mido schreef op zondag 17 jan 2010, 21:14:
Een voeding met PFC (en dat was het geval bij de meneer hierboven)

Sterker nog: alle computervoedingen die in Europa verkocht worden moeten met PFC worden uitgevoerd.
Dus alle voedingen hebben deze regeling er ook inzitten.

En persoonlijk ben ik ook van mening dat een spanningspiek als smoes wordt gebruikt om de voeding maar niet onder garantie te hoeven repareren cq vervangen.

Het zou je sieren om gewoon die voeding kosteloos te vervangen.

@ mido:

Quote:".... en de condensator in de voeding was ook bol gegaan (dat is een zeer sterk bewijs dat er sprake is van een stroompiek van buiten af)."


Wanneer ik met zo'n kletsverhaal over van buiten komende stroompieken, door een verkoper van mijn garantierechten af zou worden gehouden, zou ik je ook niet vriendelijk meer bejegenen. Je houding in deze is laakbaar!
Het spijt me voor alle niet-technische klanten welke je zo met een kluitje in het riet hebt gestuurd.

Meneer de verkoper, ik stel vast dat je gelukkig meer verstand van verkopen hebt. Van techniek heb je in ieder geval geen verstand. Je weet kennelijk het verschil tussen stroom en spanning niet eens!
Want dan zou je niet spreken van DE CONDENSATOR (C), want het barst in zo'n Switched Mode Power Supply (SMPS) van de condensatoren. Dus vertel maar even wat je onder DE C verstaat.
Ook graag wat je onder een PFC verstaat. Ik ben bang dat je de klok hierover hebt horen luiden. Of een eigen bedachte kreet, zoals bijv. "de CR".

Zo'n ding kan wel bol gaan staan, doch dat is dan meer de oorzaak van een verkeerd gekozen werkspanning van die C, dan wel een inferieure (intern lekkende) C.

Van dat laatste barst het tegenwoordig in de voedingen van Digital Video Broadcasting-(Satelliet,Terrestrial en Cable). Daar kun je internet op nazien. Een goed gedimensioneerde C gaat niet zo maar bol staan.
Zo'n C kan ook bol gaan staan door overspanning wegens een defect in het primaire voedingscircuit en dan in hoofdzaak de optocoupler die niet goed meer koppelt, waardoor ten onrechte niet aan het primaire circuit wordt teruggekoppelt dat de secundaire spanningen bereikt zijn en het primaire circuit reageert dan niet meer ad equaat. Daardoor ontstaat overpanning waardoor een (te krap in bedrijfsspanning bemeten) C bol kan gaan staan/ploffen. Het lekken van elektroliet over de print en de stroom welke daar door vloeit kan de brandlucht veroorzaken.

In een goede voeding zit een component welke spanningspieken beperkt.

By the way, volgens consumentenrecht heeft de verkoper het eerste half jaar de bewijslast dat het in dit geval een van buiten komende oorzaak is.

Met de suggestie van een piek op het net ben je er niet. Dat moet gestaafd worden met het schriftelijke bewijs van de netbeheerder dat er een piek op het net geweest is ten tijde van het stuk gaan van de voeding, welke de tolerantie (specificaties) van de SMPS te boven gaan. Wedden dat je dit bewijs niet kunt leveren?

Dus wees een kerel en geef die klant volledig waar ie recht op heeft! Dan loop je de kans dat hij nog een keer weer komt om iets te kopen en kom je op internet ook positief tevoorschijn. Nu is je imago NEGATIEF!



H.

Toegift voor mido:

Switched-mode power supplies
Main article: switched-mode power supply#power factor

A particularly important class of non-linear loads is the millions of personal computers that typically incorporate switched-mode power supplies (SMPS) with rated output power ranging from a few watts to more than 1 kW. Historically, these very-low-cost power supplies incorporated a simple full-wave rectifier that conducted only when the mains instantaneous voltage exceeded the voltage on the input capacitors. This leads to very high ratios of peak-to-average input current, which also lead to a low distortion power factor and potentially serious phase and neutral loading concerns.

A typical switched-mode power supply first makes a DC bus, using a bridge rectifier or similar circuit. The output voltage is then derived from this DC bus. The problem with this is that the rectifier is a non-linear device, so the input current is highly non-linear. That means that the input current has energy at harmonics of the frequency of the voltage.

