Schade aan auto door fietser

deze
wet is tot stand gekomen in verband met de hoge schadebedragen. dan gaat niet
om een gekreukelde fiets of schade aan de auto, maar schade aan de zwakkere
verkeersdeelnemer zelf. het motorvoertuig ten opzicht van een
fietser/voetganger is vergelijkbaar met een tank ten opzichte van het
motorvoertuig.

in het verleden werd de schade aan letsel (doktoren,
ziekenhuizen, wao-uitkeringen etc.) gedragen door de algemene middelen in
nederland, nl. alle belastingbetalers en voor wat betreft het arbeidsverzuim door
het bedrijfsleven en overheid (=is ook weer algemene middelen). het was vaak
een gebed zonder eind om de schuldvraag en schuldverdeling vast te stellen en
meestal werd dit maar achterwege gelaten vanwege de zeer hoge kosten, eindeloze
procedures en de onzekere kans op succes. dit wederom op kosten van de
belastingbetaler (ziekenfondsen, uitkeringsinstanties etc.) en een zich met de
hakken in het zand zettende verzekeringsmaatschappij (denk maar eens aan de
kosten van een dwarslaesie, andere volledige arbeidsongeschiktheid,
verpleeghuis etc.).

daarom is op gegeven moment besloten om degene, die als
“sterkste” bij de aanrijding betrokken was en dus de meeste schade aanricht
verantwoordelijk te maken voor alle kosten. de kosten komen dan op de schouders
te liggen van de gebruikers van motorvoertuigen (via verhoogde premie) en
worden niet meer omgeslagen over alle belastingbetalers.

zoals uit voorgaande blijkt, heeft dit niets met de
schuldvraag te maken, maar alles met wie gaat er betalen. het principe om de  bestuurders van motorvoertuigen te laten
betalen en het niet omslaan over alle belastingbetalers (algemene middelen) is
niet onredelijk. om dit altijd voor 100% te laten betalen door de bestuurders
is wel onredelijk, want er zijn fietsers, die er van alles voor over hebben om
onder een auto terecht te komen.