Inwonende zoon met schulden

mij lijkt dat niet bepaald op weigeren van elke vorm van hulpverlening. immers hij kiest de gemakkelijke en luie weg van bij u wonen, zijn eten opgediend krijgen, (uit)slapen, niksen en lanterfanteren. u bent zelf de hulpverlener. hij kan dat ook omdat u hem dat toestaat, de gelegenheid biedt en het maar laat gaan (zachte heelmeesters.....). leer hem verantwoordelijkheid te nemen en stel hem een limiet wanneer hij (op korte termijn) vertrokken moet zijn en tot die tijd huur, kost en inwoning betalen, zoals hier ook al is gezegd en flink meewerken in het huishouden e.d.. het is toch absurd dat u in de stress en zorgen zit voor een meer dan volwassen zoon (die zich als een klein kind gedraagt)? hoe hij zijn schulden al dan niet wenst op te lossen is allang niet uw zaak meer en beslist niet uw verantwoordelijkheid. als hij niet meer bij u woont - hij moet ook van uw adres uitschrijven - hebben deurwaarders bij u ook niets te zoeken.

sterkte met het nemen van een wijs besluit (tough love).

vr.gr.