Een wat verlate reactie van deze kant. Het bedrag van € 43.000,- is gelijk aan de onderbedelingsvordering, oftewel de erfdelen van de kinderen. Die zijn blijkbaar gelet op de inhoud van het testament van vader opeisbaar bij het overlijden van moeder. Dat is dus alleen een papieren vordering. De langstlevende mag namelijk doen en wat hij wil met dat geld en de rest van het vermogen. Het laten ontstaan van een dergelijke vordering heeft vooral fiscale voordelen. Hiermee kun je namelijk belasting besparen op het moment dat de langstlevende komt te overlijden. Maar het te innen moet het op dat moment er nog wel zijn.

Vroeger (voor 2003) was je als kind verplicht een schenking terug te storten in de nalatenschap tenzij bij de schenking anders was bepaald. Toen werd het gezien als voorschot op de erfenis. Als er dan verschillende bedragen geschonken waren en er een scheefgroei was ontstaat tussen de kinderen, werd op die manier geregeld dat uiteindelijk iedereen toch gelijk behandeld werd.

Tegenwoordig heb je die verplichting niet meer (ook weer tenzij anders wordt bepaald). Als een ouder dus 1 of meerdere kinderen wil bevoordelen boven een ander kind, dan is dat heel goed mogelijk.

De enige manier waarop de schenkingen aangetast zouden kunnen worden is als ofwel aangetoond kan worden dat niet moeder maar een van de kinderen feitelijk de overboekingen gedaan heeft zonder dat moeder dat wist, ofwel aangetoond kan worden dat moeder op het moment van de schenkingen niet meer wist wat ze deed. Voor beide stellingen is nogal wat bewijs nodig.

Ben het met Vladja eens dat een advocaat altijd zal zeggen dat het een sterke zaak is. Er volgt immers ook een sterke declaratie.

Ik heb net toch nog maar even contact opgenomen met mijn advocaat omdat ik idd een hoge rekening van hem verwacht (die dan vervolgens weer bekostigd moet zien te worden door broer en zus omdat ik immers moest procederen). Kortom ik slaap er niet bepaald goed van. Ik heb dus mijn advocaat gebeld en hem gevraagd of het wel zin heeft om deze procedure voort te zetten. Hij zegt nu (weer) dat ik echt sterk sta omdat mijn zus en broer zich tegenspreken. De ene keer beweren ze dit, de andere keer iets geheel anders dus vandaar dat hij zegt dat ik mijn gedeelte ga krijgen. Bedankt in ieder geval voor jullie reacties.

Succes. Na alle zaken, die al gebeurd zijn, is het wijs om het ook af te maken. Nu afkappen is zonde van de tijd en het geld en dan blijf je altijd met een vraagteken zitten.

Reken er echter niet op dat - als je gelijk krijgt - jouw broer en zus het volledige bedrag van de advocaat gaan betalen. Als vergoeding meege-eist is (en dat zal wel) bepaalt de rechter wat een redelijk bedrag daarvoor is. Dat valt altijd (een stuk) lager uit dan de rekening.

Ik gaf alleen mijn inschatting.

Vladja

Met verschillende beweringen, krijg je je geld nog niet. Wat zijn jouw redenen om meer geld te willen hebben? Je moet namelijk broer en zus "aanvallen", maar eigenlijk moeder. Nogmaals: er zal aangetoond moeten worden dat de schenkingen niet rechtsgeldig waren.

De reden voor de schenking hoeven broer en zus niet aan te tonen: dat is namelijk vrijgevigheid.

Wat je vaak ziet is dat men zichzelf schenkingen toebedeeld. Veelal hebben de betreffende kinderen die de schenkingen hebben gekregen ook machtigingen op rekeningen van de overledene. Ze moeten dan toch met een goed verhaal komen dat het daadwerkelijk is geschonken. Als ze dat niet aan kunnen tonen bestaat er de kans dat de rechter bepaald dat het terug moet de erfenis is.

Het verhaal van de broer die geld leent is uitermate vreemd natuurlijk. Ineens is er een vriend van hem, (lees partijdig!) die verklaart dat het toch geschonken is? Ik denk dat hier beter bewijs boven tafel moet komen anders zal men gewoon uit gaan van een lening die terug moet en derhalve in de erfenis thuis hoort.

Waar de vorige beantwoorder mijns inziens fout gaat is dat er hier nog helemaal niet is aangetoont dat het schenkingen waren. Hoeveel ouderen van dagen laten hun financiën niet door iemand anders doen. Als het echt schenkingen waren had dit wel vastgelegd kunnen worden door een simpel briefje van moeders zelf. Ik vind het een verdacht verhaal en vind het oordeel van de advocaat zo vreemd nog niet.

