Wat is er gebeurt met menselijk zijn en bijzondere omstamdigheden vragen om bijzondere omstamdigheden? Ik schreef toen al in amtwoord op jou dat de sportschool consumenten niet zouden helpen als de rollen om gedraaid zijn en zie hier.

Die discussie was er omdat geadviseerd werd om de sportschool door te betalen tijdens de sluiting. Dat is hier niet aan de orde, TS hoefde de laatste weken niets te betalen. Dus gewoon heel netjes te noemen van de sportschool. Geen compensatie achteraf, geen klagende klanten, enkel betalen als de sportschool open is.

En dat gaat weer gebeuren. De sportschool gaat weer open en iedereen kan weer gebruik maken van de faciliteiten. Dan kom je weer terug in de oude situatie. Er is een overeenkomst en de klant wil deze ontbinden. Dan zouden er dus goede redenen moeten zijn om dan kosteloos te gaan ontbinden.

En heel eerlijk gezegd, als je een dergelijk duur abonnement neemt, moet je wel zeker weten dat je deze kan betalen. Zonder financiële buffer en bij de eerste tegenslag al in het nauw komen is natuurlijk niet de schuld van de sportschool. Natuurlijk mag de sportschool zich coulant opstellen, maar dat hoeft niet.

Neo, jij bent echt niet meer serieus te nemen.

Mensen moeten maar doorbetalen anders komt een bedrijf in financiele nood.
Maar als een mens in financiele nood zit, moeten de bedrijven maar schijt hebben aan?

En dan nog niet eens te spreken over al die aanames die jij maakt in bovenstaand bericht, en in zo veel anderen.

Ja, je doet toffe dingen, met je webwinkel lijst enzo. Maar daar is alles ook wel mee gezegd.

Het advies dat gegeven werd is om lopende abonnementen door te betalen welke later gecompenseerd zouden worden. En daar is, in mijn ogen, niets mis mee. Het contract is er, die kosten had je sowieso al. Je kreeg eerst minder waar voor je geld, daarna meer. Toen is ook al naar buiten gebracht dat als er dringende redenen waren je kon opzeggen.
Maar dat heeft niets te maken met deze situatie. Het is weer eens een trucje van Alfatrion om door het verdraaien van woorden de discussie een draai te geven. TS heeft tijdens de sluiting niets hoeven te betalen. Nu gaat de sportschool weer open en gaat het abonnement weer door. De situatie nu is dat TS geen geld meer heeft om een duur abonnement uit te zingen. Welke reden kunt u verzinnen waardoor TS onder de overeenkomst uit kan? Je gaat doelbewust een overeenkomst voor een jaar aan. En of je nu een auto leased voor een jaar, een sportschoolabonnement aangaat, een telefoonabonnemt neemt of de Donald Duck neemt, een jaar is een jaar. 

De sportschool kan en wil zich aan de overeenkomst houden. Coulance is een gunst, geen recht. Je kan de sportschool dus niet verplichten mee te werken aan de wensen van de klant. Sterker, het zijn zelfs uw eigen woorden dat onder het contract uitkomen lastig is.

Het is heel simpel. Sportschool en klant zijn een overeenkomst aangegaan voor een jaar.  Klant wilt dit nu eenzijdig opzeggen om bepaalde redenen. Sportschool heeft het recht om daar wel of niet akkoord mee te gaan. Sportschool is al netjes geweest om tijdens de sluiting niet te innen. Daar kunnen andere sportscholen van leren. Maar sportschool wilt dat beide partijen zich aan de afgesloten overeenkomst houden zodra de sportschool weer open gaat. Je kan wijzen naar menselijke aspecten en dergelijke maar daar heeft de sportschool niets mee te maken. Hoe vervelend ook.

Dank voor uw reactie, Maritas. Ik denk er toch echt anders over :)

Zie hier één van de brieven van mijn jurist. “Laat ik voorop stellen dat cliënt het heel netjes vindt hoe [sportschool] omgaat met de crisis en aan leden de optie biedt om de betaling op te schorten zolang [sportschool] dicht is.

T.a.v. het ontbinden van het lidmaatschapscontract, cliënt begrijpt volledig dat het [sportschool] diep kan raken indien deze optie wordt geboden aan de leden. In tegenstelling tot de stelling van uw jurist, is een beroep op ontbinding m.i. echter wel gerechtvaardigd onder deze omstandigheden.

