was in 1946 beslist NOT DONE ongehuwd moeder te zijn.
De enkele familieleden die op de hoogte waren zijn inmiddels overleden.

Beste Tenormin
Laat ik het zo stellen, je moet beginnen de slachtofferrol van je af te gooien en je op te stellen als rechthebbende. Zo heeft de Hoge Raad dat ook vastgelegd in het Arrest,maar de afhandeling van rechtszaken is weer aan de rechters van de rechtbanken en raadsheren van gerechtshoven.
Als gewone burger weten we inmiddels maar al te goed hoe verschillend en onbegrijpelijk hun uitspraken zijn en vaak tegen ons rechtsgevoel in.
Ik zeg niet dat programmamakers het op zich slecht bedoelen,maar het gaat om de kijkcijfers.
Onlangs werkte ik nog mee aan een uitzending bij een regionale tv zenden en als u mijn naam intoetst
op youtube kunt u dit zien. IN sommige gevallen ben je niet alleen op zoek naar je biologische achtergrond ,maar ook nog afgestaan en je leven moeten doorbrengen in de gevreesde jeugdinstellingen uit de beginjaren vijftig en jaren zestig met alle gevolgen van dien
Een aantal van ons wist te overleven,maar ook velen raakten het spoor bijster,daarom ook het schrijven van mijn boek.Ik wil hier beslist geen reclame maken,(het boek heeft mij alleen maar geld gekost en zal ook niet terug verdiend worden) maar is geschreven om mensen die
in de put zitten te helpen en anderen die dit lot aan zich voorbij konden laten gaan de ogen te openen voor wat er nog allemaal mis gaat m.b.t. de rechten van kinderen in dit land.
Gelukkig zijn er openingen en mag mijn dochter vanavond op een symposium een paar gedichten voordragen uit dit boek.
Omdat ik niets te verbergen heb staat in het boek, als bijlage, ook de hele gang van zaken rondom
de door mij aangespannen rechtszaak en de uitspraak in deze,met de fouten zelfs in naambeschrijving. De vele verdagingen van de zaak geven aan hoe serieus men bij de rechterlijke macht met deze zaken omging. Wellicht hoopte men daar dat gezien de leeftijd van de gedaagde dat zij bij steeds opnieuw uitstel van de zaak zij het einde van de rechtszaak niet meer zou meemaken en de zaak geseponeerd kon worden.De weg van de minste weerstand.
Overigens weigerde de toenmalige Hoofdofficier van Justitie de valsheid in geschrifte etc rondom mijn geboorte en geboorteakte te onderzoeken. Bewijsmateriaal en getuigen waren nog voorhanden. Hij liet weten geen dure mankracht aan deze zaak te willen besteden! Zo rolt nu eenmaal het balletje..

Beste Anonimus.

Misschien een hele gekke vraag aan je. Ben jij toevallig katholiek?????? waarom ik je dit vraag. Stel dat je moeder wel een pastoor in het vertrouwen zou willen nemen en dan via deze weg achter je vader zou kunnen komen,zou dit wat zijn????? Niet gesgoten is altijd mis. het zou ook een ander iemand van een geloof kunnen zijn,er zijn er zoveel in dit land.

Sterkte met je missie.

@opaplop : Helemaal geen gekke vraag! Had een mogelijkheid kunnen zijn! Lief dat u meedenkt! Maar nee.......ik ben niet katholiek! :-)

Beste Anonimus.

Is er dan echt niemand in haar buurrt die dat zou kunnen vragen,ik denk dan aan de thuishulp of een vriend of vriendin van je moeder,als ze die heeft???

Beste Anonimus,

N.a.v. je oproepje en ook over onbegrepen symptomen. Daar kan je in ziekenhs. bloed laten prikken en onderzoek laten doen. Zelf had ik aanleg voor symptoomziekte en sinds kort weet ik dat ik I.T.P. heb. Misschien kan je hier iets mee.

Sterkte gewenst en succes.

Beste Opaplop
Deze optie had ik al zijdelings beschreven bij een van mijn reacties. Bij die zoekende lukte het wel.
Uit ervaring kan ik u wel vertellen dat noch dominees,geestelijken of huisartsen staan te trappelen om in deze kwesties betrokken te raken.
Ik heb dat ook beschreven in mijn boek. De vrouw die mede- verantwoordelijk was voor mijn bestaan liep ,samen met haar latere echtgenoot, het marmer/graniet uit de vloer van de kerk en stond bekend als zeer Godsvruchtig.Tijdens mijn zoektocht kreeg de pastoor van diverse zijden te horen dat zijn protegé niet drie maar vier kinderen had en ik haar oudste buitenechtelijke zoon was.
Hij weigerde iedere hulpvraag die hij(niet van mijn kant)kreeg en liet schriftelijk weten aan de vraagstellers dat deze mevrouw niet moest worden lastig gevallen en het uit moest zijn met deze leugenbrieven.Hij vertrouwde blind op de waarheid die deze "moeder:"aan hem had verteld.
Uiteraard zullen de vele goede giften voor de kerk uit de ruime buidel van de moeder van deze "moeder"wel het nodige hebben bijgedragen.

