Gift, toch niet voor mij bestemd

Ons is het volgende overkomen. mijn schoonvader heeft van zijn aow elke maand in 2011 en 2012 geld opzij gelegd om als verrassing aan zijn 3 kleinkinderen te kunnen geven. allemaal reageerde ze met een grote glimlach en bedankje, behalve onze zoon. hij wist ook op dat moment van niks. blijkbaar was door mijn schoonvader een fout gemaakt bij het bankrekeningnummer. toen deze fout door mijn man werd ontdekt is meteen de bank gewaarschuwd met het verzoek het geld te storneren. dit gaat niet. de bank heeft contact gezocht met de foutieve ontvanger en gevraagd het geld terug te storten. toen dat niet het gewenste resultaat opleverde heeft mijn schoonvader de naw gegevens van de bank ontvangen. hiermee zijn we aan de slag gegaan. keurig zelf een nette brief gezonden met daarin het verzoek om het geld terug te storten. helaas.... hierna nog een brief, met daarin het verzoek om toch tenminste contact op te nemen voor een eventuele regeling. helaas..... vervolgens zijn we er naar toe gereden. helaas..... niemand thuis. het enige dat ons restte was een rechtszaak ervan maken, maar gelet op het feit dat het geld bij een student uit tilburg terecht was gekomen, werd ons dit afgeraden. de kosten van een rechtszaak wogen niet op tegen het bedrag en de uitkomst stond haast bij voorbaat vast; van een kale kip kun je niet plukken. met pijn in zijn hart heeft mijn schoonvader het erbij laten zitten, en hij hoopt nu nog steeds dat de ontvanger er tot in zijn graf wordt achtervolgd door een schuldgevoel.
nu jaren later is mijn schoonvader nog steeds verbitterd door de ervaring en heeft er moeite mee dat het blijkbaar maar normaal is dat iemand, immers studenten hebben het meestal niet erg breed, die ff krap bij kas zit zonder gewetensbezwaren kunnen rondlopen.

mijn advies: vraag je af of je met zoiets wil leven en doe wat je moet doen.