Fitness verkoop nieuwegein

F.torres schreef op maandag 15 jul 2013, 19:55: dus als een product niet de verwachting heeft als er wordt aangegeven door de verkopende partij of fabriek, doordat ie niet goed functioneert , en de 2 maanden zijn verstreken, dan is de verkopende partij niets meer verplicht naar de klant?
als die twee maanden na ontdekking verstreken is, vervalt voor de consument inderdaad het recht op aanspraak voor non-conformiteit.

dus als een consument een probleem ontdekt en pas na drie maanden naar de verkopende partij toe gaat, heeft die consument zijn recht op non-conformiteit verspeeld.
is ook logisch, omdat als een product kapot gaat en men blijft het product gebruiken, dan is de schade die daarna optreedt of juist door die schade optreedt natuurlijk niet op de verkopende partij te verhalen.
ook wordt het dan steeds lastiger voor de verkopende partij om te bewijzen dat het product wel volgens de koopovereenkomst was.

veel mensen bekijken dit soort zaken altijd met de gedachte in het voordeel van de consument.
echter moet men dit soort zaken vanuit een neutraal oogpunt bekijken.
ik bedoel hiermee: als een koper een probleem ontdekt en non-conformiteit claimt, moet de verkoper natuurlijk dat kunnen weerleggen.
immers is het juist niet altijd zo dat bij een probleem het product non-conform was.

daarom zit ik ook altijd te schelden op de consumentenautoriteit. simpelweg omdat zij juist altijd vanuit het oogpunt van de consument de zaak bekijken met als doel dat de consument er beter van wordt.
dus zou een consument bij een geschil over non-conformiteit bij de consumentenautoriteit gaan klagen, trekt die autoriteit juist altijd partij voor de consument en zal ten aller tijden het geschil in het voordeel van de consument willen beslechten.
dus zegt die autoriteit dat het product ondeugdelijk is en de verkopende partij moet dan volgens die autoriteit het probleem kosteloos verhelpen, terwijl heel vaak het product wel volgens de koopovereenkomst is.
die autoriteit geeft daarbij haar eigen mening en oordeelt zoals zij denkt wat de eigenschappen van het product zou moeten zijn, ongeacht de uitspraken van de verkopende partij en fabrikant.
een voorbeeld:
de meeste telefoons kunnen niet tegen water, dus ook niet tegen de regen.
de fabrikanten fabriceren wel degelijk speciale telefoons die wel in de regen gebruikt kunnen worden.
wat oordeelde de consumentenautoriteit? zij vinden dat telefoneren in de regen onder normaal gebruik valt en dat dus een normale telefoon daar tegen moet kunnen. gaat de telefoon toch in de regen kapot, dan is het oordeel van die autoriteit dat de consument kosteloze reparatie of vervanging kan eisen.

duh!!!!