gillende kleinkinderen buren

Onze buren hebben kleinkinderen die niet normaal kunnen praten maar alleen jammeren, gillen en krijsen.
in het begin dacht ik ze groeien er over heen, maar dan komt er weer een tweede een derde en vierde kleinkind bij, dus dat hoor ik nu al een aantal jaren aan en dat gaat nog wel even door.
de oma doet net zo gek mee en op zomerse ( feest ) dagen zitten ze in de tuin met hun kinderen en gillende kleinkinderen.
dus ons genot van lekker in onze tuin bezig zijn wordt danig verpest.
uit respect voor de buren zou je dan toch eens zeggen van doe eens wat rustiger maar ze gaan er lekker in mee.
wij zijn zelf heel rustig, hebben een hondje wat niet blaft, bewust zo aangeleerd.
daar tegen zijn onze buren pietjes precies en willen hun buren "opvoeden".
ze hebben woorden met bijna iedereen om ons heen.
staat een auto verkeerd, dan staat de buurman meteen op zijn achterpoten en belt meteen wijkbeheer.
hun andere buren krijgen gezegd hoe ze hun heg moeten snoeien omdat blaadjes over waaien.
blaft een hond hebben ze commentaar.
rijdt iemand te hard door onze straat, staat hij armen zwaaiend te schelden.
maar maken hun kleinkinderen herrie, is dat blijkbaar geoorloofd.
laatst had ik voor een paar uurtjes een hond op bezoek die 10 minuten even blafte tijdens het spelen met ons hondje.
hoorde ik een van die kleinkinderen zeggen "dat hondje blaft veel hè opa"
ik dacht wat krijgen we nu ??
wij wonen hier nu 15 jaar en zijn niemand tot last en dan meteen commentaar van zo'n gil-aap dat die hond even blafte !!
wat kan ik het beste doen in deze ?
krijg ik dan niet weer de standaard spreuk te horen "het zijn nu eenmaal kinderen" want zo reageren mensen met kinderen meestal, maar een hondje mag niet even blaffen.
ik wil geen onmin met de buren.