Betreft : http://kassa.vara.nl/portal?_scr=cons_question&cat=656&qid=178988

Hai, ik weet niet of het in 2006 ineens anders is geworden, maar mijn ex en ik deden sinds 1989 gezamelijk aangifte en toch kregen wij altijd beiden een aparte aanslag.

Ook nu, nu ik uitstel heb gevraagd voor de aangifte 2005 omdat er een aantal zaken rond de scheiding nog niet helemaal geregeld zijn, heb ik het uitstel gevraagd en hebben wij beiden bericht gekregen dat er uitstel is verleend.

Dus volgens mij klopt het dat jullie beiden een eigen aanslag krijgen.

Verder vraag ik me af of u zelf niet had gemerkt dat er voor uw partner geen inkomstenbelasting overbleef. Mijn ervaring is, dat zowel het berekeningsblad bij de papierenaangifte als het aangifteprogramma dit keurig uitgerekend laten zien en dat je dus bij een gezamenlijke aangifte kunt "schuiven" met de posten om te zien bij wie het het voordeligste is om dingen af te trekken.

Ik denk persoonlijk, hoe l*llig ook, dat de belastingdienst terecht de eerdere aanslag intrekt en een nieuwe stuurt omdat er uit de gecombineerde aangifte is gebleken dat er zaken toch niet kloppen, terwijl in eerste instantie beiden aangiftes los van elkaar bekeken wel in orde waren.

Linda

Beste Marianne

Dan blijf ik bij mijn reactie die ik eerder gaf. Er is inderdaad geen sprake van een nieuw feit. Maak op die grond dan ook bezwaar zoals ik aangegeven heb in mijn reactie op je vorige post. En nee! Mijn omschrijving van het bezwaar (lees alleen de schuine tekst!) is niet dreigend, maar beslist zakelijk!

Indien de fiscus van mening is dat er wel sprake is van een kennelijke vergissing dan moeten zij dat zelf aandragen en dan kan je in beroep bij de rechtbank. De vraag is namelijk of het wel zo kennelijk is dat je dit had moeten weten.

Laat horen hoe het verloopt!

Groet, Cannacampo

Marianne,

Wanneer jij en je partner gezamenlijk aangifte hebben gedaan, dan beschikte de inspecteur ten tijde van het vaststellen van jouw definitieve aanslag over alle gegevens. Dus ook die op grond waarvan jij nu een navorderingsaanslag krijgt opgelegd. Mocht de inspecteur aanvoeren dat hij pas bij het opleggen van de aanslag aan je partner er achter kwam dat jij geen aanspraak kon maken op de algemene heffingskorting, dan is dat erg jammer voor de inspecteur: hij had immers alle gegevens al. En in je aangifte verwijs je bovendien naar die van je partner. Er is ook naar mijn mening geen sprake van een nieuw feit.

Een aanslag staat op de naam van degene die de belasting verschuldigd is. Wanneer jij en je partner ieder belastingplichtig zijn, dan ontvangen jullie ieder een afzonderlijke aanslag.

Tot slot nog een reactie op een vraag die je me in het vorige draadje al stelde (en die ik nu pas gelezen heb). Ook wanneer je door de rechter in het ongelijk wordt gesteld maar volgens de rechter wel een pleitbaar standpunt hebt, kun je de kosten vergoed krijgen, ook het griffierecht dat je moet betalen om een beroepprocedure te starten. Let er wel op dat je je aanspraak op kostenvergoeding al in je bezwaarschrift tot uitdrukking brengt. Je moet dat namelijk doen vóórdat de inspecteur uitspraak doet. Groet, M@rtin

Linda,

Een eenmaal opgelegde aanslag kan bij een geconstateerde fout niet worden ingetrokken om vervolgens aan dezelfde persoon een juiste aanslag op te leggen. Wanneer de inspecteur de verkeerde belastingplichtige te pakken heeft, wordt de aanslag vernietigd en krijgt de juiste persoon de aanslag.

Natuurlijk kan een aanslag, hoewel opgelegd aan de juiste persoon, fout zijn. Is de aanslag te hoog, dan wordt de aanslag, al dan niet na bezwaar, verminderd. Is de aanslag te laag, dan kan de inspecteur alleen onder strikte voorwaarden zijn fout herstellen. Zie hier voor de eerdere opmerkingen van Cannacampo en mij. Groet, M@rtin

Ter verduidelijking: misschien zeer ongebruikelijk, maar wij hebben samen altijd jarenlang slechts één aangiftebiljet ingevuld, waarop alle gegevens van beiden werden vermeld en daarna werd het biljet door beiden ondertekend. Vervolgens kregen we steeds één voorlopige aanslag en daarna één definitieve, dus voor beide partners tegelijk; de aangiftebiljetten waren altijd geadresseerd aan mijn partner, waardoor de aanslagen ook aan hem geadresseerd waren.  

Hoe het ook zij, de definitieve aanslag 2003 ontvingen wij in december 2004, dus in december 2004 had de inspectie een eventuele vergissing moeten verrekenen en niet nu pas, is mijn boerenlogica.

Ik weet niet of ik wel "gehoord" zou willen worden, omdat ik niet weet wat ik tijdens zo'n hoorzitting nog méér ter verdediging te berde zou kunnen brengen.

Groetjes, Marianne