This presents a particular problem for the power companies, because they cannot compensate for the harmonic current by adding simple capacitors or inductors, as they could for the reactive power drawn by a linear load. Many jurisdictions are beginning to legally require power factor correction for all power supplies above a certain power level.

Regulatory agencies such as the EU have set harmonic limits as a method of improving power factor. Declining component cost has hastened implementation of two different methods. To comply with current EU standard EN61000-3-2, all switched-mode power supplies with output power more than 75 W must include passive PFC, at least. 80 PLUS power supply certification requires a power factor of 0.9 or more.[3]
[edit] Passive PFC

The simplest way to control the harmonic current is to use a filter: it is possible to design a filter that passes current only at line frequency (e.g. 50 or 60 Hz). This filter reduces the harmonic current, which means that the non-linear device now looks like a linear load. At this point the power factor can be brought to near unity, using capacitors or inductors as required. This filter requires large-value high-current inductors, however, which are bulky and expensive.

A passive PFC requires an inductor larger than the inductor in an active PFC, but costs less.[4][5]

This is a simple way of correcting the nonlinearity of a load by using capacitor banks. It is not as effective as active PFC.[6][7][8][9][10]

Passive PFCs are typically more power efficient than active PFCs. Efficiency is not to be confused with the PFC, though many computer hardware reviews conflate them.[6] A passive PFC on a switching computer PSU has a typical power efficiency of around 96%, while an active PFC has a typical efficiency of about 94%.[11]
[edit] Active PFC

An "active power factor corrector" (active PFC) is a power electronic system that controls the amount of power drawn by a load in order to obtain a power factor as close as possible to unity. In most applications, the active PFC controls the input current of the load so that the current waveform is proportional to the mains voltage waveform (a sine wave). The purpose of making the power factor as close to unity (1) as possible is to make the load circuitry that is power factor corrected appear purely resistive (apparent power equal to real power).[12] In this case, the voltage and current are in phase and the reactive power consumption is zero. This enables the most efficient delivery of electrical power from the power company to the consumer.[13]
Specifications taken from the packaging of a 610W PC power supply showing Active PFC rating

Some types of active PFC are:

* Boost
* Buck
* Buck-boost

Active power factor correctors can be single-stage or multi-stage.

In the case of a switched-mode power supply, a boost converter is inserted between the bridge rectifier and the main input capacitors. The boost converter attempts to maintain a constant DC bus voltage on its output while drawing a current that is always in phase with and at the same frequency as the line voltage. Another switchmode converter inside the power supply produces the desired output voltage from the DC bus. This approach requires additional semiconductor switches and control electronics, but permits cheaper and smaller passive components. It is frequently used in practice. For example, SMPS with passive PFC can achieve power factor of about 0.7–0.75, SMPS with active PFC, up to 0.99 power factor, while a SMPS without any power factor correction has a power factor of only about 0.55–0.65.[14]

Due to their very wide input voltage range, many power supplies with active PFC can automatically adjust to operate on AC power from about 100 V (Japan) to 230 V (Europe). That feature is particularly welcome in power supplies for laptops.

With the rising cost of energy and concerns over the efficient delivery of power, active PFC has become more common in consumer electronics.[15] Current Energy Star guidelines for computers (ENERGY STAR® Program Requirements for Computers Version 5.0

) call for a power factor of ? 0.9 at 100% of rated output in the PC's power supply. According to a white paper authored by Intel and the U.S. Environmental Protection Agency?, PCs with internal power supplies will require the use of active power factor correction to meet the ENERGY STAR® 5.0 Program Requirements for Computers.[16]

Uit Wikipedia.

H.

hrdwerrorman schreef op maandag 18 jan 2010, 01:03: Toegift voor mido:

......

Uit Wikipedia.

Een link had het ook wel gedaan. Je redenering klopt wel, want een condensator kan niet kapot gaan door een piekspanning; hij heeft namelijk ook een bepaalde tijd nodig om zich op te laden.

Ik heb op de PSU afdeling bij Xerox Electronics repair al heel wat aangebrandde voedingen gezien condensatoren zien ontploffen. Meestal waren ze kapot door defecte gelijkrichters, waarvan de diodes kortsluiting maakten.