In uitgangspunt geldt het principe 'pacta sunt servanda' (afspraken moeten worden nagekomen); een rechtsbeginsel dat heel belangrijk is in het overeenkomstenrecht. Niettemin heeft de wetgever ook ingezien dat dit principe niet altijd onverkort kan gelden. In dat kader zijn er verschillende leerstukken/uitzonderingen in de wet opgenomen die ervoor kunnen zorgen dat je onder een afgesloten overeenkomst uit kan komen. Eén van die leerstukken heet ‘onvoorziene omstandigheden' en is neergelegd in artikel 6:258 BW:

‘1. De rechter kan op verlangen van een der partijen de gevolgen van een overeenkomst wijzigen of deze geheel of gedeeltelijk ontbinden op grond van onvoorziene omstandigheden welke van dien aard zijn dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid ongewijzigde instandhouding van de overeenkomst niet mag verwachten. Aan de wijziging of ontbinding kan terugwerkende kracht worden verleend.

2. Een wijziging of ontbinding wordt niet uitgesproken, voor zover de omstandigheden krachtens de aard van de overeenkomst of de in het verkeer geldende opvattingen voor rekening komen van degene die zich erop beroept.

3. Voor de toepassing van dit artikel staat degene op wie een recht of een verplichting uit een overeenkomst is overgegaan, met een partij bij die overeenkomst gelijk.’

Bij de toepassing van dit leerstuk moeten twee stappen worden genomen: 1. Is er sprake van ‘onvoorziene omstandigheden’ in de zin van artikel 6:258 BW?; 2. is de nakoming van het contact onaanvaardbaar naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid?

Ad 1.

M.i. kwalificeert de huidige Corona crisis als een ‘onvoorziene omstandigheid’ in de zin van artikel 6:258 lid 1 BW. Allereerst moet worden opgemerkt dat sprake is van een omstandigheid die niet in het contract is voorzien.

Vervolgens moet worden vastgesteld dat de huidige crisis inhoudelijk valt onder de definitie van ‘onvoorziene omstandigheden’. Zo wordt in de Parlementaire geschiedenis als voorbeeld van onvoorziene omstandigheden gewezen op een natuurramp [Par. Gesch. Boek 6, p. 969]. Verder wordt in de Asser t.a.v. het leerstuk van onvoorziene omstandigheden opgemerkt: ‘Een dergelijke omstandigheid kan zijn gelegen in gebeurtenissen waarbij grote groepen zijn betrokken (oorlog, schommelingen in de economische verhoudingen), maar ook op incidentele gevallen betrekking hebben’ [Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 436]. De Corona crisis lijkt mij een omstandigheid bij uitstek die in dit rijtje zou passen. De wereld is niet meer hetzelfde is als vóór het virus. Alleen vanochtend al verscheen hierover weer een nieuw artikel in de NOS waarin wordt gesproken over blijvende veranderingen in reisgedrag en thuiswerken. Het bedrijfsmodel van een sportschool is hét voorbeeld van een model dat zeer moeilijk veilig uitgevoerd zal kunnen worden in deze nieuwe wereld: een groep zwetende mensen op een kluitje in een ruimte met sterke ventilatie, of nog erger: in de sauna of in het zwembad. Men zou er toch niet meer aan moeten denken.

Tot slot; in de literatuur die nu gestaag op gang komt en de Corona crisis vanuit overeenkomstenrechtelijk perspectief bespreekt, wordt ook unaniem geoordeeld dat de Corona crisis kwalificeert als een ‘onvoorziene omstandigheid’.

Ad 2.

M.i. brengt de derogerende werking van de redelijkheid en billijkheid met zich mee dat cliënt niet in redelijkheid vast gehouden kan worden aan een contract dat risico’s meebrengt voor de gezondheid; en zeker ook in de situatie waarin de overheid alsnog groen licht zal geven tot het weer openen van de sportscholen, hetgeen onvermijdelijk een beslissing zal zijn die is gebaseerd op een kosten/baten analyse tussen economie en gezondheid. Als individu moet cliënt de keuze blijven houden om te oordelen wat wel of niet goed is voor de gezondheid en cliënt houden aan een contract dat is afgesloten in een andere tijd en risico’s meebrengt voor de gezondheid (waarvan bovendien niemand weet wat die precies zijn en wat precies veilig is) is derhalve in strijd met de redelijkheid en billijkheid. 

