Blijkbaar kan dit zomaar. Of het mag weet ik niet. Wat ik wel weet dat hoe "dronken" deze fietser ook mag zijn hij wettelijk beschermd is boven deze automobilist, je zoon. Hij mag de fietser nooit aanrijden!! volgens de wet.

Ik vermoed dat er meer aan de hand is en u niet volledig de waarheid spreekt. Echter als ik het mis heb zou ik juridische hulp zoeken en zo mijn gelijk halen, want dan kunt u alle kosten verhalen op  de betrokken instanties.Al naar gelang mijn antwoord  geloof ik uw oprechtheid van uw verhaal steeds meer, want niemand gelooft dat onze overheid zo slordig is. Zo zeggen doorvechten.  

Voorgaande reactie is niet helemaal juist. De fietser wordt als zwakkere verkeersdeelnemer in principe beschermd tenzij deze door grove schuld aangereden wordt. In kennelijke staat van dronkenschap deelnemen aan het verkeer (geldt ook de fietser) en dan ook nog eens zonder verlichting voerend valt in mijn woordenlijst onder grove schuld.

Wat hier is voorgevallen kan niet door de beugel en ik begrijp niet goed waarom de Ombudsman hier niet op terugkomt. Dat is nou precies waar we die hele Ombudsman voor hebben: hulp bij problemen met de overheid.

Neem ook dit mee:

ANWB - Verkeer - Wie is aansprakelijk?

Dag radenmaar,

In principe kun je (uitgaande van jouw informatie die je hier geeft)alle schade/kosten verhalen op de verzekeraar van de fietser of de fietser zelf (als die niet verzekerd is). Ik schat wel in dat je een goede advokaat of rechtsbijstandverzekeraar nodig hebt in onderhavig geval.

Sukses en vriendelijke groet, Read.

er klopt in het hele verhaal iets niet. een auto word pas door de domeinen verkocht en aan hun over gedragen na een inbeslag name. een paar vragen waar u bij de politie antwoord moet krijgen  waar is de verklaring waarin uw zoon afstand heeft getekend voor de auto?.  waarom is de auto nooit aan de rechtmatige eigenaar terug gegeven?.  waarom bij de berger weggestuurd en wie heeft de berger opdracht gegeven om de auto noor de domeinen te transporteren? en zo heb ik er nog wel een paar want het verhaal kan zo nooit gegaan zijn  als het wel zo is zou ik eerst naar een rechts winkel gaan. maar alles moet boven tafel komen

allereerst bedankt voor de reactie.Het verhaal zoals boven is echt precies zo gegaan.Mijn zoon heeft NOOIT afstand gedaan van zijn auto.Hij heeft nooit iets getekend dus daar wist hij niets van.We kunnen alleen maar gissen dat de politie opdracht heeft gegeven buiten hem om.Het heeft natuurlijk geen nut om een verhaal voor de helft te schrijven, want dan hoeft men ook niet te antwoorden. Het is daarom zo vreems dat niet een persoon van de politie hier antwoord op geeft.Zelfs de agente die nu de verkoop heeft kunnen stoppen had hier nog nooit van gehoord.Ik zeg dat de zaak rammelt aan alle kanten maar dan van de kant van de politie.Daarom vraag je de mening van mensen die je misschien op weg kunnen helpen.Hij is naar het loket van rechtsbijstand geweest maar dat vrouwtje wat daar zat moest alles opzoeken in het wetboek.Dus ook die gaf geen bevredigend antwoord.De onbudsman zal zeker morgen weer gebeld worden, na een brief die al is gestuurd met een klacht.Nu is het alleen de vraag wie kan er voor al deze kosten opdraaien.Hij Niet in iedergeval.Hij is al erg blij dat zijn auto weer terug komt.Maar we zijn er zeker nog niet mee klaar.Ik geloof dat dit wel geloofwaardig overkomt.

Gr Radenmaar

Bedankt voor het antwoord.

Zoalsdebewering dat hier niet de waarheid is gesproken doet mij alleen maar vermoeden dat het ongeloofwaardig overkomt.Maar het is werkelijk zo gegaan zoals ik heb geschreven.Natuurlijk hebben we weer contact gezocht via de mail met de onbudsman maar tot nu toe nog geen reactie.IK raadmijn zoon ook aan om morgen te bellen.Hij heeft nooit een handtekening ergens onder gezet om afstand te doen.Anders ga je toch niet om de zoveel weken opbellen.Dat zou wel erg dom zijn.Maar de tip van de ANWB gaan we zeker meenemen in ons recht halen.

Mocht het zijn als we ergens succes mee hebben zal ik het zeker laten weten.Dit is ook een waarschuwing voor andere mensen die misschien in het zelfde schuit je zitten.

Vast bedankt en ik blijf vechten om recht te halen.De Politie kan toch niet zo blijven rommelen??

