ben via de kinderarts in het ziekenhuis doorverwezen  en kwam bij het ggz onder behandeling van een kinderpsygiater.

je zou denken dat die wel weten wat ze doen?

halli Eeemnontop@ momenteel ben ik niet iedere dag in de gelegenheid om de site te bezoeken vandaar de "vertraging". Om uw verder vragen te beantwoorden kunt u mij bereiken via het e-mail adres kassagerrit@gmail.com dat ik daar speciaal weer voor open stel. Ik heb uw laatste opmerking mbt een psychiater ook gelezen.

kassagerrit@gmail.com

Deze verwijzing is absoluut niet commercieel bedoeld maar als mogelijkheid om dieper op een en ander in te gaan dan dat ik in het openbaar mag op basis van een voor mij geldende beroepscode/tuchtrecht.

wij hebben hier een guppie rondlopen met ADD (zusje van adhd), en ondanks dat mamma allang wist wat er met het jochie aan de hand was, heeft het zowat EEN JAAR geduurd, en zijn er dagen van testjes, observaties en gesprekken aan de diagnose vooraf gegaan.

ALS, en ik herhaal: ALS de kinderpsychiater inderdaad na 1 gesprek van een uur de conclusie heeft getrokken dat uw kind wel adhd zal hebben, en het vervolgens per week andere medicatie heeft toegediend, dan raad ik u aan dit te melden bij de Medische Tuchtraad (adres wel te vinden via google), want dan heeft die psych zoveel fouten op elkaar  gestapeld, dat hem/haar zo snel mogelijk het recht tot het uitoefenen van het beroep moet worden ontnomen.

als laatste: U als ouder bepaalt of en zo ja welke medicijnen uw kind krijgt. dat geeft u niet alleen een bepaalde vrijheid, maar ook een bepaalde verntwoording om daar goed mee om te gaan. het ZOU KUNNEN, dat uw eigen opmerkingen over het gedrag van uw kind toen het medicijnen kreeg ervoor hebben gezorgd dat de psychiater wel verplicht is geweest iets anders voor te schrijven, omdat dat blijkbaar was wat U wilde...

ga dus eerst even heel goed bij uzelf te rade... wat is er precies allemaal vooraf gegaan? wat heeft u tegen de psychiater gezegd cq aan de psych gevraagd? wat waren uw "behandelopdrachten"? heeft u ZELF aangegeven dat het anders moet? dan heeft u weinig te vertellen want de psych MOET naar uw instructies luisteren, U bent als ouder de baas.

alleen als u ZEKER bent dat er NIKS meer is gedaan dan een korte observatie, en u ZEKER bent dat u zelf géén invloed heeft uitgeoefend op de medicijnkeuze cq variatie, kunt u hierover een klacht indienen bij de medische tuchtraad.

vergeet alleen niet dat smartegeld vergoedingen in nederland officieel niet bestaan, dat geestelijke schade vrijwel onmogelijk is aan te tonen in dit soort gevallen, en u dus uiteindelijk alleen maar die klacht indient om er zorg voor te dragen dat de psychiater berispt en/of geroyeerd wordt, zodat ie dit soort fouten niet meer maakt...

succes!

Richard Faas

ik kan hetgeen Richard stelt geheel volgen, alleen doet zich het fenomeen voor dat "automatisch" wordt aangenomen dat deskundigen, er voor opgeleid, ook deskundig zijn. Dat is geen verwijt maar gewone alledaagse werkelijkheid. Eigenlijk mag je ook niet anders verwachten, alleen is de werkelijkheid soms en een beerje vaak toch ook anders. Zie deze casus. 1 consult en na een week al andere medicijnen. De twijfel die Richard uit heb ik ook maar om naar de tuchtrechter te gaan resp. naar het medisch Tuchtcollege. Hoe dan ook is van eminent belang dat het klikt met de betrokken beroepsbeoefenaar en dus ook met name of er vertrouwen bestaat. Dat geldt overigens niet alleen voor psychiaters maar ook voor psychologen en ande hulpverleners op het gebied van GGZ ( en ook dat niet alleen)

Het is inderdaad het belangrijkste dat je klachten meldt!!!



Start bij de betrokken behandelaar en laat hem/ haar vertellen wat zijn
beweegredenen voor zijn behandeling is. Als je gelijk hebt, zal deze
behandelaar daar wat aan hebben en mogelijk een volgend keer anders
handelen. Mocht de behandelaar niet reageren, stap naar zijn
leidinggevende en uiteindelijk is er ook nog de tuchtraad.





Heb je geen gelijk, dan weet je hoe de vork in de steel zit en voorkom je een hoop boosheid bij jezelf.





bedenk echter ook dat diagnostiek bij jonge kinderen moeilijk is!!!
Druk gedrag zie je ook bij autisme-achtige stoornissen, bij
hechtingsproblematiek of bij kinderen met neuro-psychologische
problematieken, bij getraumatiseerde kinderen, zwak begaafdheid etc etc
etc



Als adhd medicatie (zoals ritalin) niet aanslaat, is het verstandig om
over andere mogelijkheden na te denken. Zo zou je je kind ook kunnen
laten testen. Echter, ook de testen zijn in meer of mindere mate
betrouwbaar.



Als ik het goed begrijp weten jullie nu wel wat er aan de hand is. Ik hoop dat het goed gaat



chiel