Zie in dit kader tot slot nog Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 439-440 voor een bespreking van rechtspraak waarin telkens een geslaagd beroep op dit leerstuk werd aangenomen in veel minder heftige situaties dan de huidige Corona crisis; namelijk in zuiver vermogensrechtelijke omstandigheden waarbij geen sprake was van enig gezondheidsrisico o.i.d.

Overigens ben ik in bovenstaande nog niet eens ingegaan op het feit dat cliënt door de wetgever aangemerkt wordt als consument en in die zin extra bescherming geniet. Ik kan dit nog verder uitwerken, maar ik denk dat bovenstaande op zichzelf voldoende is.”

@Sophie88

ik heb je reactie gelezen waarin je een brief van je jurist hebt geplakt. Bij jij komt dan de vraag naar boven geen geld voor sportschoolabonnement, maar wel geld voor een jurist? Of heb je een rechtsbijstandverzekering? 
Verder lijkt me dat je per se gelijk wilt hebben. Volgende keer maar een abonnement per maand afsluiten, maar ik vraag me af of er sportscholen zijn die dat doen. De mijne in ieder geval niet, maar die heeft mij de keuze gegeven wat voor compensatie ik wil voor het geen gebruik kunnen maken van de sportschool. Erg netjes van ze.

Succes met je actie.

En waarom kan er geen beroep gedaan worden op de wet?

Alles kan, maar het lijkt me een kansloze missie.

Exact Alfatrion. Zie hier één van de brieven van mijn jurist. “Laat ik voorop stellen dat cliënt het heel netjes vindt hoe [sportschool] omgaat met de crisis en aan leden de optie biedt om de betaling op te schorten zolang [sportschool] dicht is.

T.a.v. het ontbinden van het lidmaatschapscontract, cliënt begrijpt volledig dat het [sportschool] diep kan raken indien deze optie wordt geboden aan de leden. In tegenstelling tot de stelling van uw jurist, is een beroep op ontbinding m.i. echter wel gerechtvaardigd onder deze omstandigheden.

In uitgangspunt geldt het principe 'pacta sunt servanda' (afspraken moeten worden nagekomen); een rechtsbeginsel dat heel belangrijk is in het overeenkomstenrecht. Niettemin heeft de wetgever ook ingezien dat dit principe niet altijd onverkort kan gelden. In dat kader zijn er verschillende leerstukken/uitzonderingen in de wet opgenomen die ervoor kunnen zorgen dat je onder een afgesloten overeenkomst uit kan komen. Eén van die leerstukken heet ‘onvoorziene omstandigheden' en is neergelegd in artikel 6:258 BW:

‘1. De rechter kan op verlangen van een der partijen de gevolgen van een overeenkomst wijzigen of deze geheel of gedeeltelijk ontbinden op grond van onvoorziene omstandigheden welke van dien aard zijn dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid ongewijzigde instandhouding van de overeenkomst niet mag verwachten. Aan de wijziging of ontbinding kan terugwerkende kracht worden verleend.

2. Een wijziging of ontbinding wordt niet uitgesproken, voor zover de omstandigheden krachtens de aard van de overeenkomst of de in het verkeer geldende opvattingen voor rekening komen van degene die zich erop beroept.

3. Voor de toepassing van dit artikel staat degene op wie een recht of een verplichting uit een overeenkomst is overgegaan, met een partij bij die overeenkomst gelijk.’

Bij de toepassing van dit leerstuk moeten twee stappen worden genomen: 1. Is er sprake van ‘onvoorziene omstandigheden’ in de zin van artikel 6:258 BW?; 2. is de nakoming van het contact onaanvaardbaar naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid?

Ad 1.

M.i. kwalificeert de huidige Corona crisis als een ‘onvoorziene omstandigheid’ in de zin van artikel 6:258 lid 1 BW. Allereerst moet worden opgemerkt dat sprake is van een omstandigheid die niet in het contract is voorzien.

Vervolgens moet worden vastgesteld dat de huidige crisis inhoudelijk valt onder de definitie van ‘onvoorziene omstandigheden’. Zo wordt in de Parlementaire geschiedenis als voorbeeld van onvoorziene omstandigheden gewezen op een natuurramp [Par. Gesch. Boek 6, p. 969]. Verder wordt in de Asser t.a.v. het leerstuk van onvoorziene omstandigheden opgemerkt: ‘Een dergelijke omstandigheid kan zijn gelegen in gebeurtenissen waarbij grote groepen zijn betrokken (oorlog, schommelingen in de economische verhoudingen), maar ook op incidentele gevallen betrekking hebben’ [Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 436]. De Corona crisis lijkt mij een omstandigheid bij uitstek die in dit rijtje zou passen. De wereld is niet meer hetzelfde is als vóór het virus. Alleen vanochtend al verscheen hierover weer een nieuw artikel in de NOS waarin wordt gesproken over blijvende veranderingen in reisgedrag en thuiswerken. Het bedrijfsmodel van een sportschool is hét voorbeeld van een model dat zeer moeilijk veilig uitgevoerd zal kunnen worden in deze nieuwe wereld: een groep zwetende mensen op een kluitje in een ruimte met sterke ventilatie, of nog erger: in de sauna of in het zwembad. Men zou er toch niet meer aan moeten denken.

