Kunstgras

ha winterstorm, ik voelde me bijna een eenling tussen al die 'progressieve, kritische vara' consumenten. misschien moet je wel plasic hersenen hebben om een geplastificcerde wereld mooi te vinden. dus dit soort verhalen zal ik binnenkort niet meer kunnen schrijven. een notitie van de vorige maand:

ergens in de pyreneeën een plekje gevonden bij een beek. ideale plek voor een kampvuur en een jerrycan (5ltr) wijn die we net gekocht hadden. het vuur was loeiend heet, de wijn lekker en ons gebrabbel tussen de natuurgeluiden door ook wel het wederzijds aanhoren waard. ik had vlakbij een oude plastic tuinstoel zonder leuning gevonden en zat bij het vuur als een koning op zijn troon. zo werd het steeds donkerder tot er een enorme flits door de lucht vloog gevolgd door een donderende klap. als een bijna echte ouwe hippie riep ik 'wauw' en rende naar de auto. een enorme stortbui begon en aan alle kanten flitste en donderde het. net daarvoor hadden we een oude paraplu gevonden en er ligt ook altijd zo'n opvouwbaar ding klaar voor noodgevallen. onder voor die situatie totaal niet berekende paraplu's werden we steeds natter. op een moment keek ik naar mijn voeten en zag dat ik in een woest stromende modderstroom zat. het vuur was al zo heet dat het gewoon bleef branden omdat het 'toevallig' op een heuveltje gemaakt was en we hadden weer even het gevoel dat dit bedoeld wordt met de zin van het leven. we hebben nog uren zitten genieten in deze 'uiterst gevaarlijke' situatie van hoogspanning boven je kop en met je voeten in het water, maar misschien gaf dat nou juist wel dat gevoel van kosmische eenheid ;-)

meer reisverhalen? www.koyaanisqatsi.tk klik op boeken.