Beste josefien,

Niet met Fluvoxamine, wel met citalopram en fluoxetine (prozac). Zoek 'ns op google, er zijn best veel fora met mensen die het een en ander slikken. En dan nog, iedereen reageert er weer anders op. Eigenlijk ben je een soort van medisch experiment.
Succes er mee,

Even anders: je ligt al overhoop van binnen, niemand weet in hoeverre en waarom. Dat heb je afgekapseld. Ik denk niet dat er een "op maat gesneden" medicijn bestaat dat zeker helpt. duiker84 komt in de buurt van de waarheid, je moet dus experimenteren met farmaceutische middelen. Het kan ook anders.
Op Todio.nl zag ik een artikel aangekondigd onder de titel "Hoe een depressie te ontpressen?" Kijk eens of dat wat voor je is.

Ik.

En, Sillycious, hoe was de ervaring met dat middel?

Aah, dat was de vraag ook?

Ik heb het 18 jaar geleden voorgeschreven gekregen omdat ik helemaal op hol was geslagen wat betreft paniekaanvallen.
De eerste week was een hel, maar zo van het een op het andere moment voelde ik me ineens weer goed en had geen angst meer.

Nu, 18 jaar later slik ik 2 maal daags 50mg en ik durf te beweren dat het een heel stuk waarde aan mijn leven toegevoegd heeft.

Gr.
Sillycious

Het kan wellicht ook nog verschillen waar je het voor voorgeschreven krijg, en in welke mate: depressie, angststoornis, paniekstoornis, etc.
Ik kreeg zelf eerst citalopram (in combinatie met therapie bij psycholoog) tegen een milde depressie en een angststoornis. ik ben daar een paar dagen ziek van geweest en daarna verminderden de klachten wel iets. Omdat de bijwerkingen oa trillende handen en duizeligheid zijn, en ik daar van nature al gevoelig voor ben oa vanwege lage bloeddruk, had ik hier veel "last" van. Mij boeide het niet zo, de psychiater wel :) die schreef me toen prozac voor. Hier heb ik geen last van. Over de werking: ik zit nu nog op een lage - opbouw- dosis, dus merk nog niet veel, maar heb het idee dat de angst al enigszins aan het verminderen is.
Ik wil dus maar zeggen: als je gevoelig bent voor de bijwerkingen, kunnen ze daardoor versterkt worden. Maar, zoals Sillyious ook al zegt, het kan je leven aanzienlijk verbeteren (die ervaringen heb ik dan weer uit directe omgeving), dus laat het je ook niet afschrikken.

Toen ik het voorgeschreven kreeg, heette het nog Fevarin. Ik heb nooit bijwerkingen gehad, alleen wanneer ik een enkele keer wel eens een paar pillen vergeet in te nemen. Evengoed kan ik soms wel eens een paniekaanvalletje krijgen maar het loopt nooit meer zo uit de hand als 18 jaar geleden. Ik heb een periode gehad dat het idee afhankelijk te zijn van een medicijn me erg tegenstond. Nu zie ik het zo: ik maak een stofje niet goed aan in mijn hersenen en daar moet ik wat voor nemen, net zoals een suikerpatient zijn leven lang Insuline tot zich moet nemen om zijn lichaam goed te laten functioneren, heb ik Fluvoxamine nodig voor mijn hersenen. Schijnt iets te maken te hebben met Serotonine wat je zelf niet goed aanmaakt. Ik heb me er inmiddels maar in berust, en ik voel me over het algemeen heerlijk.

Ik wil je meegeven niet te veel over middelen op te zoeken want voor je het weet krijg je alle bijwerkingen die er zijn, en dit is inderdaad voor iedereen een op zichzelf staand proces. Wat vrijwel zeker is is dat je lichaam en geest moeten wennen aan een niet lichaamseigen stof en je dus vrijwel zeker eerst bijwerkingen zult ervaren, als die bijwerkingen je angstig maken vraag dan je psych of jouw specifieke bijwerkingen normaal zijn. Die kan je allicht een geruststellend antwoord geven. Ik denk dat dat het belangrijkst is, hoe jij je er bij voelt en niet hoe anderen zich er bij hebben gevoeld of voelen.

Veel succes.