@laat maar gaan.
Ik heb een beetje op uw site kunnen lezen......en eerlijk gezegd denk ik dat ik nog niet mag mopperen hoe het mij vergaan is als ik uw in en in trieste verhaal lees! Allemachtig! Afschuwelijk!
Grote credit krijgen mijn tante en oom (tante was een zus van mijn moeder) die altijd een wakend oog hebben gehouden voor mijn welzijn.
Dankzij hun heb ik heel goede periodes gekend en ben met liefde en warmte vaak opgevangen in hun huis.
Helaas kwam mijn moeder altijd weer op de proppen die mij dan weer op eiste en moest ik weer mee naar "huis" totdat ik op 18 jarige leeftijd definitief wegliep naar mijn tante en oom.
Ik reken absoluut niet op de radio en TV programma's v.w.b. het onder druk zetten van mijn moeder......ik hoop alleen dat ze kunnen helpen met speuren want ik neem aan dat ze meer mogelijkheden hebben.
Ik heb mijn moeder zojuist de laatste brief gestuurd waarin ik haar de kans geef de informatie te verstrekken die ik zoek.......voordat ik eventueel in zee ga met een programma.
Ik reken nergens op......maar vind het een gemiste kans als ik dit niet had gedaan.
Het is nog maar de vraag of er een programma geïnteresseerd is. Ik wil in elk geval alles geprobeerd hebben.

@Opaplop.....U zult misschien wel door mijn verhaal heen een beetje begrepen hebben dat mijn moeder niet bepaald een aangenaam mens is......en NEE er komt praktisch niemand meer bij haar over de vloer.
Ze is bijzonder verbitterd, haatdragend en onaangenaam in de omgang en het is eigenlijk wel triest voor haar zelf dat ze dan nog zo oud moet worden ook.
Alleen een zonnebloem medewerkster komt haar 1x in de 14 dagen.....bezoeken en die heb ik geprobeerd te benaderen maar dit is op z'n zachtst gezegd een "vreemde mevrouw".
Heb haar 3x aan de telefoon gehad en ongevraagd begint ze meteen over haar eigen problematische jeugd (???) en haar problematische verhouding met haar eigen zoon (????) verteld in alle 3 de gesprekken ONGEVRAAGD dat mijn moeder "een beetje geld gespaard heeft"......(?????)......en dat mijn moeder niet aardig is en heel erg achterdochtig......en dat ze al 20 x gedacht heeft aan stoppen met het bezoeken van mijn moeder.......enz. enz.
Een waterval aan problemen en ongevraagde informatie.......en gezien haar obsessie voor het spaargeld van mijn moeder.......heb ik er nog een akelig gevoel aan over gehouden ook. Ik vind dit ook heel triest voor mijn moeder. Maar ik kan er niets mee.

Daar ben ik weer Anonius.
Over dat geld,dat roept ook weer vragen op,vraag een,wie beheerd op dit moment haar geld?????
Als je het niet vertrouwd,ga er dan mee aan de slag,er zijn genoeg wegen die dat veilig voor je kunnen regelen. Dit ter bescherming van je moeder,hoe erg dit ook nog is voor je.je kan bv kijken of er een mogelijkheid is,om ze onder toezicht te laten plaatsen,als je dit niet wil,ga eens met de leiding van de zonnebloem praten over dat geld.En spreek dan heel open en eerlijk dat je geen vertrouwen in die damen hebt,doen hé.

@Opaplop....mijn moeder is nog zeer vitaal....en goed bij zinnen......woont nog geheel zelfstandig.....dus onder toezicht stellen zal zeker niet lukken en is naar mijn idee ook niet nodig! De voorzitter van de zonnebloem heb ik per mail op de hoogte gesteld en ik hoop dat ze ermee aan de slag gaat. Dat is alles wat ik heb kunnen doen en wat ik ook nog wilde doen. Taal noch teken terug ontvangen dus einde verhaal voor mij en is ook niet mijn "pakkie an".....als ik zo vrij mag zijn.