Sky,
Je draait de bewijslast om. TS moet bewijzen dat het hier niet om schenkingen ging, maar dat de schenkingen aantastbaar zijn, helemaal geen schenkingen waren of zelfs dat er misbruik van de rekening van moeder is gemaakt. TS eist immers, die bewijst dus ook.

Gelet op het hier vermelde verhaal bekruipt mij ook het idee dat we hier te maken met een tegenwoordig (helaas) veel voorkomende huis-tuin-en-keuken ruzie in de nalatenschap. Daarbij draait het nooit om het geld, maar altijd om het principe (althans, dat zegt men).

Ja, ik weet 100% zeker dat voor mijn ouders alle kinderen gelijk waren en dat zij nooit de een veel meer geven dan de ander. De bedragen die van de rekening van mijn moeder overgeschreven zijn naar rekening van zus en broer beginnen klein, 500 Uro en vervolgens meer en meer tot een laatste bedrag van 25.000 Euro. Zwatr op wit staat dat mijn broer 23.000 Euro geleend heeft. Ligt zo ook bij de notaris, vervolgens wil hij een jaar na het overlijden van mijn moeder via een vriend zeggen dat het hier geen lening maar een schenking betreft en zo heeft mijn zus zich ook al meerdere keren tegengesproken. Al met al vind ik het meer dan akelig dat dit gaande is. Ipv rouwen wordt er of je wil of niet toch energie aan deze vervelende zaak besteedt. Ik ben de procedure gestart omdat ik net zoveel recht heb als zij op mijn erfdeel. Ik ben altijd in beeld geweest bij mijn ouders en ik was de enige die mijn vader op zijn ziekbed zo vaak bezocht heeft. Mijn vader kon niets meer op het laatst (niet praten, lopen, eten, etc) en ik ging hem elke dag de krant voorlezen en even met hem naar buiten of zo. Als ik een "slechte dochter" zou zijn geweest, zou ik me nog kunnen verplaatsen in de houding van mijn broer en zus. Bij wijze van spreken.

Als ik bovenstaande feiten lees, mag ik daar uit begrijpen, dat als moeder nog leeft en de nalatenschap van vader reeds is uitgekeerd, dat moeder daarna met haar geld mag doen wat ze wil ?
Dus als zij haar zoon - die notarieel gemachtigd is om voor haar alles ( incl. schenkingen) te regelen , een briefje laat tekenen door haar, dat zij een bepaald bedrag slechts schenkt aan uitsluitend 2 i.pl.v aan haar 4 kinderen dan kan dat "ongestraft"plaatsvinden en kunnen de andere 2 kinderen daar dan niets aan doen. Gaat het zelfs zover met het nieuwe erf/schenkingsrecht ?
En hoe staat het dan verder met het legitieme portie van de anderen. Hebben ze daar ook geen enkele aanspraak meer op ?

Graag uw antwoord.
Met vriendelijke groet,

Patio: Hoe komt u erbij dat mijn broer notarieel gemachtigd was...? Daar is geen sprake van of van geweest... Uiteraard heb ik recht op mijn kindsdeel maar ik wil natuurlijk graag gewoon het gedeelte krijgen waar ik recht op heb en wat dus door mijn familie ingepikt is.

Patio,
Het testament dat vader had bevatte een van de vele mogelijke langstlevende constructies. Die houden onder aan de streep per definitie in dat de langstlevende ongestoord door kan leven en dus beschermt is tegen financieel ingrijpen van de kinderen. In gewoon Nederlands: de langstlevende mag doen en laten met de erfenis van de eerstoverledene wat zij mag maar wil. Zou dat niet het geval zijn, dan zou de langstlevende voor de aankoop van een brood al met de overige erfgenamen om de tafel moeten gaan zitten en toestemming moeten vragen. Dat werkt dus niet en is nimmer de bedoeling.

Een soortgelijke regeling is opgenomen in het huidige erfrecht. Sinds de wijziging in het schenkrecht is het niet meer verplicht een schenking in te brengen in een nalatenschap, tenzij bij de schenking of in een testament anders is bepaald. Vroeger werd een schenking gezien als een voorschot op de nalatenschap en om alle kinderen gelijk te trekken moest je dan (op papier) dat voorschot verrekenen met de erfdelen. Omdat dat idee niet meer van deze tijd is (denk aan verstoorde relaties, maar ook de schenkvrijheid van ouders) is dat systeem losgelaten en is dus bepaald dat een schenking geen voorschot meer is en hiermee geen rekening gehouden hoeft te worden bij de verdeling van de nalatenschap.

Van een schending van de legitieme is hier niet zonder meer sprake. TS krijgt 1/3 van de nalatenschap. De nalatenschap wordt gevormd door alle rechten en verplichtingen die ten tijde van het overlijden aanwezig waren. Daarin zit dus geen schending.

