Naar ik aanneem kan niemand van ons als experts hierop een exactantwoord geven. U zult zich daarvoor toch het best richten tot de hierbij betrokken instanties zoals de Raad voor de Kinderbescherming.

Let u er wel op, dat u niet teveel nu handelt op emotionele gronden. Ik neem daarbij al aan dat u de zorg heeft over uw dochter na toewijzing en haar vader uitsluitend toezinnd is.

U loopt ook behoorlijk kans dat de vader een bezoekregeling gaat afdwingen en dan bent u mogelijk verder van huis.

beter is m.i. om eerst eens te denken aan deskundige begeleiding met daarbij goede gesprekken met de vader om tot een goede oplossing en regeling te komen. U bereikt daar meer mee m.i. dan nu uitsluitend vragen om gehele voogdij. Sluit ook niet uit dat uw dochter als ze ouder is toch u dan eventueel nu handelen zal verwijten.

hallo

bedankt voor u reactie

er bestaat al een omgangsregeling die de rechter heeft bepaald.

maar door de te grote afstand en het feit dat mijn dochter geen zin heeft om soms 5 uur in een auto te zitten,plus het feit dat ze steedt overhoop ligt met haar vader en zijn vriendin.

ben ik er aan gaan denken om voor volledige voogdij gaan.

tuurlijk zijn er emoties bij betrokken,maar ik wil het beste voor mijn dochter.

het gaat ook om de simpele dingen zoals een legitimatie bewijs aanvragen,dan heb ik zijn toestemming voor nodig.enz enz

ik wil weten waar de haken en ogen aan zitten bij volledige voogdij en waar ik op moet letten.en hoe ik kan voorkomen als er iets met mij gebeurt dat mijn dochter niet zomaar uit haar omgeving wordt gehaalt en daar in heikneuterland moet gaan wonen en leven

Hoi,

Hier kun je meer info vinden;

Voogdij                

omgangsrecht-gezag 

Postbus51.nl - Voogdij

Succes,

Ik zou u dringend adviseren om u wat neutraler op te stellen hoezeer er ook de emoties zijn van een scheiding die echt niet na 2 jaar zijn weggeëbt.
Wat belangrijk is is de wens van uw dochter en afhankelijk van haar leeftijd zou zij in het bezoeken van haar vader de belangrijkste stem moeten hebben.
Wil zij (zonder enige pressie uwerzijds) echt niet naar haar vader dan zou u, of als uw dochter dit duidelijk zelf kan en wil dit de vader kunnen laten weten per telefoon of brief.

Een verwijzing naar de Raad vd Kinderbescherming  k a n   een optie zijn  mits het kind volkomen vrij en zelfstandig (zonder de aanwezigheid van de moeder!) haar mening t.o.v. de opgelegde bezoekregeling te kennen kan geven met een vertegenwoordiger van deze Raad (bureau Jongeren en Ouders b.v.)

En dan uw angst voor wat er zou gebeuren als u plotseling komt te overlijden.
Welnu, u kunt in een laatste wilsbeschikking (codicil) of in een testament (notaris) laten vastleggen wie na uw dood het (nog minderjarige) kind moet gaan verzorgen (uw ouders/familie/zeer goede kennis).
U kunt bij een codicil makkelijk een en ander veranderen(bij een testament moeilijker/duurder) zodat u nu wel de vader uitsluit als opvolger in de verzorging maar dit later schrapt als na vele jaren de pijn van deze scheiding is weggezakt.

Kortom, ik denk dat u een en ander wil gaan regelen met alle emoties die u nog heeft.
Ik vind dit onverstandig en vooral ook overbodig.
Er zijn andere eenvoudiger methoden om te voorkomen dat uw kind bij een overlijden naar de vader moet.
Dat naar mijn mening daarbij altijd de wil van het kind voorop moet staan zal duidelijk zijn voor de lezers van Vr&Antw omdat ikzelf door ervaring bij dit soort problematiek daar erg emotioneel bij betrokken ben.

Mijn advies komt dan ook vanuit mijn hart.

Sterkte met uw besluit.

De Vrije Vogel

Het gaat niet om voogdij, maar ouderlijk gezag. De
verwijzingen naar voogdij doen hier niet ter zake. Voogdij is als een ander dan
de ouder het gezag uitoefent over een minderjarig kind en dat is hier niet het
geval.

