Slecht ervaring met advies- en meldpunt kindermishandeling

hallo hneri,

met deze reactie heb je gewoon hartstikke gelijk en nog bedankt voor het geven. niemand van de buren wenst zich hier de handen aan te branden. de politie kan niets, want het moet een " heterdaadje"  ijn. ik mag alleen bellen als ik een " verdacht"  geluid hoor; bij iedere mutatie - zo zegt haaglanden - zolang het verbaal is, kunnen ze niets doen.

mij is ondertussen wel duidelijk geworden dat hij zijn 4 jarig stiefkind niet pruimt. hij is 28 en ja, na drie maanden zijn ze hier beneden gaan samenwonen en aangezien ik al een " gelukkig"  leven heb gehad, was ik dus in 1e instantie de " gelukkige".

aangezien ikzelf op mijn 12e uit huis ben geplaatst (stiefmoeder wilde mij niet meer in huis hebben en mijn vader stemde toe voor mij) weet ik maar al te goed de dilemma`s van het uithuisplaatsen!

ikzelf ben op mijn twaalfde van de regen in de gereformeerde drup gekomen (familie moeders kant) en het is mijn bedoeling ook niet om dit kind het huis uit te krijgen. dit heeft voortdurend in mijn afweging meegespeeld; het kind woont al bij een andere vader en dan daar weer weg.........wel ben ik ervan overtuigd dat het meiske bang voor hem is als ze samen met hem alleen is. deze week riep ze om haar moeder:" mama, mama!" en dan hoor ik hem weer schreeuwen. ook doet hij als ze met z`n tweeen zijn en het kind gaat door zijn geschreeuw weer huilen, nu de muziek keihard aan (want ik hoor dat weer natuurlijk en hij is wel bang). ik zit hier nu met tranen in mijn ogen omdat ik zelf weet hoe het voelt om aan een ander overgeleverd te zijn; om maar te zwijgen van het feit dat je het je hele leven meesjouwt. ik ga zo eens kijken naar wat een andere lezeres hier nog heeft aangeboden: no kidding. wel op de tv de reclame gezien.

groetjes, menneke