Rapporteren

Let op: Deze rapporteerfunctie is bedoeld om schendingen van de huisregels voor Vraag & Beantwoord te melden. De redactie beoordeelt jouw melding alleen daarop. Wil je dat jouw reactie ook op het forum leesbaar is? Log dan eerst in op de Kassa-site en plaats je bijdrage. Of start zelf even een topic met je eigen vraag erin verwoord.

Heb je een vraag voor Kassa? Stel deze dan via dit contactformulier.

Je wilt de volgende vraag rapporteren aan de redactie:

ve
verwijderd - 28-07-2009 23:35:56
Huishouden & Energie

Oude woning.

Ronny,

de term beits is de afgelopen j20 jaar erg in zwang geraakt, maar is een (tussen)vorm van verf. behalve de vochtregulerende verf voor buitenkozijnen kende men ook de klassieke lakverf voor binnen (vroeger standolieverven en na de oorlog de syntetische alkydverven). ruim 14 jaar geleden werden voor de profess. schilders deze verven verboden vanwege de oplosmiddelen en moest men over gaan op de watergedragen acrylaatverven. men kent als tussenvorm de transparante en dekkende beitsen, transparant veelal in houtkleuren zoals teajk, mahonie en pallisander en de dekkende beitsen in nagenoeg alle kleuren ( inmiddels meer dan 60.000 verschillende kleuren leverbaar van jean de bovrie, libelle tot aan ral kleuren), dekkende beitsen zijn op de markt gekomen omdat door de vulstof en kleurpigmenten deze sterker waren tegen uv aantasting dan de transparante kleuren). de dekkende beitsen zijn beter vloeibaar - ook veelal ook iets dunner/vloeibaarder - dan de klassieke lakverven. dit is toen ooit gedaan omdat de consument het moeilijk vond om deze verven mooi aan te brengen, men moest teveel aan de kwast "trekken" ( men kreeg er spierballen van) en de vloei was ook minder. ieder zijn vak voor een prof. schilder geen bezwaar maar voor de betere doe het zelvert lastiger te smeren. door de dekkende beits bleef de houtnerf in de ondergrond zichtbaar en men vond dit ook niet erg. kies men voor een klassiek schilderwerk in hoogglans of zijdeglans dan diende men tussen de vele aan te brengen lagen steeds te schuren totdat er een superstrak oppervlak ontstond. dit alles werd echter ook erg kostbaar. in de beginjaren was dekkende beits dus een (goedkopere) tussenvorm omdat de huidige gemiddelde schilder ook maar max. 2 - 2,5 laag verf wenst aan te brengen. bijkomend voordeel - behalve dus ook makkelijker te verwerken - was dat de droge laagdikte ook minder dik was en dit betekende tevens dat de verflaag vochtregulerend (damp-opener) was.
de laatste 10 jaren zijn de dekkende beitsen in de doe het zelf markt
enorm in kwaliteit toegenomen (ook in prijs trouwens !) durfde ik 15 jaar geleden niet mijn huis met zon verf te schilderen vanwege de laagdikte, de laatste jaren durf ik dit zondermeer wel te doen. de doe het zelf lijn van his--. en fle.. en wyz.... doen nauwelijks nog onder van de prof. kwaliteiten van s----- en s-------. zelf zou ik nog wel twijfels hebben over de eigen merken van de bouwmarkten, ik weet dat ze bij goede fabrieken worden gemaakt maar de kwaliteit van de pigmenten en vulstoffen zijn toch minder omdat ze worden geprijsd onder de betere a merken (sorry bouwmarkten en sp. en b. en tol....).
verdun op kaalhout de verf met 2 - 5% zodat de verf goed in het hout dringt, schuur daarna de opstaande houtvezels licht op en ga dan - na droging-  direct met de onverdunde verf de 2e en volgende lagen opbrengen. afh. van de houten ondergrond krijgt u na 3 lagen al een glad en strak oppervlak te zien en is dan mechanisch ook sterk. houdt wel de voorgeschreven droogtijd tussen de lagen aan anders krijgt u schroeivlekken in uw werk, mijn eigen werkervaring was altijd bij normaal zomerwerk minimaal 24 uur tussen de lagen wachten.  u weet dat u als particulier nog steeds binnen met oplosmiddelhoudende (terpentineverdunbaar) verven mag werken. ventileer goed en zorg dat de verf uit de buurt van de (kinder)mond blijft. reinig na werkzaamheden uw handen grondig met zeep en smeer ze daarna met een beetje handecreme in. sukses !!