Bij echtscheiding blijft het gezamenlijk ouderlijk gezag
gehandhaafd (art.1:251 BW). Handhaving van
het gezamenlijk ouderlijk gezag is in het belang van het kind. Het gezamenlijk
gezag kan alleen worden afgewezen indien er een onaanvaardbaar risico is voor
het kind. Ik denk niet dat heikneuterland, een lange autorit of niet kunnen
opschieten met de nieuwe vriendin en de daaruit volgende ruzies met pa onder
een onaanvaardbaar risico vallen.

U kunt uiteraard verzoeken om eenhoofdig gezag, dat zult u
goed moeten onderbouwen. Een kind vanaf 12 jaar kan een verzoek tot
gezagswijziging indienen. Of hieronder ook het verzoek om eenhoofdig gezag
valt, weet ik niet. Eventueel ook jonger als het kind de situatie goed kan
bevatten.

Als u het eenhoofdig gezag krijgt, dan blijft de vader nog
rechten houden. Bij overlijden van de ouder, die eenhoofdig gezag heeft,
bepaalt de rechter wie het gezag krijgt. De andere ouder heeft een
voorkeurspositie. Via de burgerlijke stand wordt die ouder opgespoord. De
andere ouder heeft één jaar de tijd om het ouderlijk gezag te vragen. Daarna
vervalt de voorkeurspositie.

De gezagsouder kan via een testament (dus niet via een codicil) een voogd
aanwijzen. De rechter moet dan aan deze persoon vragen of hij/zij het gezag wil
nemen.

Vladja

hallo happyness,

probeer, hoe moeilijk het soms ook is, de relatie tussen uw dochter en uw ex-man in stand te houden. U hoort over de ruzie tussen uw dochter en de vriendin alleen maar van de zijde van uw dochter, en dat is een zeer gekleurde voorstelling van zaken.

U kunt bijvoorbeeld met uw dochter en uw ex afspreken een rustpauze in te lassen voor de bezoeken. Heb ik met mijn oudste (nu 10 jaar) ook gedaan. Hij wilde ook niet meer naar zijn vader, en we hebben hem toen uiteindelijk zelf laten bepalen of en waneer hij weer wilde geen. Intussen gaat hij weer, naar relatieve tevredenheid van beide kanten.

Probeer intussen ook niet negatief te doen over uw ex en zijn vriendin, hoe negatief uw gevoelens ook zijn, blijf tegen uw dochter neutraal. Geef alleen maar aan dat nu eenmaal niet alle regels overal hetzelfde zijn. Dat is ook voor een 9 jarige prima te begrijpen.

Houdt de contacten met uw ex oppervlakkig en alléén over uw dochter. Ga niet in op "persoonlijke" aanvallen. negeren daarvan werkt meestal beter.

Linda

en aanvullend: soms plegen kinderen in dergelijke situaties ook onbewust maar begrijpelijk "een spel te spelen", mogelijk zelfs uit onvrede over de scheiding en het feit dat er in plaats van hun moeder een vriendin is.

hallo,

dank u wel voor u reactie

emoties spelen altijd een rol.

maar het is lastig om hier een verhaal neer te zetten met alle details.

ik heb altijd het contact tussen mijn ex en mijn dochter gestimuleerd

heb er echt allesaan gedaan.

heb heel veel gesprekken gevoerd met mijn exman.

mijn zijn nieuwe vriendin is erg onzeker.

ik krijg smsjes van haar dat ik me ex met rust moet laten en wanneer het tot me doordringt dat hij nu van haar is en niet meer van mij.

en dat ik hem nooit meer terug krijg enz enz.

ik kan u verzekeren dat ik zeker mijn ex niet terug wil na alles wat hij gedaan heeft.

ik heb gevraagd of we met elkaar konden praten ..

maar zij is de gene die dat niet wil.

de afstand vormt gewoon een probleem.

ik heb ook voorgesteld om qwa bezoek een rust periode in te stellen.

dat misschien als ze wat ouder is,ze dan wel weer naar de vader il.

het gaat bij mij om de voogdy niet dat ze nooit haar vader niet meer mag zien.

het gaat mij er om dat als er met mij wat gebeurt ze niet uit het leven gerukt word waar ze nu in zit,en bij haar vader (waar ze dan van vervreemd is)en bij zijn vriendin(waar ze niet gewenst is)dat ze daar verder haar leven moet op pakken.

het gaat om het welzijn van mijn dochter en niet om mijn ex te hekelen.

hallo.

Dank u wel voor u reactie.

ik kan hier zeker wat mee.

en ik zal het uit gaan zoeken.

met vriendelijke groeten happyness

hallo

Dank u voor de informatie.

groetjes

happyness