Beste anonimus,
Met mij hoeft u geen medelijden te hebben. Ik ben juist sterker geworden door wat ik heb meegemaakt.
heb een lieve vrouw,een prachtige dochter en twee schatten van bijna volwassen kleinkinderen.
Mijn dochter gaf mij het mooiste compliment dat een kind haar vader kan geven.
Jij kende geen liefde als kind,maar gaf die wel aan mij,daardoor heb jij de cirkel van liefdeloosheid doorbroken. Misschien heeft u dat ook met uw gezin en/of met uw kinderen. dat wens ik u toch graag toe.
Ik wil u zeker niet ontmoedigen,maar helaas ook dit heb ik geleerd uit ervaring van vijftig jaar bezig zijn met deze problematiek.
Vanuit de media is er slechts interesse als het ook voor hen wat oplevert.Negatieve publiciteit en slechte ouders die liefde of de waarheid aan hun kinderen ontzeggen scoort niet in de kijkcijfers.
In sommige kringen wordt het wel eens de uienbak genoemd,tranen en emotie tv scoren goed.
Mensen die het onrecht bevechten of hun recht willen halen zijn een stuk minder interessant.
Ook ik ben door schade en schande wijs moeten worden, Wat men je echt niet wil toestaan krijg je ook niet. Mogelijk dat uw moeder op haar sterfbed bang wordt en de waarheid gaar spreken,maar ook daar gezien uw beschrijving van haar vrees ik voor. Ik lees veel overeenkomsten tussen haar en mijn "moeder" .Zij nam haar geheim mee in haar graf!.
Ik ga nog eens nadenken waar ik nog een lichtpuntje voor u kan vinden.Heb dan wel wat info nodig.
Als u mij wilt bereiken is dat mogelijk.
Sterkte.

Ik heb veel hulp gehad via het Fiom. Ben via deze instelling ook achter de naam van mijn biologische vader gekomen, helaas was hij al overleden.
Heel veel succes met je verdere zoektocht!

beste hintveld,
jammer dat het te laat was..echter kunt u zich gelukkig prijzen dat u medewerking kreeg van het Fiom.
Natuurlijk ken ik uw omstandigheden niet,maar mogelijk is de hulp niet uit een ver verleden.
Juist het Fiom was één van die organisaties die zoekenden in de steek lieten in een wat verder verleden
en waar je net als bij de Kinderbescherming als een lastpak werd beschouwd als je wat te weten wilde komen over wat er over jouw in hun dossiers stond.
In veel gevallen moesten er de rechter aan te pas komen om inzage af te dwingen.
Nogmaals,triest dat de hulp te laat kwam en u uw vader niet kon ontmoeten!
vr.gr,

Ook ik weet niet wie mijn vader is. Mijn moeder wou het nooit vertellen, is inmiddels overleden.
Geen van de familieleden weet er iets van, dus ook ik zit op een dwaalspoor en zou het toch wel graag willen weten.
Ik heb wel eens gehoord dat ze met een DNA test toch in grote lijnen kunnen bepalen wat je achtergrond is, maar DNA onbekend wou mij ook niet helpen.
Ik moet mij er ook maar bij neerleggen, maar ik zou het toch ook heel graag willen weten.

Beste Holiday,
We zijn met een grote groep,duizenden zelfs en ieder heeft zijn eigen verhaal en rugzakje
waar we mee moeten leren omgaan.
Helaas zullen wij zoekenden naar onze Roots de mensen die een ander uitgangspunt hebben
nooit kunnen overtuigen dat het belang van het kind om te weten wie hij/zij is voorop moet staan.
Ruim 25 jaar geleden sprak ik de navolgende woorden,die inmiddels door "Deskundigen"zijn gejat als hun uitspraak, tijden een tv Interview "Kinderen hebben recht op liefdevolle ouders.Volwassenen hebben nooit RECHT op een kind.. De kindermaak maatschappij zorgt er nu voor dat er een kind besteld kan worden door de moderne technieken. Daar heb ik niets tegen.als het belang van het kind daarbij wordt gegarandeerd zodat het kind,als het de behoefte heeft om op zoek te gaan naar zijn biologische verwekker of moeder dat mogelijk is. Niet het Recht op een kind moet prevaleren waardoor men zelfs uitwijkt naar het buitenland om Nederlandse wetgeving te ontlopen waarbij anonieme donors niet mogelijk zijn.
Men leert blijkbaar niets van de noodkreet van de mensen die moeten zoeken naar hun afkomst.
Best holiday dat DNA onbekend u niet wilde helpen verbaasd mij dus niets de redenen heeft u mogelijk in mijn andere reacties kunnen vinden.
Ik weet niet of u halfbroers of halfzusters heeft die behulp willen zijn met een DNA test.
In sommige gevallen,als ook uw huisarts daarbij wil helpen door een medische verklaring op te stellen of mogelijk andere gespecialiseerde artsen, willen sommige verzekeraars nog wel eens een DNA Test op medische gronden vergoeden. Kijk eens wat er daarover in uw verzekeringspolis staat.
U weet het natuurlijk beter dan ik,maar het niet weten van andere familieleden is ook vaak een
uitvlucht. Men wil zich er liever niet mee bemoeien,maar gezien de vele verhalen die ik al heb gehoord is er altijd wel iemand die "geruchten" heeft vernomen. Ook mijn bestaan is tientallen jaren voor de "Familie"van de mevrouw die mij op de wereld zette verborgen gehouden.Toch gingen er belletjes rinkelen nadat een journalist eens ging wroeten in de geheugens van mensen uit het dorp waar de ouders van mijn "Moeder" gewoond hadden. Misschien toch eens voorzichtig familieleden benaderen die uw moeder heel goed gekend hebben. Ze moet u ergens ter wereld hebben gebracht en daar eens uw voelhorens uitsteken?
Veel sterkte en succes

