Bij een medische misser is het de bedoeling dat de verzekeraar van de patiënt wordt ingelicht zodat deze de zaak in het belang van de patiënt met het ziekenhuis afhandelen kan.

Als u met uw auto een ongeluk veroorzaakt, gaat u dit toch ook niet zelf met de gedupeerde regelen. Daarvoor heeft u een verzekering afgesloten. Zo is dus een ziekenhuis ook verzekerd en regeld die verzekering de schade af.

Als je iets in de winkel koopt wat voor schade zorgt (dus niet een defect apparaat of zo) wordt het ook overgedragen aan de verzekeraar van de winkelier. Ziekenhuizen, winkeliers, etc hebben geen verstand van schadevergoedingen en het bepalen en beoordelen van de werkelijke schade. Dat is niet hun werk.

Maar het is zo dat wie eist, bewijst. Dus het ziekenhuis hoeft helemaal niet aan te tonen dat de schuld niet bij hen ligt. De patient moet aantonen dat het ziekenhuis schuldig is. 

En het ziekenhuis heeft een verzekering om zich daartegen in beginsel te verweren, en zouden ze schuldig zijn, de schade af te wikkelen met de benadeelde.

Dat het ziekenhuis erkent een fout te hebben gemaakt is stap 1. Er is geen medische fouten prijslijst. Na een erkenning van een fout al per geval bepaalt moeten worden wat de (financiele) schade van de fout is.
Ziekenhuizen hebben zich verzekerd tegen medische fouten. De verzekeraar van het zieknhuis zal de hoogte van de financiele compensatie moeten bepalen. De verzekeraar zal dan namens het ziekenhuis onderhandelen over de vergoeding. Voor het bepalen van de hoogte van die vergoeding zijn vele factoren van invloed.
Ook zal er veel dicussie zijn over de impact van de medische fout op het slachtoffer.

Een arts heeft een inspannigsverplichting, maar geen resultaatverplichting. Dit maakt de zaak nog gecompliceerder.