Korsakov hoe nu verder

mijn tweelingbroer,

bij mijn eeneiige tweelingbroer (68 jaar) is 2 maanden geleden korsakov vastgesteld, en dat hakt er behoorlijk in. aan de ene kant is er opluchting omdat ik eindelijk weet wat er met hem aan de hand is. maar aan de andere kant zijn er grote zorgen, hoe nu verder. ineens komen er allemaal zaken op je af waar je nooit mee te maken heb gehad, zeker omdat het allemaal op mij neer komt en hij geen partner of kinderen heeft. termen als wilsonbekwaamheid, levenstestamenten, volmachten, enz. enz., dit om te voorkomen dat als hij in een verzorgingshuis komt al zijn, aow en welverdiende pensioen, in moet leveren en in het ergste geval zijn eigen huis kwijt raakt!

nog los van het feit dat die rot ziekte een enorme impact op zijn eigen leven heeft, raakt het mijn als tweelingbroer natuurlijk ook hard. bij mij staat voorop dat voor hem de beste oplossing moet worden gevonden en hij nog in een goede kwaliteit van leven vele jaren mee kan. de kans is groot dat hij in een verzorgingshuis opgenomen gaat worden, ook al omdat zijn nieren niet meer werken en hij 3 keer naar het ziekenhuis moet om gedialyseerd te worden. alleen thuis ging dat de laatste maanden regelmatig mis, ondanks de hulp van de thuiszorg, ggz, leger des heils, en mijn persoonlijke inbreng natuurlijk. thuis was de situatie was dus onhoudbaar, en hij ligt nu weer tijdelijk in het ziekenhuis, wachtend op een plekje in een verzorgingshuis. zelf wil hij het liefst weer naar huis, maar in de gesprekken die ik met hem heb bereid ik hem langzaam voor dat de kans bestaat dat hij, dan wel definitief of tijdelijk, naar een verzorgingshuis moet, en dan zie en voel ik de pijn en verdriet die hij dan bij dit idee heeft. en dat is zeker als tweelingbroer hartverscheurend, en het voelt als dat het er ook een stukje van mezelf doodgaat.

zijn er mensen met dezelfde ervaringen die nog tip voor me hebben om te voorkomen dat hij alles kwijt raakt!