Mocht er sprake geweest zijn van een volmacht (wat overigens niet het geval is), dan zou zoon zelf bepaalde schenkingen kunnen regelen. Daarvoor hoeft hij dan geen papiertje te laten tekenen door moeder. Overigens zijn de meeste notarissen tegenwoordig wel zo "slim" om bepaalde rechtshandelingen uit te sluiten en kun je niet alle schenkingen regelen met een volmacht. De veel voorkomende schuldigerkenning op papier (papieren schenking) kan niet met een volmacht van de schenker geregeld worden.

Marcel,

Dank voor je antwoord. Mijn vraag/opmerking had niet echt betrekking op de voorgaande casus. Maar bij m ij gaat het om mijn verhaal wat ik je reeds/zojuist toestuurde. Zoon heeft not.volmacht en mag volgens die volmacht ook schenkingen doen maar met in achtneming van "aan de kinderen op basis van gelijkheid". Moeder wil alleen aan die 2 kinderen schenkingen doen en tekent daartoe dan zelf een brief met vermelding van een bedrag en vermeldt daarin dit bedrag uitsluitend te schenken aan de die 2 m.n. genoemde kinderen. ( de andere 2 krijgen dus niets).
Gaat dit allemaal nog volgens de wet betrf. schenkingen e.d. ?
En wanneer treedt de bepaling van het wettelijk erfdeel/legitieme portie in werking ?
Stel er is nu € 80.000,-- , hoeveel moet er dan bijv. bij overlijden van moeder
nog aanwezig zijn willen die 2 "bevoorrechten" niet alsnog het nodige terug moeten betalen aan die andere 2.
M.a.w. hoeveel mag moeder tijdens haar leven wegschenken, zonder dat het legitieme portie van die 2 in gevaar komt ?
In afwachting van je antwoord.
Patio

Het feit dat zoon een volmacht heeft betekent niet dat moeder zelf niets meer mag. Als moeder dus zelf wil schenken, dan kan en mag zij dat nog steeds en ook nog geheel naar eigen inzicht. En zolang dat een zogenaamde schenking in contanten is, dan is daar helemaal niets mis mee.

Schending van de legitieme portie is alleen aan de orde als in een nalatenschap een of meerdere kinderen minder krijgen dan hun legitieme portie (tegenwoordig de helft van hun normale erfdeel). Dat kan bijvoorbeeld gebeuren doordat een kind onterfd is of er meer legaten gemaakt zijn dan er aan vermogen is. Ook kan een kind de nalatenschap verwerpen en een beroep doen op zijn legitieme. In dat laatste geval kunnen er wel strafkortingen gaan werken. Dat is afhankelijk van de inhoud van een eventueel testament.

Tijdens leven mag moeder inderdaad doen en laten wat ze wil. Dat is immers ook de strekking van iedere constructie die de langstlevende beschermd. Wil moeders 4x per jaar op vakantie dan kan en mag zij doen, wil zij dat geld weggeven aan wie dan ook, dan mag dat ook.

Het enige waar bij de schenkingen opgelet moet worden is of de jaarlijkse vrijstelling niet overschreven wordt en dat bij de schenking wordt bepaald dat het een schenking onder privéclausule is.

Let wel: moeders moet dus wel dat geld ook overmaken/overhandigen. Zij kan niet zelf op papier zetten dat ze het schenkt en pas opeisbaar laten zijn op het moment dat zij overleden is. Daarvoor zal ze naar een notaris moeten. En ook daar kun je kinderen verschillend behandelen als het om schenkingen aankomt.

Marcel75: Bedankt voor je reactie, hier kan ik wat mee! Je hebt het heel duidelijk uitgelegd. Zitting is donderdag, ik ben benieuwd.

Marcel,

Bedankt voor je interessante antwoord. Begrijp ik het nu goed, dat wij - kinderen van erflater/moeder- maar moeten afwachten wat er bij haar overlijden nog over is van haar vermogen en dat dan als uiterste consequentie de 2 achtergestelde kinderen hooguit nog maar hun legitieme portie kunnen krijgen van het deel dat dan toevallig nog over is ?
Want ik neem aan, dat de reeds 2 bevoorrechte kinderen daarin ook nog weer meedelen op het laatst.
Hoeft daartoe niets door moeder in haar testament bepaald zijn over wie (welk kind)en/of hoeveel vermogen een bepaald kind/eren slechts een legitiem portie krijgen ?
Voorbeeld moeder heeft een vermogen van een ton, Ze geeft uitslutend aan die bewuste 2 "bevoorrechten" in de loop van de tijd ieder € 40.000,00. Daarover staat niets in haar testament bepaald. Het is een gewoon testament waarin is bepaald, dat zij voor haar nalatenschap niet afwijkt van de wettelijjke erfopvolging of van wet.regels enz en van.plaatsvervulling.
Mag ik nog een antwoord hierop van je ?
B.v.d. daarvoor

Patio,
Nee, je ziet het verkeerd.