Als moeder gelovig is, is een geestelijke misschien een optie.
Ik heb een DNA-test gedaan, een zgn. verwantschapsonderzoek.
Dat levert soms matches op van nichten of neven of achternichten en -neven.
Van vader en moeder.
Omdat het bij mij om canada en/of amerika ging, heb ik dat via dna tribes gedaan.
Intussen wel al verre "familie" gevonden, maar ben nog niet waar ik wil zijn.
Hetty

Uit al deze verhalen blijkt maar weer eens dat het belangrijk is voor mensen om te weten waar ze vandaan komen, wie hun ouders zijn en of ze nog meer verwanten hebben. Niet in de laatste plaats om strikt medische redenen heel belangrijk, wat ook weer doortikt naar volgende generaties.

Wat mij opvalt is dat een aantal 'karaktertrekken' worden genoemd waarbij ik meen ook psychiatrische problematiek te onderkennen. Verder mensen die zich, net na de oorlog, niet konden legitimeren over de gekregen 'vaderloze' kinderen vreesden te moeten onthullen dat mannen van de vijand de vaders waren (of zouden kunnen zijn). Vlak na de bevrijding was er een soort bandeloosheid door de herkregen vrijheid dat ook onze bevrijders de kans kregen bezetters te worden, ze bezetten (vt) de buiken van de verliefd geworden vrouwen.

Het is dan triest om de tegenwerking van instanties te zien en dat zelfs in rechtszaken het recht niet kan worden geëffectueerd. Het lijkt alsof de wetgeving nog aanvulling behoeft zodat meer mensen ook daadwerkelijk hun biologische ouder(s) op het spoor komen. Ook is het triest dat we daarvoor tv-programma's nodig hebben die dan vervolgens, vanwege de gekozen werkwijze en de kijkcijfers, onderscheid maken. Dit laatste is des te meer reden om de wetgeving nader aan te scherpen en de rechtspraak aan deze wetgeving te koppelen via bindende regels.

Beste jpm
U heeft gelijk, kijk eens op facebooksite kind van de rekening(niet de groepssite) of ga eens naar
www.georgeberben.nl
U bent helemaal op de hoogte van de zwarte bladzijden van het "gesloten" boek van deOverheid over hoe men omging met de oorlogs/bevrijdingskinderen.
Is het u bekend dat in bepaalde tehuizen van de RK kerk waar nonnen de leiding hadden,de zogenaamde huizen voor ongehuwde meisjes/vrouwen,de vrouwen geblindoekt hun kind ter wereld moesten brengen en het kind vervolgens moesten afstaan voor adoptie?
Achter de deur stonden dan het welgestelde echtpaar en de pastoor te wachten om het kind in ontvangst te nemen,uiteraard tegen een zeer royale donatie voor de kerk. De inschrijving in het geboorteregister zal een volgende stap zijn geweest om het een en ander te legaliseren.
Dit is slechts één van de voorbeelden hoe men dacht te moeten omgaan met kinderen en hun toekomst. Ik ken vele van deze verhalen door lotgenoten aan mij verteld.