Bij Philips Semiconductors(Nu NXP) hebben we maandenlang naar de oorzaak gezocht waarom diodes kapot gingen. Elektronenmicroscopen ed. gaven maar geen aanknopingspunt. Pas een computersimulatie maakte duidelijk dat ze langzaam kapot gaan als de stroom binnenin op een klein gebied gaat lopen, waardoor de diodes langzaam steeds verder verbranden.

@mido,
Tijdens de garantieperiode moet je inderdaad bewijzen dat het apparaat bij levering geen gebreken had. Na de garantieperiode ligt voor de rest van de te verwachten levensduur de bewijsplicht bij de klant, als hij u aansprakelijk wil stellen voor een gebrek.

Ondanks je naar je geweten, wellicht de klant goed hebt proberen te helpen is je houding volgens de wet onjuist geweest. Volgens die mag je namelijk voor de reparatie geen kosten berekenen. De schade kun je overigens verhalen bij jouw leverancier, want daar heb je dezelfde rechten als je klant.

@ gratis:

Je bewering aan het adres van mido is alleen geldig voor het eerste half jaar van de garantieperiode. Daarna ligt de bewijslast bij de klant. Voor mido verandert er in dit geval niets aan de situatie dat ze volledig moet vergoeden: het eerste half jaar was immers nog niet om?

Sinds midden 70-er jaren repareerde ik SMPS-en. Ook van computers. Bij Philips.

H.

hrdwerrorman schreef op maandag 18 jan 2010, 08:01: @ gratis:

Je bewering aan het adres van mido is alleen geldig voor het eerste half jaar van de garantieperiode. Daarna ligt de bewijslast bij de klant. Voor mido verandert er in dit geval niets aan de situatie dat ze volledig moet vergoeden: het eerste half jaar was immers nog niet om?

Sinds midden 70-er jaren repareerde ik SMPS-en. Ook van computers. Bij Philips.

H.

Dit is een misverstand, dat ontstaat omdat wij in Nederland alles maar garantie noemen, maar de kopersbescherming binnen de EU, is niet hetzelfde als garantie. Hier vind je een document uit het oosten met uitleg. Binnen Nederland zijn er blijkbaar nog te weinig rechtszaken geweest om deze verschillen uit de doeken te doen.

Beste heren,

Ik heb me inderdaad vergist toen ik het stroompiek genoemd (dat wordt vaak gezegd al klopt het technisch niet, want het is inderdaad spanning en niet stroom).

Betreft dat alle voedingen in nederland PFC verplicht zijn. Dat is een halve waarheid. kijk maar naar de gemiddelde computer bij u thuis. Ik denk dat de schrijver zich vergist in het verschil tussen actieve en passieve PFC. En ik denk dat hij duidelijk begrijpt wat ik bedoelde met PFC.

Ten derde, ik heb de koper de gelegenbheid gegeven om de voeding terug te sturen naar de fabrikant om het te laten beoordelen of het onder de garantie zou vallen of niet. Dat kon wel even duren. Omdat de koper haast had en omdat de computer op hetzelfde dag gemaakt moest worden van hem, had ik geen andere keuze dan hem een vergoeding voor een andere voeding te laten betalen. Ik heb immers inderdaad niet genoeg kennis om geiljk te controleren of het wel of niet onder de garantie zou moeten vallen. Maar het is ook niet redelijk om van mij te verwachten dat ik de risico moet nemen (zeker omdat de klant had ook aangegeven dat meerdere aparaten bij hem thuis ook niet meer deden).
De criteria dat ik heb gehanteerd voor het beoordelen of het wel of niet onder de garantie zou vallen, zijn hetzelfde criteria wat mijn leveranciers naar me toe gebruiken.
Dus indien iemand van mening is dat deze criteria niet deugen, dan moeten ze een principeproces tegen voedingfabrikanten spannen en dan wacht ik het uitspraak af. En wanneer er nieuwe richtlijnen zullen zijn, dan zal ik me daar ook aan houden. Maar op dit moment is de standpunt van alle fabrikanten is dat we de voedingen naar ze toe moeten sturen. Dus een verbrand voeding is niet altijd onder garantie.
ik zal de naam van de koper niet noemen, ondanks dat hij dat wel heeft gedaan, om zijn privacy te beschermen. maar meneer had wel erg haast met zijn computer en ik kon niet anders handelen.
Om toch achter te komen of ik wel of niet juist heb beoordeeld, zal ik de voeding deze week naar de famrikant sturen en ik wacht de beoordeling met spanning af.
Ik heb wel heel weinig hoop op dat ze het onder de garantie zullen laten vallen.

