Voor de naam van het kindje kunt u misschien nog terecht bij de gemeente waar het kindje geboren is. Als de geboorte tenminste aangegeven is.

Geboorteaangifte doodgeboren of overleden kind verplicht

De geboorteaangifte van een kindje dat dood wordt geboren is verplicht. Dit geldt voor een doodgeboren kind na een een zwangerschap van 24 weken of meer. Voor het kindje wordt een overlijdensakte opgemaakt.

Voor een kind dat direct na de geboorte overlijdt geldt een aangiftetermijn van 3 dagen. Er wordt dan een geboorteakte en een overlijdensakte opgemaakt.

Bovenstaande van de rijksoverheid gecopieerd.

Wellicht dat er in de kerkregisters te vinden is welke voorganger daar toen ter tijd dienst deed, mogelijk dat die persoon te vinden is en nog in leven is èn het nog weet. Mogelijk/aannemelijk dat er een uitvaart ondernemer bij geweest is, dit kan een zoeklijntje geven.

p.s. De gemeente zou dus als alles correct gedaan is dit moeten kunnen, mits ze ook willen, enig licht in de duisternis kunnen brengen.

Zover mij bekend werden, tot half jaren 80 van de vorige eeuw, kindjes die doodgeboren werden anoniem begraven in de heg/haag van het kerkhof. Omdat ze niet gedoopt waren mochten ze niet in de gewijde grond in een eigen grafje begraven worden. Vaak werd dat gedaan door een medewerker van het kerkhof of de koster. Bij ons op het kerkhof is een aantal jaren geleden een monument onthuld voor al deze anonieme kindjes.

Laten we de misstanden van het hele kerkgebeuren buiten deze vraag houden. Het gaat er om dat het doodgeboren kindje wel officieel begraven is dus moeten de ouders wel met elkaar getrouwd zijn geweest. Wellicht is er in het toen verstrekte trouwboekje wel een kindje bijgeschreven met het stempel dood geboren. Het is wel 65 jaar geleden maar als er geen graven zijn geruimd moet er toch iets van een indeling van het kerkhof zijn geweest. Kinderen die overleden waren hadden toen al een apart veld waar ze begraven werden. Jaripam u zou een zoektocht naar vrienden en familie van uw ouders kunnen starten want uw ouders zullen het verdriet toch met iemand gedeeld hebben.

Kerkelijke graven zijn in bepaalde periode's "voor eeuwig" uitgegeven, voor in de RK kerk. Maar door die regel zijn die kerkhoven ook vol en gesloten. Tegenwoordig worden er termijnen van 5 a 10 jaar voor algemene graven toegepast, die verlengbaar zijn. "Eigen graven" worden ook niet meer voor eeuwig uitgegeven. Niet verlengde graven worden herbegraven op één plaats op het kerkhof.

Daarom ga ik van een wèl aangegeven kind uit, zodat de gemeenteadministratie de geboortedatum kan vaststellen + max 3 tot 6 dagen voor de uitvaart. Maar dan is het ook in het trouw/huwelijksboekje aangegeven. Er zou misschien zelfs een dienst voor het kind geweest kunnen zijn.

Dank allen voor jullie meedenken en tips. Hier mijn reacties:
Een kopie-akte van de geboorte- tevens overlijdensaangifte is (gelukkig) in mijn bezit.
Juist in het (Ned.Herv.) kerkregister ontbreekt rond de ruime datum van de begrafenis alle administratie. Dat nu is juist het jammere.
Het kindje werd volgens mij niet bijgeschreven in het trouwboekje van mijn ouders maar ik ga daar wel naar op zoek.
De begrafenis heeft enkele dagen na overlijden plaatsgevonden door mijn vader. Ik ken de precieze plek maar er is niets meer van te vinden.
Er is geen dienst geweest want wij hadden niets met de kerk van doen.
Ik ben de enige van de familie die alles bewust meegemaakt heeft, was toen 8 jaar.
Volgens de vorige beheerder (die ik ken) liggen op die plek ongeveer 20 kinderen begraven, maar allen zonder grafmonumentje.
Ik kreeg wel de verzekering van hem dat er daar nooit geruimd is. Dat stelt me dan toch gerust.

Maar wat is dan uw intentie? Om alsnog een monumentje te plaatsen? Dan zal toch wel gewoon mogen.

Mijns inziens moet ook een naam opgegeven zijn bij de burgerlijke stand. Zij hebben archieven. Bijvoorbeeld de persoonskaart van uw moeder.

[quote=tijger1 schreef op zaterdag 13 jun 2015, 14:18]Maar wat is dan uw intentie? Om alsnog een monumentje te plaatsen? Dan zal toch wel gewoon mogen.

Mijns inziens moet ook een naam opgegeven zijn bij de burgerlijke stand. Zij hebben archieven. Bijvoorbeeld de persoonskaart van uw moeder.

Mijn intentie is dat ik het heel precieze plekje wilde kennen en daar zelf een klein monumentje op zetten met de naam van het kindje. Dat nu is niet mogelijk, maar het stelt me wel gerust dat ik nu ongeveer weet in welk gebiedje het grafje is. De naam van ons kindje weet ik ook. Het stelt me nu gerust dat het grafje niet geruimd is. Ik moet nu genoegen nemen met het gebiedje en daar mogelijk een monumentje met de naam van het kindje plaatsen.

Sterkte toegewenst met dit heel oude verdriet.