@ JPM
Goed analytisch vermogen!!!

jpm
Uw analyse is mooi,maar ik wil daar nog wel iets aan toevoegen.
Als u werkelijk denkt dat men binnen de politiek belangstelling heeft voor de noodkreten van zoekende kinderen geloofd u echt nog in sprookjes.
Vele lange jaren hebben zoekenden tevergeefs aan de noodklok gehangen, er was zelfs een lotgenote die wekenlang in een tentje kampeerde voor de poort van een tehuis voor ongehuwde moeders om inzage te krijgen in haar dossiers,tevergeefs.
Zoals ik al schreef in een eerdere reactie sprak de Hoge raad der Nederlanden pas in 1994 in een arrest uit dat het recht van kinderen om hun achtergrond te mogen kennen rechtmatig was. etc.
Dat dit geen garantie is bleek wel uit mijn eigen rechtszaak en een rechstzaak van een andere lotgenoot.
Wel de zaak winnen,maar toch met legen handen achterblijven.
In mijn zaak kreeg ik het advies dat,indien de mevrouw die mij gebaard had het vonnis niet wilde uitvoeren,de waarheid vertellen, ik haar wettelijk kon laten gijzelen totdat zij het haar opgelegde vonnis zou uitvoeren,met dien verstande dat de kosten van de gijzeling geheel voor mijn rekening kwamen. Krommer kun je het recht niet maken. Gezien de zeer welgestelde situatie van deze mevrouw had mijn advocaat ook nog een alternatief bedacht. Een dwangsom voor iedere dag dat zij bleef zwijgen. De wijze rechters wezen deze dwangsom af.! Zoals mijn echtgenote tijdens de uitspraak al terecht opmerkte, niet jij bent het slachtoffer in deze zaak maar zij,omdat een kind het lef heeft gehad deze vrouw voor het gerecht te dagen. Deze tendens kon je gedurende de gehele rechtsprocedure voelen.Om nog even terug te keren naar de politiek. Alle kopstukken of woordvoerders van de grote politiek partijen waren uitgenodigd voor de boekpresentatie van mijn boek,waar ook adoptie Hoogleraar René Hoksbergen aanwezig zou zijn om het boek toe te lichten aan de heren/Dames politici en ook om zijn gedachten over aanvullende wetgeving op dit gebied
kenbaar te maken. Slechts één tweedekamerlid gaf gevolg aan de uitnodiging.
Zo belangrijk vindt men in den Haag deze problematiek Op mijn brieven aan Ministers en staatssecretarissen van de afgelopen 25 jaar kreeg ik alleen maar nietszeggende antwoorden.
Op mijn brieven met een hulpvraag aan Beatrix en het huidige koningspaar(zij ontvingen van mij het boek)kreeg ik slechts het antwoord dat zij op mijn hulpvraag niet konden reageren gezien de ministeriële verantwoordelijkheid) Ik ben heel even ondiplomatiek Bullshit!

Het enige dat nog openstaat is om prof. René Hoksbergen te vragen om zijn gedachten (zoals door u werd aangegeven) eens voor u op papier te zetten, hiermee naar de politiek te stappen om er vervolgens via een wetsvoorstel een aanscherping van de huidige wetgeving uit te slepen. Jawel, een hele omweg, maar zo ongeveer het enige dat nog aan mogelijkheden overblijft.

Beste jpm,
Ik begrijp dat u het goed bedoeld met uw advies.
Ik ken deze man al vanaf 1994, Hij was destijds al betrokken bij de uitgave van mijn boek.
Dat het toen niet kon worden uitgegeven lag aan het gegeven dat de RK Kerk de toenmalige uitgever chanteerde en de tijd er nog niet rijp voor was.
Prof. Hoksbergen is schrijver van een groot aantal boeken over Adoptie en aanverwante zaken en ook betrokken bij de uitgave van een boek over de zoektocht van een andere lotgenoot naar zijn roots.
Ik waardeer zeer uw tips,maat hetgeen u aangeeft is allemaal al gedaan zoals u kunt lezen in mijn vorige reactie .Op mijn zolder liggen dossiers vol met brieven aan politieke leiders.
daarom staat in mij boek dan ook een pagina met de hoofden van alle politici die niets van zich lieten horen. Op de zelfde pagina staat ook een spotprent van Hans van Mierlo met een baby in zijn armen.
Ik had een persoonlijk gesprek met hem in de tijd dat hij minister was. Hij beloofde koeien met gouden horens bij wijze van spreken, Ik overhandigde hem na het gesprek nog een brief met alle mogelijke relevante info. Hij beloofde mij op korte termijn weer te schrijven of te spreken. Ondanks pogingen van mijn kant bleef het van zijn kant oorverdovend stil.
Kinderen met problemen bleven destijds en ook nu de sluitpost op de staatsrekening.
Ook nu 360 miljoen bezuinigingen in de jeugdzorg om maar even iets te noemen.
De politiek heeft andere prioriteiten en daar kunnen professoren,doctors en ik als eenvoudig auteur
zonder titet voor mijn naam niets aan veranderen.
Toch vriendelijk dank voor uw belangstelling en tips. Ik reageerde in eerste instantie ook maar gewoon om Anonimus wat tips te geven uit mijn jarenlange ervaring en hulpverlening op dit gebied!

