vervuiling aarde

Ach het is alweer december.
de laatste dagen van het jaar.
voor velen tijd om na te denken.
een wens voor vrede met elkaar

buiten schijnen zoveel lichtjes!
komt dit wel recht uit ons hart?
want heel veel mensen maken ruzie.
en die verkwisting diepe smart.

kaartjes sturen naar bekenden
dat voelen wij als onze plicht.
maar is die mooie lieve wens
echt uit liefde aan hun gericht?

achter het venstertje van elk huis
zit ook vaak heel veel verdriet
maar door ons zo drukke leven
zien we onze medemensen niet.

de dieren de natuur en mensen
zijn toch ons leven hier op aarde?
want alles hoort toch bij elkaar?
laat dit eindelijk in zijn waarde

als wij allen dit kerstfeest vieren
met begrip en vrede uit ons hart.
en een lichtje sturen over de aarde
naar al die lijden met veel smart.





we moeten echt een stapje terug
dus niet meer vervuilen deze aarde
denk na; want straks is het te laat.
ons nageslacht heeft ook nog waarde.

gun onze kinderen een goed leven
want dit zal hun het meeste raken.
waarom doen wij dit hun dan aan?
we moeten die erge uitstoot staken.

we kappen overal de bomen
de tuintjes in de steden worden kaal.
de mens heeft last van vallende blaadjes.
alleen het eigen ik teld; en het kapitaal

gelukkig gaan vele mensen nadenken.
misschien is het nog niet te laat.
de aarde beeft en en gaat zich wreken
zorg dat hij niet naar de donder gaat.

gezegend kerst en gezond nieuw jaar
ga eindelijk het nieuwe jaar beginnen
denk na want het einde is in zicht.
dus de hoogste tijd om ons te bezinnen.


fijne feestdagen en een schoon 2010


wil smithuis 07-12-2009