@mido: De klant hoeft nooit naar de fabrikant en volgenst de wet moet u het oplossen of kunnen bewijzen dat hij de garantievoorwaarden heeft overtreden. Uw leverancier moet het wederom voor u oplossen.

Het is natuurlijk ook niet redelijk, om te verwachten dat u het direct ter plaatse kunt oplossen, maar ik begrijp dat dat dus wel is gelukt. Aangezien dat de voeding toch moest worden vervangen en het mij onwaarschijnlijk lijkt dat uw leverancier kan bewijzen dat de garantievoorwaarden zijn overtreden, moet die aan u de kosten vergoeden.

De klant heeft recht op gratis vervanging/reparatie, maar of hij eisen kan stellen aan de termijn is een ander verhaal.

Hier is de gebruikelijke wettelijke uitleg te vinden, waarover al vaker op het Kassa forum is gediscusseerd:

http://ec.europa.eu/consumers/cons_info/10principles/nl.pdf

Nog een mooie duidelijke uitleg

Wet handhaving consumentenbescherming

Burgerlijk Wetboek Boek 7 Artikel 6 lid 3

Publicatieblad PbEG L 171

@mido
Ik neem toch aan als blijkt dat het toch een garantiegeval is, u het betaalde bedrag retour doet aan miarcos.

Wat had miarcos volgens u moeten doen, om het te voorkomen?

Een goede voeding kan tegen spanningspieken.

Dat de voeding van de TS eruit geklapt is, is mijn inziens de oorzaak van een slecte kwaliteit voeding.

Mijn mening is ook dat een spanningspiek als smoes gebruikt wordt om onder de garantie uit te komen.

Ook ben ik benieuwd wat voor merk de voeding is.

Van Sweex en Trust voedingen kun je de klachten van de TS wel verwachten.

Zelf heb ik veel voedingen van Aopen en Chieftec geleverd, en die kunnen echt tegen een stootje, ook tegen spanningspieken.

Ook is het zo dat spanningspieken helemaal niet van de energieleverancier af hoeft te komen, maar ook van eigen huishoudelijke apparaten kan dat voorkomen.

@ gratis:

De link die je aangeeft heeft geen betrekking op Nederlands recht, noch op Europees recht, met dien verstande dat het Europese recht als een minimum geldt en nationaal recht daarbovenuit kan gaan.

In het stuk waar je naar verwijst wordt met geen woord gerept over omkering van de bewijslast na een half jaar, hetgeen in het Nederlands recht (nog) wel van toepassing is.

H.

: Een apparaat dat u als consument koopt heeft een verwachte levensduur. Volgens de wet is
het zo dat u recht heeft op wettelijke garantie indien u als consument niet hoeft te
verwachten dat een bepaald mankement zich voordoet. Met andere woorden, het apparaat
of een onderdeel gaat, buiten uw schuld, kapot maar zou het langer moeten doen. Het
apparaat is dan non-conform zoals de wet dat noemt in artikel 7:17 van het Burgerlijk
Wetboek (“BW”).
De vraag is steeds: is het normaal dat zich nu bij dit apparaat dit mankement voordoet? Is
dat niet normaal en u hoefde dat dus niet te verwachten, dan heeft u bij een non-conform
apparaat allerlei wettelijke rechten tegen uw verkoper, zoals:

Deze zin en bepaling klopt niet.

Hoe men hierbij komt?
Simpel.

Door uit de wetstekst:

Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.

De volgende zin te isoleren:

De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen.

Dan krijgt de zin een totaal andere betekenis.
Een betekenis waar veel consumentenorganisaties een recht claimen.

Aan die uitleg heb ik echt maling aan en ik ga me er echt niet aan houden.
Dat dit nu een boze ondertoon heeft, klopt inderdaad. Komt doordat ik er echt schijthekel aan die gasten heb gekregen die zomaar uit de complete tekst zinnen gaan halen en dat op zichzelf staande zinnen gaan beschouwen.
Zo ontstaan er wetsregels die niet bestaan.
Niet bestaande wetsregels waaraan de onderdanige winkelier zich wel aan moet houden, omdat dit anders klanten kost.
Mag ik even kotsen!


Zo, dat is eruit.