@laatmaargaan. Ja, trieste conclusie dat er niets aan gedaan kan worden, toch? Maar daarmee is @anonimus dus niet geholpen en daar gaat het hier op het forum toch om. Ik ga me daarover nog eens bezinnen, aangezien het moeilijk verteerbaar is om te weten dat mensen als u uw bestaansrecht, met alles dat erbij hoort, maar niet kunt verzilveren. Nogmaals, heel triest.

beste jpm
Bedankt voor uw reactie.
Heb al een heel lange persoonlijke mail gehad van Anonimus via mijn website.
In de bovenstaande reacties had ik al een aantal tips gegeven,maar gezien de persoonlijke uitleg die ik kreeg haar nog een aantal tips kunnen geven om te kijken of daarmee wat kan worden gedaan.
Helaas is de moeder hoog bejaard en zullen er niet veel mensen meer zijn uit haar tijd als kraamvrouw
die nog iets weten,zal via documenten moeten gaan die nog te vinden zijn.
Ik doe dit werk nu z'n veertig jaar en diep trieste zaken gehoord en gezien. Sommige zoekenden blijven zoeken,anderen geven op en in een enkel geval is het nog triester.
Een nog redelijk jonge man kon zich niet voorstellen te moeten leven zonder kennis van zijn achtergrond. Om drie uur 's nacht werd ik door de politie van zijn woonplaats gebeld met het bericht dat hij uit het leven was gestapt. Op de tafel hadden zij zijn map met aanwijzingen gevonden over zijn zoektocht en tevens mijn gegevens. Omdat zij geen familiegegevens konden vinden op dat moment dacht men er goed aan te doen mij te bellen om dit trieste bericht door te geven en
om aanvullende info te vragen m.b.t familie gegevens. Ook dit heb ik wel eens aangegeven bij een gesprek over dit onderwerp bij mensen die de mogelijkheid hebben iets te veranderen.
U kent toch echter ook de uitlatingen uit het handboekje politicus.:" We zijn geschokt","Hier moeten we iets mee", " Hieruit moeten we lessen trekken" en u weet er vast ook nog wel een paar.
vr.gr.

Beste welbekend ik begrijp heel goed u twijfels maar bedenk voor u eigen gevoel wat belangrijker is u eigenwaarde en kennis nu het misschien nog kan gezien de leeftijd of het belang van misschien u vader u heeft er toch niet om gevraagd geboren te worden? Wat als u hier later spijt van krijgt en het te laat is?
het blijft een moeilijke beslissing u hoeft ook niet plotdeling aan de deur te gaan misschien eerst een brief schrijven of bellen en uitleggen dat u niemand wilt kwetsen of levens overhoop wilt gooien masr wel graag meer info wilt over de achtergrond van u. U kunt bv bellen en vragen en de naam van u moeder noemen en vragen of hij die kent. En eventueel zeggen dat u op zoek bent nasr meer info over haar en mensen van vroeger benaderd. U hoeft niet meteen te zeggen dat u zijn kind bent wacht de reactie af en kijk dan hoe het loopt. ik ben de dochter van laatmaargaan die ook op deze site heeft gereageerd en wij hebben veel vehalen van slachtoffers gehoord en komen op voor mensen zoals u en vele andere mensen van mishandeling en die hun afkomst niet weten.
Mocht u hier meer van willen weten neem dan gerust een kijkje op www.georgeberben.nl er is ook een contact formulier als u nog vragen heeft. Veel sterkte met u beslissing welke u ook maakt zorg dat u er zelf vrede nee hebt en zet uzelf op de eerste plaats!!Mvg groet

Wat naar om te lezen.

Veel mensen willen helpen. Een goede en makkelijke manier is via sociale media zoals facebook.
Misschien bent u zelf geen lid, maar is er iemand in uw omgeving die lid is en een berichtje wil plaatsen.
Vijf jaar geleden zocht mijn zoon zijn vader. Ik was verbaasd hoe snel dit ging na een berichtje op Hyves.

Ik wens u veel succes in uw zoektocht.

Mourikje
Lief bedoeld,maar voor heel veel zoekende ,zeker de ouderen,komt dit te laat omdat zij die nog iets konden weten en zouden willen spreken overleden zijn!
De "schaamte" en "schande" in de familie zit soms veel dieper dat de wil om te spreken.
Tip"Boek "Kind van de rekening"(een verboden bestaan)
vr.gr.