Op grond van onderstaand artikel in de Wegenverkeerswet valt er hooguit 50% vergoeding te halen bij de fietser, dus beslist geen 100%. Om de 50% te kunnen verhalen is bijna een onmogelijke zaak.

Art. 185 WVW luidt:

1. Indien een motorrijtuig waarmee op de weg wordt gereden, betrokken is bij een verkeersongeval waardoor schade wordt toegebracht aan, niet door dat motorrijtuig vervoerde, personen of zaken, is de eigenaar van het motorrijtuig of - indien er een houder van het motorrijtuig is - de houder verplicht om die schade te vergoeden, tenzij aannemelijk is dat het ongeval is te wijten aan overmacht, daaronder begrepen het geval dat het is veroorzaakt door iemand, voor wie onderscheidenlijk de eigenaar of de houder niet aansprakelijk is.

2. De eigenaar of houder die het motorrijtuig niet zelf bestuurt, is aansprakelijk voor de gedragingen van degene door wie hij dat motorrijtuig doet of laat rijden.

3. Het eerste en het tweede lid vinden geen toepassing ten aanzien van schade, door een motorrijtuig toegebracht aan loslopende dieren, aan een ander motorrijtuig in beweging of aan personen en zaken die daarmee worden vervoerd.

Wordt vervolgd.

Deze wet is tot stand gekomen in verband met de hoge schadebedragen. Dan gaat niet om een gekreukelde fiets of schade aan de auto, maar schade aan de zwakkere verkeersdeelnemer zelf. Het motorvoertuig ten opzicht van een fietser/voetganger is vergelijkbaar met een tank ten opzichte van het motorvoertuig.

In het verleden werd de schade aan letsel (doktoren, ziekenhuizen, WAO-uitkeringen etc.) gedragen door de algemene middelen in Nederland, nl. alle belastingbetalers en voor wat betreft het arbeidsverzuim door het bedrijfsleven en overheid (=is ook weer algemene middelen). Het was vaak een gebed zonder eind om de schuldvraag en schuldverdeling vast te stellen en meestal werd dit maar achterwege gelaten vanwege de zeer hoge kosten, eindeloze procedures en de onzekere kans op succes. Dit wederom op kosten van de belastingbetaler (ziektekostenverzekeringen, uitkeringsinstanties etc.) en een zich met de hakken in het zand zettende verzekeringsmaatschappij (denk maar eens aan de kosten van een dwarslaesie, andere volledige arbeidsongeschiktheid, verpleeghuis etc.).

Daarom is op gegeven moment besloten om degene, die als “sterkste” bij de aanrijding betrokken was en dus de meeste schade aanricht verantwoordelijk te maken voor alle kosten. De kosten komen dan op de schouders te liggen van de gebruikers van motorvoertuigen (via verhoogde premie) en worden niet meer omgeslagen over alle belastingbetalers.

Zoals uit voorgaande blijkt, heeft dit niets met de schuldvraag te maken, maar alles met wie gaat er betalen. Het principe om de  bestuurders van motorvoertuigen te laten betalen en het niet omslaan over alle belastingbetalers (algemene middelen) is niet onredelijk. Om dit altijd voor 100% te laten betalen door de bestuurders is wel onredelijk, want er zijn fietsers, die er van alles voor over hebben om onder een auto terecht te komen.

Kinderen onder de 14 jaar zijn speels (vliegen achter een bal aan de straat op), niet handelingsbekwaam en niet in staat om risico’s voldoende in te kunnen schatten. Daar heb je als gemotoriseerde weggebruiker maar rekening mee te houden. Dus daarvoor geldt de 100%-regel.

Voor weggebruikers van 14 jaar en ouder geldt, dat zij (vanaf 14 jaar oplopend)  handelingsbekwaam zijn en wel een risico inschatting kunnen maken. Zij hebben echter weinig verweer als zij het risico (een beetje) verkeerd inschatten (menselijke fout). De klap heeft dezelfde desastreuze gevolgen (en kosten). Maar ook de bestuurders dienen rekening te houden met risico’s en moeten anticiperend rijden. Het is hier 50 km dus rijd ik ook 50 km, want het mag, kan niet als excuus dienen als het verkeersbeeld een gematigder snelheid vereist. Om weer een hoop getouwtrek over schuldvraag en schuldverdeling met alles erop en eraan te voorkomen, is hier de 50%-regel ingevoerd. De bestuurder hangt voor 50% en als hij voor de andere 50% niet wil “hangen”, dan zal de bestuurder moeten bewijzen, dat hij/zij er van alles aan heeft gedaan om een aanrijding te voorkomen. Dat is een heel moeilijke zaak, er valt altijd wel wat te verwijten. Gevolg: de verzekeringsmaatschappij begint alleen aan zo’n procedure in extreme zaken, bijv. als iemand vanaf een viaduct voor het voertuig springt.