Buren nemen parkeerplaatsen in

[quote=kenner schreef op woensdag 16 mrt 2011, 23:17]sorry,hoor,maar als dàt je probleem is.................
u betaalt niet eens voor een parkeerplek,en wil toch het recht hebben om vlakbij huis te staan.
omdat zoveel mensen,ook van buiten de stad in de hoofdstad werken en willen uitgaan,moet ik als bewoner voor een parkeervergunning betalen.
dit geeft mij niet eens een parkeerplaats,maar alleen nog maar het rècht om in mijn eigen stadsdeel te parkeren.....
dit wil niet eens zeggen dat je kùnt parkeren............
als alles vol is als je na 18.00 uur thuis komt,moet je soms wel eens in een ander stadsdeel parkeren ...èn dus weer betalen.
om maar niet te spreken van niet eens een parkeerplaats kunnen vinden en drie kwartier rond moeten rijden om een plekje te vinden.hopelijk in je eigen stadsdeel........
ik klaag hier toch ook niet over.

kijk even 5 minuten journaal en wees eens blij dat je nog een huis hebt,met zelfs een auto al dan niet voor de deur !

luxeprobleem...............


hallo kenner,

ik wéét dat dit een luxeprobleem is, althans voor mij en mijn niet-gehandicapte buren; als je de moeite neemt om de rest te lezen, kun je ook die conclusie trekken.
en net als iedereen in de straat, dus ook het betreffende gezin, heb en wil ik inderdaad het recht om te parkeren op een openbaar parkeerpleintje vlakbij huis. overigens is vlakbij ook maar relatief...
het probleem is dat ik en andere straatbewoners min of meer worden gedwongen de plekken van andere buurtbewoners in te pikken, omdat 1 enkel gezin 80% van de beschikbare plek heeft ingenomen welke bedoelt was/is voor de hele straat.
in gewone cijfers zou, als je het eerlijk verdeelt, ieder huishouden in de straat recht hebben op 1,66 parkeerplaats. dit ene gezin heeft 8 parkeerplaatsen in bezit genomen en voor de overige 5 gezinnen blijven er 2 plaatsen over. dit wordt door de 5 gezinnen als oneerlijk ervaren.
van de 5 gezinnen zijn er 2 met kleine kinderen en 1 gezin waarvan een lid een paar jaar geleden gehandicapt is geraakt.
als je een paar straten verder hebt geparkeerd (en gevoelsmatig de bewoners van die straat dupeert), is het best lastig zeulen met kinderen en/of boodschappen of met krukken naar huis strompelen. de straten liggen namelijk gemiddeld zo'n 150 tot 200 meter uit elkaar. als je niet op je "eigen" parkeerpleintje hebt geparkeerd, zit er niks anders op dan 150 tot 900 meter te lopen over een druk fietspad, welke naast een drukke weg ligt zonder trottoir.
de gemeente wijst een vergunningstelsel vooralsnog af, want de andere straten hebben het probleem (nog) niet en alleen voor onze straat een vergunning instellen is natuurlijk onzin. of allemaal, of helemaal niet.
voor de gehandicapte buurvrouw is het zuur omdat zij wel een gehandicaptenkaart heeft, maar geen vaste parkeerplek omdat zij maar 9 a 10 meter van het parkeerpleintje woont. en wanneer de gemeente komt kijken is er binnen 30 a 35 meter van haar woning altijd wel een plekje, dus vindt de gemeente het niet nodig om haar een vaste plaats te geven.
aan dit gezin is meerdere keren vriendelijk gevraagd of zij rekening willen houden met hun buren. dat doen ze dus niet. wat zij doen is niet strafbaar, maar in de ogen van de rest van de straat wel moreel verwerpelijk. we moeten wel met z'n allen samenleven of we nu willen of niet. het is nu eenmaal een beetje geven en een beetje nemen. de ene buur heeft geen enkele auto de ander buur heeft er 4. dat zou op zich geen probleem hebben opgeleverd (je kan nu eenmaal van mensen niet eisen dat zij maar een maximaal aantal auto's mogen bezitten), het probleem is dat zij door het stallen van voertuigen die er niet thuishoren (de bussen, aanhangwagen en een beetje de auto van vriendin, maar die kun je natuurlijk niet verbieden langs te komen) (gevoelsmatig) de parkeerplaatsen van wel-bewoners inpikken. als die voertuigen er niet zouden staan, zou het tekort aan plaatsen 1, hooguit 2 zijn en dat is redelijk vinden wij.
maar het gezin dwingt de rest van de straat om zich aan te passen en te onderwerpen aan hun gedrag. wij zijn gedwongen om vrijwel dagelijks minimaal 150 meter te lopen over een druk fietspad en plekken van anderen in te pikken omdat zij constant 4 tot 8 plekken in "bezit" houden. afgelopen winter met de lange donkere dagen is het pas echt goed doorgedrongen hoe vervelend en zelfs gevaarlijk het is als je in het donker met een maxicosi loopt te zeulen of op krukken naar huis strompelt over een druk fietspad. en het is heus niet zo dat wij als bewoners die er al veel langer wonen, menen meer recht te hebben op de parkeerplaatsen dan de nieuwkomers. wij beseffen heel goed dat het een openbare plaats is waar in feite iedereen er mag parkeren.
maar zoals ik uit alle reacties lees is er dus behalve vriendelijk vragen (helpt niet) geen enkele mogelijkheid om de daar niet thuishorende voertuigen (busjes + aanhangwagen + evt. auto van vriendin) van het parkeerpleintje te verbannen.

jammer...