Terugkomend op de bewijslast:
Volgens de Nederlandse wetgeving ligt gedurende de eerste 6 maanden na aankoop de bewijslast bij de verkopende partij, daarna bij de kopende partij.
Dit geldt altijd.
Soms hoor je wel eens dat de bewijslast gedurende de garantieperiode altijd bij de verkopende partij ligt, dat is echter een fabeltje.

hrdwerrorman schreef op maandag 18 jan 2010, 16:44:
In het stuk waar je naar verwijst wordt met geen woord gerept over omkering van de bewijslast na een half jaar, hetgeen in het Nederlands recht (nog) wel van toepassing is.

H.

Klopt, omdat volgens het Quelle arrest de consument gedurende de economische levensduur ten aller tijden recht heeft op kosteloze reparatie of vervanging.
Dus ligt daarmee de bewijslast gedurende de economische levensduur bij de verkopende partij.

Dat wilt nog niet zeggen dat de consument in Nederland dan ook automatisch recht heeft op die kosteloze reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur.
De consument heeft dat alleen in Nederland recht op als de Nederlandse wetgever die regel in de Nederlandse wet heeft overgenomen.
De kans is heel klein dat het zal gebeuren.

@ ik:

Daar gaan we weer....

"De kans is heel klein dat het zal gebeuren."

Wishful thinking van een handelaar!

H.

hrdwerrorman schreef op maandag 18 jan 2010, 17:56: @ ik:

Daar gaan we weer....

"De kans is heel klein dat het zal gebeuren."

Wishful thinking van een handelaar!

H.

Helemaal niet.

Dat heeft puur te maken dat de Nederlandse wetgever de winkelier ook wilt beschermen.
En als Europa aangeeft dat de consument gedurende de economische levensduur recht op kosteloze reparatie of vervanging heeft, dan word de winkelier verplicht om garantie te geven welke gelijk is aan de economische levensduur, daaruit vloeiend moet de fabrikant ook verplicht worden om garantie te geven gelijk aan de economische levensduur.

Pas men dat niet aan, dan heeft de consument dan wel die rechten, maar zal het niet krijgen, dit omdat dan alle kosten voor rekening van de winkelier komt.
En de winkelier kan onmogelijk die kosten zelf gaan betalen.

Dat is gewoon de realiteit.

@ mido:

Je verhaal rammelt aan alle kanten!

Quote 1:".... ik heb de koper de gelegenbheid gegeven om de voeding terug te sturen naar de fabrikant om het te laten beoordelen of het onder de garantie zou vallen of niet."
Een fout die jammer genoeg nog vaak gemaakt wordt: de koper heeft niets met de fabrikant te maken, tenzij deze rechtstreeks van de fabrikant betrekt. Dat is hier niet aan de orde. De koper hoeft dus niets ter beoordeling naar de fabrikant te sturen. Laat je het de koper wel doen en doet deze dat ook, dan kan koper de kosten op verkoper verhalen. Dit is wettelijk geregeld.

Quote 2:"Dat kon wel even duren."
Verkoper is gehouden e.e.a. met zo min mogelijk overlast voor de consument af te wikkelen. In geval koper redelijkerwijze geen dag zonder computer kan, heeft de verkoper maar te regelen dat koper tijdelijk een reserve computer ter beschikking wordt gesteld. Dit is wettelijk geregeld.

Quote 3:"Ik heb immers inderdaad niet genoeg kennis om geiljk te controleren of het wel of niet onder de garantie zou moeten vallen."
Bluf dan koper ook niet af met een rammelend spookverhaal.

Quote 4:"Maar het is ook niet redelijk om van mij te verwachten dat ik de risico moet nemen ...."
Dat is wel redelijk. De eerste regel die je als beginnend ondernemer dient te kennen is: "Ondernemen is het nemen van risico's."
Gratis advies: Wanneer je bang bent om risico's te nemen kun je beter in loondienst gaan.

Quote 5:"De criteria dat ik heb gehanteerd voor het beoordelen of het wel of niet onder de garantie zou vallen, zijn hetzelfde criteria wat mijn leveranciers naar me toe gebruiken."
Met deze criteria heeft koper NIETS te maken! Verkoper dient een deugdelijk product te leveren waar koper tenminste gedurende de economische levensduur probleemloze werking van mag verwachten. Dit is wettelijk geregeld.