[quote=laatmaargaan schreef op zondag 3 nov 2013, 11:59]Mourikje
Lief bedoeld,maar voor heel veel zoekende ,zeker de ouderen,komt dit te laat omdat zij die nog iets konden weten en zouden willen spreken overleden zijn!
De "schaamte" en "schande" in de familie zit soms veel dieper dat de wil om te spreken.
Tip"Boek "Kind van de rekening"(een verboden bestaan)
vr.gr.
Niet om het een of ander hoor, maar ik denk dat de adviezen en tips aan anonimus zijn geadresseerd en niet aan u. En u loopt ieder gegeven antwoord af te poeieren en weer te verwijzen naar uw eigen boek. U heeft dit topic naar mijn gevoel 'gekaapt' en dat lijkt me niet de bedoeling.

Ik denk dat anonimus verstandig genoeg is om zelf te reageren op reacties die aan hem zijn gericht.

(ook al heb ik begrip voor uw leed)

@zoekster, anonimus is verstandig genoeg; heeft al contact op genomen met laatmaargaan, zoals al is aangegeven; denk helemaal niet dat laatmaargaan dit topic heeft gekaapt; integendeel: hij voelt zich juist enorm betrokken. Ook "afpoeieren" zou je eigenlijk niet moeten gebruiken; hij wil, juist door zijn ervaring, iemand voor teleurstellingen behoeden. Anonimus zal de bijdragen van laatmaargaan zeker onderschrijven.

Beste Zoekster
We leven in een vrij land en uiteraard kunt u dus ook schrijven wat u wilt en denken wat u wilt.
Uw kritiek slaat ook nergens op!
Enige van de mensen die hier een reactie of tip hebben geschreven wisten mij Privé te vinden en hebben mij gemaild. Daaronder was ook Anonimus!!!!
Het enige wat ik heb gedaan is vanuit mijn meer dan veertig jarige ervaring tips geven,hetgeen door veel lotgenoten positief is opgenomen. Als u dit niet begrijpt ligt dat aan u en niet aan mij of de mensen die mij benaderen voor hulp.
Met betrekking tot het boek. Ik hoef niets te kapen ook dit boek is slechts een hulpmidden gebleken voor veel mensen ook met het oog op "Bezint eer ge begint"want zoektochten kunnen soms meer leed opleveren dan succes. Overigens is het boek geschreven zonder enig winstoogmerk en kostte mij dit alleen maar geld,betaald vanuit mijn AOW en Pensioen. Dus voor u over mij oordeelt leer eerst uzelf kennen en als u de weg zou moeten afleggen die ik heb afgelegd
voor ik zover was als ik nu ben had u het mogelijk al opgegeven!
Ik wens u een rustige zondag

Dag Tenormin
Hartelijk dank voor je reactie en een fijne zondag.We kennen elkaar inmiddels al beter via een andere weg. Jammer de reactie van zoekster,maar zoals ik al schreef ieder heeft rcht op zijn mening en die probeer ik te respecteren. Ik weet niet wat zoekster zoek,maar hopelijk vindt zij haar weg !

Lieve mensen,
Allemaal HEEL HARTELIJK DANK voor alle tips! Ik had niet verwacht dat hier zoveel reacties op zouden komen. Fantastisch dat mensen elkaar zo proberen te helpen!
Even een update van mijn zoektocht: Het radioprogramma adres onbekend heeft contact opgenomen en wil aandacht schenken aan mijn "geval". Degene die ik gesproken heb vind dat ik best veel aanknopingspunten kan noemen en ze acht de kans dat er op gereageerd wordt groot. Zelf ben ik echt iets minder optimistisch omdat het gaat om 1946 want dat is mijn geboorte jaar. Zoals ik al aangegeven heb....mijn moeder leeft nog (over 7 dagen wordt ze 96).....maar ik denk dat het overgrote deel van haar leeftijdsgenoten reeds overleden zijn.....verder heb ik alleen een voornaam van mijn biologische vader......dus het wordt echt een speld in de hooiberg.
Tevens heb ik een afspraak staan met het archief van het in de oorlogsjaren bestaande "Gemeentelijk Theaterbedrijf" want daar hoop ik misschien iets wijzer te worden want mijn moeder verkeerde in die tijd in artiestenkringen.
WEET IEMAND MISSCHIEN NOG EEN TONEELGEZELSCHAP.....OF OPERA GEZELSCHAP...OF THEATER uit 1945-1946 waar voorstellingen gegeven werden??
Zelf hebben we nog het "LEIDSCHENPLEIN Theater" gevonden......maar misschien weet iemand nog iets???????
Mensen nogmaals HARTELIJK DANK voor het meedenken en medeleven! Overigens is mijn schuilnaam niet helemaal juist........want ik ben een vrouw! ;-)
Na 10 November kunnen jullie meer horen via het radio programma "Adres Onbekend".
Het gaat jullie goed!

Ik ben blij voor je anonimus!