Tot slot; in de literatuur die nu gestaag op gang komt en de Corona crisis vanuit overeenkomstenrechtelijk perspectief bespreekt, wordt ook unaniem geoordeeld dat de Corona crisis kwalificeert als een ‘onvoorziene omstandigheid’.

Ad 2.

M.i. brengt de derogerende werking van de redelijkheid en billijkheid met zich mee dat cliënt niet in redelijkheid vast gehouden kan worden aan een contract dat risico’s meebrengt voor de gezondheid; en zeker ook in de situatie waarin de overheid alsnog groen licht zal geven tot het weer openen van de sportscholen, hetgeen onvermijdelijk een beslissing zal zijn die is gebaseerd op een kosten/baten analyse tussen economie en gezondheid. Als individu moet cliënt de keuze blijven houden om te oordelen wat wel of niet goed is voor de gezondheid en cliënt houden aan een contract dat is afgesloten in een andere tijd en risico’s meebrengt voor de gezondheid (waarvan bovendien niemand weet wat die precies zijn en wat precies veilig is) is derhalve in strijd met de redelijkheid en billijkheid. 

Zie in dit kader tot slot nog Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 439-440 voor een bespreking van rechtspraak waarin telkens een geslaagd beroep op dit leerstuk werd aangenomen in veel minder heftige situaties dan de huidige Corona crisis; namelijk in zuiver vermogensrechtelijke omstandigheden waarbij geen sprake was van enig gezondheidsrisico o.i.d.

Overigens ben ik in bovenstaande nog niet eens ingegaan op het feit dat cliënt door de wetgever aangemerkt wordt als consument en in die zin extra bescherming geniet. Ik kan dit nog verder uitwerken, maar ik denk dat bovenstaande op zichzelf voldoende is.”

Hou toch svp eens op met dat knippen en plakken overal. Lees ook de spelregels hier maar eens door. Misschien kan “uw jurist” maar beter haar schoolgeld terugvragen?

Nee nee, zeer weinig beginselen zijn absoluut in het recht, en daar is overeenkomst is overeenkomst niet één van (wel bijv. kinderarbeid). 

Zie hier één van de brieven van mijn jurist. “Laat ik voorop stellen dat cliënt het heel netjes vindt hoe [sportschool] omgaat met de crisis en aan leden de optie biedt om de betaling op te schorten zolang [sportschool] dicht is.

T.a.v. het ontbinden van het lidmaatschapscontract, cliënt begrijpt volledig dat het [sportschool] diep kan raken indien deze optie wordt geboden aan de leden. In tegenstelling tot de stelling van uw jurist, is een beroep op ontbinding m.i. echter wel gerechtvaardigd onder deze omstandigheden.

In uitgangspunt geldt het principe 'pacta sunt servanda' (afspraken moeten worden nagekomen); een rechtsbeginsel dat heel belangrijk is in het overeenkomstenrecht. Niettemin heeft de wetgever ook ingezien dat dit principe niet altijd onverkort kan gelden. In dat kader zijn er verschillende leerstukken/uitzonderingen in de wet opgenomen die ervoor kunnen zorgen dat je onder een afgesloten overeenkomst uit kan komen. Eén van die leerstukken heet ‘onvoorziene omstandigheden' en is neergelegd in artikel 6:258 BW:

‘1. De rechter kan op verlangen van een der partijen de gevolgen van een overeenkomst wijzigen of deze geheel of gedeeltelijk ontbinden op grond van onvoorziene omstandigheden welke van dien aard zijn dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid ongewijzigde instandhouding van de overeenkomst niet mag verwachten. Aan de wijziging of ontbinding kan terugwerkende kracht worden verleend.

2. Een wijziging of ontbinding wordt niet uitgesproken, voor zover de omstandigheden krachtens de aard van de overeenkomst of de in het verkeer geldende opvattingen voor rekening komen van degene die zich erop beroept.