Quote 6:"Dus indien iemand van mening is dat deze criteria niet deugen, dan moeten ze een principeproces tegen voedingfabrikanten spannen en dan wacht ik het uitspraak af."
Je conclusie (dus) kan ik niet plaatsen. Waarom zou ik een "principeproces" tegen voedingsfabrikanten aanspannen? Consumenten hebben niets met fabrikanten te maken. Dat is een zaak voor jezelf, wanneer de voeding onder die flauwe criteria niet vergoed wordt. Dat hoeft de koper niet af te wachten.

Quote7:".... maar meneer had wel erg haast met zijn computer en ik kon niet anders handelen."
Zie quote 2.
Je hebt weinig inventiviteit: Zet op een afleverbon die je de klant laat tekenen, dat er mogelijk nog een factuur over de ruiling kan komen. Dan kun je er indien nodig altijd op terugkomen. In dit geval zou dat geen zin hebben, doch na een half jaar mogelijk wel....
In elk geval had je dan de klant zonder "gebek" direct tevreden gesteld en zou deze weer verder kunnen computeren.

Quote 8:"Ik heb wel heel weinig hoop op dat ze het onder de garantie zullen laten vallen."
Mogelijk een slechte fabrikant/leverancier? Zoek een andere!

H.

ikbenik schreef op maandag 18 jan 2010, 16:57: Terugkomend op de bewijslast:
Volgens de Nederlandse wetgeving ligt gedurende de eerste 6 maanden na aankoop de bewijslast bij de verkopende partij, daarna bij de kopende partij.
Dit geldt altijd.
Soms hoor je wel eens dat de bewijslast gedurende de garantieperiode altijd bij de verkopende partij ligt, dat is echter een fabeltje.

Nee, dit is waartoe de wetgever de leverancier verplicht. Garantie is altijd gebaseerd op basis van een contract en dat mag daarvan best afwijken. Alleen kunnen garantievoorwaarden nooit wat afdoen aan de wettelijke verplichtingen van de leverancier.

gratisrijden schreef op maandag 18 jan 2010, 20:17:

ikbenik schreef op maandag 18 jan 2010, 16:57: Terugkomend op de bewijslast:
Volgens de Nederlandse wetgeving ligt gedurende de eerste 6 maanden na aankoop de bewijslast bij de verkopende partij, daarna bij de kopende partij.
Dit geldt altijd.
Soms hoor je wel eens dat de bewijslast gedurende de garantieperiode altijd bij de verkopende partij ligt, dat is echter een fabeltje.

Nee, dit is waartoe de wetgever de leverancier verplicht. Garantie is altijd gebaseerd op basis van een contract en dat mag daarvan best afwijken. Alleen kunnen garantievoorwaarden nooit wat afdoen aan de wettelijke verplichtingen van de leverancier.

In de praktijk krijgt de winkelier garantie van de fabrikant en de koper garantie van de winkelier.

Dus als de consument naar de winkelier stapt, zal logischerwijs de winkelier de garantie gaan claimen bij de fabrikant, dus zal het product naar de fabrikant gestuurd worden.

Punt 2:
Wat ook in de koopovereenkomst overeengekomen is, wettelijk gezien ligt de bewijslast gedurende de eerste 6 maanden bij de verkopende partij, na die 6 maanden ligt de bewijslast bij de kopende partij.

Punt 3:
De Europese richtlijn kent naast de wettelijke consumentenbescherming ook een wettelijke garantie.
Aangezien de Nederlandse wetgever die wettelijke garantie niet heeft overgenomen, heeft de consument in Nederland alleen recht op de wettelijke consumentenbescherming en geen recht op de wettelijke garantie.
De wettelijke bescherming en wettelijke garantie zijn twee totaal verschillende zaken en hebben ook niets met elkaar te maken. Helaas halen ook juristen deze zaken door elkaar en noemt men de wettelijke garantie = wettelijke bescherming.

Punt 4:
Al heeft de verkopende partij gedurende de economische levensduur de verplichting om het probleem op te lossen, volgens de Nederlandse wetgeving hoeft de verkopende partij dit niet kosteloos uit te voeren. Volgens de Europese richtlijn en volgens het Quelle arrest dient dit wel kosteloos te worden uitgevoerd.
Ook met de bewijslast is het zo dat na de 6 maanden de bewijslast ten aller tijden bij de kopende partij ligt. Volgens de Nederlandse wetgeving althans.