Misschien is die tip over facebook helemaal niet zo gek! Niet geschoten is altijd mis. De halve wereld zit tegenwoordig op facebook en wieweet lezen de (klein)kinderen van je biologische vader ook mee. Of mensen die meer weten van dat Theater/toneelgezelschap.

Dan zou ik het ook in het Engels en eventueel in andere talen doen.

Beste @Zoekster..........facebook werkt met gesloten accounts dus je kunt niet op iedere account kijken.
Ik heb zelf ook een gesloten account.....men moet eerst een verzoek doen om toegelaten te worden....dus niet iedereen kan daar alles lezen.
Ik zou niet weten hoe je bij facebook een oproep kan plaatsen die door iedereen gelezen wordt.
Je kunt hooguit een berichtje plaatsen en vragen of mensen dit zoveel mogelijk willen delen en dat is alles.
Moet ik even over nadenken wat ik daar dan in zal zetten.... :-)

Beste Anonimus.

Ten eerste heb je bij beeld en geluid al informatie ingewonnen????
daar hebben ze een heel groot archief hebben wij pas nog gezien.

Ten tweede heb ik een idee: Als je nu aan heeeel veel mensen gaat vragen,stuur een kaart of bericht naar je moeder op je moeders verjaardag, met de wens erop van: Heel hartelijk gefeliciteerd en dan met de WENS erop met de tekst: Geef je dochter haar vaders naam toch,voor het te laat is.
Dat moet haar wat doen.

[quote=opaplop schreef op zondag 3 nov 2013, 16:27]Beste Anonimus.

Ten eerste heb je bij beeld en geluid al informatie ingewonnen????
daar hebben ze een heel groot archief hebben wij pas nog gezien.

Ten tweede heb ik een idee: Als je nu aan heeeel veel mensen gaat vragen,stuur een kaart of bericht naar je moeder op je moeders verjaardag, met de wens erop van: Heel hartelijk gefeliciteerd en dan met de WENS erop met de tekst: Geef je dochter haar vaders naam toch,voor het te laat is.
Dat moet haar wat doen.

Op zich een aardige gedachte, maar hoe had je je dit dan voorgesteld: naam en adres volledig op een forum plaatsen? Denk niet dat de moderatie hier mee akkoord zou gaan, terecht.
Misschien zou het kunnen als anonimus dit op zijn profiel zet, maar zelfs dan weet ik niet of dit is toegestaan.

Beste @Opaplop! Ik moest eerlijk gezegd heel hartelijk lachen om uw idee! Ik vind het wel een GEWELDIG idee!
Echter.......ik denk dat mijn moeder het alleen maar HEEL leuk gaat vinden dat er zoveel mensen haar feliciteren met haar verjaardag.....maar dit zal voor haar ZEKER geen reden zijn om de naam prijs te geven. U moet niet uit het oog verliezen dat ze mij HAAAAAAT! Zelfs als het de kwestie leven of dood zou zijn voor mij om de naam te weten.....zou ze haar mond nog stijver dicht knijpen ben ik bang.
Beeld en geluid? Hm.....ik weet het niet......ook het informeren waard. Ik had er alleen bij moeten zetten Theaters en gezelschappen uit 1945-1946.....TE AMSTERDAM!
Maar weer hartelijke dankt voor dit idee!

Beeld en geluid aangeschreven!

Jammer dat mensen(mogelijk door onbegrip) beschadigen met vooroordelen eenvoudiger is dan de moed opbrengen je inschatting over iemand te rectificeren.

Hallo, anonymes,

Als je voor mij een adres(sen) hebt, waar je moeder zo rond 1946 in Amsterdam heeft gewoond,
dan kan ik in het stadsarchief op zoek gaan naar een Chris, die evt. ook op 1 van die adressen heeft gewoond (->achternaam). Ik heb uit e.e.a. begrepen dat je moeder (kort) bij hem heeft gewoond.
Groeten,
Leon

Wauwwww Zoeker-Leon.....dat zou SUPERRRRR ZIJN!! Het is alleen zo dat mijn moeder bij hem introk (en weer moest vertrekken)......maar misschien kun je wel achterhalen waar Maartje Staphorst gewoond heeft in Amsterdam zo rond januari 1946 of december 1945???
Dat zou al HEEL VEEL helpen! Bij voorbaat HARTSTIKKE BEDANKT!
Zo jammer dat ik helemaal niets weet.......geen achternaam...of adres...alleen een voornaam van mijn vader :-(
Kun je nog wat met de naam van de verpleegster die mijn geboorte aangegeven heeft??
Mijn moeder is bevallen in een ziekenhuis en het adres was Eerste Helmersstraat 104 (er staat geen naam bij van het ziekenhuis en het staat er nu niet meer).