3. Voor de toepassing van dit artikel staat degene op wie een recht of een verplichting uit een overeenkomst is overgegaan, met een partij bij die overeenkomst gelijk.’

Bij de toepassing van dit leerstuk moeten twee stappen worden genomen: 1. Is er sprake van ‘onvoorziene omstandigheden’ in de zin van artikel 6:258 BW?; 2. is de nakoming van het contact onaanvaardbaar naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid?

Ad 1.

M.i. kwalificeert de huidige Corona crisis als een ‘onvoorziene omstandigheid’ in de zin van artikel 6:258 lid 1 BW. Allereerst moet worden opgemerkt dat sprake is van een omstandigheid die niet in het contract is voorzien.

Vervolgens moet worden vastgesteld dat de huidige crisis inhoudelijk valt onder de definitie van ‘onvoorziene omstandigheden’. Zo wordt in de Parlementaire geschiedenis als voorbeeld van onvoorziene omstandigheden gewezen op een natuurramp [Par. Gesch. Boek 6, p. 969]. Verder wordt in de Asser t.a.v. het leerstuk van onvoorziene omstandigheden opgemerkt: ‘Een dergelijke omstandigheid kan zijn gelegen in gebeurtenissen waarbij grote groepen zijn betrokken (oorlog, schommelingen in de economische verhoudingen), maar ook op incidentele gevallen betrekking hebben’ [Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 436]. De Corona crisis lijkt mij een omstandigheid bij uitstek die in dit rijtje zou passen. De wereld is niet meer hetzelfde is als vóór het virus. Alleen vanochtend al verscheen hierover weer een nieuw artikel in de NOS waarin wordt gesproken over blijvende veranderingen in reisgedrag en thuiswerken. Het bedrijfsmodel van een sportschool is hét voorbeeld van een model dat zeer moeilijk veilig uitgevoerd zal kunnen worden in deze nieuwe wereld: een groep zwetende mensen op een kluitje in een ruimte met sterke ventilatie, of nog erger: in de sauna of in het zwembad. Men zou er toch niet meer aan moeten denken.

Tot slot; in de literatuur die nu gestaag op gang komt en de Corona crisis vanuit overeenkomstenrechtelijk perspectief bespreekt, wordt ook unaniem geoordeeld dat de Corona crisis kwalificeert als een ‘onvoorziene omstandigheid’.

Ad 2.

M.i. brengt de derogerende werking van de redelijkheid en billijkheid met zich mee dat cliënt niet in redelijkheid vast gehouden kan worden aan een contract dat risico’s meebrengt voor de gezondheid; en zeker ook in de situatie waarin de overheid alsnog groen licht zal geven tot het weer openen van de sportscholen, hetgeen onvermijdelijk een beslissing zal zijn die is gebaseerd op een kosten/baten analyse tussen economie en gezondheid. Als individu moet cliënt de keuze blijven houden om te oordelen wat wel of niet goed is voor de gezondheid en cliënt houden aan een contract dat is afgesloten in een andere tijd en risico’s meebrengt voor de gezondheid (waarvan bovendien niemand weet wat die precies zijn en wat precies veilig is) is derhalve in strijd met de redelijkheid en billijkheid. 

Zie in dit kader tot slot nog Asser/Sieburgh 6-III Algemeen overeenkomstenrecht, nr. 439-440 voor een bespreking van rechtspraak waarin telkens een geslaagd beroep op dit leerstuk werd aangenomen in veel minder heftige situaties dan de huidige Corona crisis; namelijk in zuiver vermogensrechtelijke omstandigheden waarbij geen sprake was van enig gezondheidsrisico o.i.d.

Overigens ben ik in bovenstaande nog niet eens ingegaan op het feit dat cliënt door de wetgever aangemerkt wordt als consument en in die zin extra bescherming geniet. Ik kan dit nog verder uitwerken, maar ik denk dat bovenstaande op zichzelf voldoende is.”

Dat lange verhaal ga ik niet lezen, het is hier ook geen discussieforum.
Maar als u uw "eigen jurist" heeft, waarom dan ook nog hier vragen? Gewoon niet betalen en dan zult u het vast wel merken. Voortaan ook maar minder hoog willen vliegen als u contracten wilt aangaan die eigenlijk te hoog gegrepen zijn?

Denk dat de "eigen jurist" nog meer gaat kosten dan de sportschool.