En hoe zie je zo'n controle voor je? Dat betekent dat iedereen, dus ook volwassen zich online moeten legitimeren voordat je iets kunt bestellen. En dan breekt hier de pleuris weer uit omdat niemand z'n id wil laten zien aan een webwinkel.

Maar is het überhaupt mogelijk te stellen dat een minderjarige niet bevoegd is tot een dergelijke aankoop of zegt de wet daar niets over?

Ach kijk toch eens, het staat hierboven ook al bij @Maritas. Dan heeft mij gevoel me dus niet bedrogen, als een winkel dat niet controleert is dat hun eigen verantwoordelijkheid.

Heb je de andere antwoorden ook gelezen? De controle die wordt uitgevoerd is dat je jouw geboortedatum bij het aanmaken van je account naar waarheid invult. Dit heeft de dochter in kwestie klaarblijkelijk niet gedaan. Een daadwerkelijke id check wordt gedaan bij een kredietovereenkomst.
Dit gaat hoogstwaarschijnlijk om 'achteraf betalen' waar de id controle niet wordt gedaan. Anders zou bijna niemand online shoppen vanwege privacy overwegingen.
Dus de schuld ligt niet bij klarna, de ouder is verantwoordelijk voor de minderjarige.

Ik snap het argument maar ik denk dat als je dit daadwerkelijk voor laat komen je nog best een aardige kans hebt dat de kantonrechter dat anders ziet.
En dan heeft die dochter gelogen over haar leeftijd, so what, ze is minderjarig. Als ik de keus moet maken tussen een samenleving waarbij ouders dan dus blijkbaar het mail account en online gedrag van tieners moeten gaan bewaken of je maakt dit de verantwoordelijkheid van de retailer en dan kijkt die maar hoe die het doet kies ik voor het laatste.

Rare redenatie om derden verantwoordelijk te maken voor het gedrag van je kinderen. Opvoeding is blijkbaar niet meer zo belangrijk voor sommigen.
Kennelijk vind je het minder erg om werkenden op te zadelen met een shitload aan extra werk.

En nogmaals: hoe zie je het voor je dat de retailer de leeftijd gaat controleren zonder inbreuk op de privacy?

Dat is ook een vreemde redenering want ik maak de retailer niet verantwoordelijk voor 'het gedrag' van een kind, ik zou de retailer verantwoordelijk maken voor het feit dat hij een overeenkomst aangaat met een minderjarige. En wellicht ten overvloede. Ik sta er verder geheel agnostisch in, het maakt mij niet uit of links of rechtsom is, maar het relatieve gemak waarmee men hier aanneemt dat het dus betalen is vind ik wat kort door de bocht. Ook bezwaren als hoe moet de retailer dat controleren zonder inbreuk op de privacy is volgens mij niet hoe het werkt. Nu de banken verantwoordelijk gehouden worden voor de schade agv phishing zul je zijn dat die ook meer controles gaan doen. Met verantwoordelijkheid komt de bevoegdheid, niet andersom.

Klarna is geen retailer maar een betaalservice. De koopovereenkomst die is gesloten, zal niet makkelijk te ontbinden zijn want klarna+webwinkel dacht dat koper meerderjarig was. En het is geen vreemde aankoop, 15 jarigen kopen zelf kleding. We hebben het niet over een abonnement of contract. 
En het klinkt kort door de bocht maar de ouder zal moeten betalen. Er is toch kleding gekocht en behouden?  Waarom zou je niet hoeven te betalen? Want dan bel ik ook even met een paar webwinkels dat mijn buurjongen van 7 alles heeft besteld.

En voor wie is het nou makkelijker controleren? De personen die samen met kind in het huis wonen? Die zien wat ze dragen, hoe vaak de pakketbezorger komt, de kleding die ze wassen, de post die binnenkomt.. Of een externe partij die precies de controle uitvoert die ze horen te doen.
Of wil je Digid gebruiken bij online shoppen? Want daar gaan we dan heen.

U redeneert vanuit wat u logisch en praktisch lijkt maar niet vanuit de wet. Die kent u waarschijnlijk, net als ondergetekende ook niet goed, maar uit de interpretatie van wat dáárin staat komt het antwoord, niet uit wat logisch of praktisch is.

"Een kind onder de 18 jaar mag meestal geen overeenkomsten aangaan zonder toestemming van de ouders. Maar het ligt anders wanneer het gaat om een aankoop die voor kinderen van die leeftijd gebruikelijk is. Dan mag een leverancier ervan uitgaan dat die toestemming er is. Denk bijvoorbeeld aan het kopen van kleren of cd's. In zo'n geval kunt u een aankoop niet terugdraaien.

Klarna levert een dienst om achteraf te kunnen betalen. Dat zou betekenen dat ieder bedrijf dat achteraf betalen mogelijk maakt eerst identicatie zou moeten doen. Dus ook als je op factuur koopt. Dus voortaan als je meubels o.i.d. koopt ook maar eerst je paspoort laten zien aan de winkelier. De leverancier biedt immers een financiele dienst omdat ze de productie voor je voorfinancieren.  

Ja, dat zou het zomaar kunnen betekenen als bijvoorbeeld een rechter zich uit zou spreken dat dit geen geldige overeenkomst is. Iedereen ziet allerlei "praktische" bezwaren maar vroeger hadden we geen Klarna en het is dus mogelijk dat die zich een werkwijze hebben aangemeten die bij nader inzien juridisch niet houdbaar is. En ultimo kan dat ook betekenen dan men bepaalde verliezen gewoon in de prijs zal moeten gaan stoppen net als retouren. Het is uw wettelijk recht spullen van internet te mogen retourneren en dat kost retailers goudgeld. Daar betalen wij allemaal aan mee en zelfs als ik zou willen zeggen, geef mij 10% korting en dan zie ik af van mijn retourrecht, dan mag dat niet.

@RJW: Klarna is een financieel dienstverlener die geen fysieke producten verkoopt. Klarna is een losstaand bedrijf. Klarna verstrekt een lening aan degene die een product gekocht heeft en betaalt de koopprijs van dat product aan de (webwinkel). Voor de wet verstrekt Klarna simpelweg een krediet. 

Een (web)winkel die zelf de optie tot achteraf betalen bied is toch net even wat anders. Je krijgt dan het product en daarbij een factuur die je binnen X dagen moet betalen. Die factuur telt wettelijk niet als een krediet.

Het is dus in dit geval wel degelijk van belang om na te gaan of Klarna correct gehandeld heeft. Aan het verstrekken van kredieten zitten strenge eisen. Juist om zoveel mogelijk te voorkomen dat bijvoorbeeld minderjarigen zomaar een berg schulden aan kunnen gaan. Als de identiteitscontrole niet correct heeft plaatsgevonden, zou ik zeker adviseren om de overeenkomst te ontbinden. Simpelweg omdat deze dan niet via rechtsgeldige weg tot stand is gekomen.

Maar natuurlijk kan het ook zo zijn dat dochter de gegevens van één van de ouders heeft gebruikt bij het aangaan van het krediet. Als al die gegevens correct zijn, dan heeft Klarna naar eer en geweten correct gehandeld bij het verstrekken van het krediet. Om dan nog onder het krediet uit te komen, zal eerst aangifte van identiteitsfraude gedaan moeten worden. Waarbij dochter dan als verdachte aangemerkt zal worden. Schiet je als ouders vervolgens niets mee op. Want dan wordt het krediet wel ontbonden, maar zal Klarna vervolgens de financiële schade gaan verhalen op de wettelijke vertegenwoordigers van dochter.