Slecht ervaring met advies- en meldpunt kindermishandeling

heb nog een opmerking aan menneke dan: 'vroeger' werden ruzies niet in het bijzijn van kinderen 'uitgevochten' (met woorden weliswaar dan) in de slaapkamer, of elders, waar de kinderen niet bij waren!! tegenwoordig schijnt het 'normaal' te zijn, dat er in het bijzijn van al dan niet jonge kinderen, de meest grote 'smoelen' tegen elkaar worden opengetrokken, en nee, dit is nooit goed te praten!

afdwaling in het door u aangekaarte onderwerp is echter, dat er bij voorbaat al van uit wordt gegaan, dat hier sprake zou zijn van kindermishandeling (fysiek) echter, zolang dit mentale is, kun je er zo weinig mee, ook al heb je dan (misschien) gelijk, je zult dan toch echt je krachten moeten gaan bundelen, en je zult met meerdere medebewoners moeten gaan klagen, vandaar mijn  eerdere opmerking, om elke keer als je iets hoort, er toch weer een aantekening (mutatie) van te laten maken bij de politie, laat ook je medebewoners maar bellen, en geef ze een mutatienummer, hoe meer hoe beter! gebeurd er dan ook maar een keer mentaal iets, ja, dan kun je daar weer wel verder mee, maar, zolang u alleen bent, en zolang alleen u klaagt, lachen de instanties je gewoon uit. en ja, het is erg, maar je kunt er (voorlopig) zo weinig mee..helaas. burocratie is dat!!

en de kinderbescherming: allemaal leuk en aardig, maar als blijkt dat 2 mensen hun kinderen niet fatsoenlijk kunnen opvoeden, dan worden ze uit huis geplaatst (tot hun 18e dan) daarom: is dat wel de bedoeling? is het al zover? bekijk het eens van alle kanten...

de politie kan niets doen, zolang er alleen mentaal wat aan de hand is, kun je zo weinig....daarom zeggen ze ook altijd: 'er moet eerst wat 'gebeuren' voordat er daadwerkelijk wordt ingegrepen', het is nu eenmaal zo, en vaak is het zo krom als het maar zijn kan. blijf in ieder geval (met z'n allen daar!) alert...

succes, en nog sterkte met uw buurtgenoten.

gr. henri