Tenzij je een beroep op je legitieme portie hebt gedaan bij het overlijden van vader omdat je toen onterfd was, je legitieme portie anderszins geschonden werd of na verwerping je legitieme portie hebt ingeroepen, heb je nu een gewone vordering op je moeder ter grootte van je erfdeel in de nalatenschap van je vader.

Moeder is echter (uitgaande van de wettelijke regeling of een zogenaamde ouderlijke boedelverdeling) eigenaar geworden van alle zaken en mag dus, als eigenaar, doen en laten wat zij wil. Maakt moeder alles op, dan is je vordering die je nog op haar had waardeloos geworden. Daarnaast vererft er dan niets meer, maar ben je wel gewoon erfgenaam. Je legitieme portie is dan zeker niet geschonden.

Voor de berekening van je legitieme portie wordt immers gekeken wat je zou erven op het moment van overlijden. Alles wat zich daarvoor heeft afgespeeld telt dus niet mee. Alleen als moeder een testament heeft opgesteld waarin ze je onterfd heeft of bijvoorbeeld voor 1/16e deel terwijl er maar 3 kinderen zijn tot erfgenaam heeft benoemd, dan is je legitieme portie geschonden.

Je moet inderdaad rustig afwachten en bedenken dat je ook erfgenaam kunt zijn in een negatieve nalatenschap zonder dat je legitieme portie geschonden wordt.

Het lijkt mij ook een lastige kwestie en hopelijk is de Rechtbank rechtvaardig. Mijn zus en broer hebben mbt deze zaak verschillende scenario's afgeschilderd. (Zwart op wit, het ene leugen na het andere). Ik neem aan dat de Rechtbank morgen ook ziet wat zij gedaan hebben. Ik hoop op een positieve uitslag voor mij en uiteraard op rechtvaardigheid. Bedankt voor jullie reacties!

Nieves,
Wat jij rechtvaardig vindt, is natuurlijk jouw kant van de waarheid. Ik wil je met deze zin niet afvallen, maar in iedere rechtszaak zijn er altijd 3 waarheden. De waarheden van beiden partijen en de waarheid die door de rechter wordt vastgesteld. Wat de echte waarheid en of die er tussenzit is nooit helemaal duidelijk.

Over het algemeen zal de rechter ook geen uitspraak doen over de waarheid, maar kijken hoe deze kwestie opgelost kan en moet worden. Er kan dus ook een tussenoplossing komen.

Bedenk ook dat je wel gelijk kunt hebben, maar als je dat niet kunt aantonen of de rechter er niet voldoende kunt overtuigen, dan zul je een zaak grotendeels verliezen.

Marcel,
Wil nog een keer reageren op je laatste antwoord aan mij. Ik ben niet onterfd, de verdeling van vaders nalatenschap is door de notaris goed en naar alle kinderen corrrect afgehandeld. Maar nu doet moeder van "haar nalatenschap" alleen nog schenkingen aan 2 van haar 4 kinderen. Uiteindelijk zal er waarschijnlijk dus maar weinig over zijn voor de andere 2. Kan er evt. een moment ontstaan, dat de bevoorrechte 2 kinderen een deel van die schenkingen die ze kregen tijdens het leven van moeder alsnog aan de andere 2 kinderen moeten terugbetalen. Of kan moeder maar ongelimiteerd blijven schenken totdat er bijv alleen nog geld is voor een uitvaart van haar ? Tussen haakjes ik weet dat niemand v.d. kinderen echt onterfd is.
Voor wat het legitieme portie betrf. zeg je dat er op het moment van overlijden "van moeder ?" pas gekeken hoeveel er op dat moment aanwezig was.
Heb ik dat goed begrepen ? Nou dan kan het best financieel goed tegenvallen wat er nog te verdelen is.
Graag je reactie.
Met vr. groet.

Beste Patio,

Volgens mij is dat inderdaad wat Marcel zegt. Moeders mag geld brassen en schenken zoveel ze wil. Wat daarna over blijft wordt verdeelt zoals in het testament is opgenomen of zoals het erfrecht bepaald. Als moeders besluit de laatste dagen van haar leven het er mooi van te nemen en zichzelf daarmee in de schulden werkt, zal ook dit naar de erfgenamen overgaan.

Patio,
Je geeft zelf in je laatste bijdrage al antwoord op je vragen. Moeder mag schenken wat en aan wie ze wil. Dat is haar vrije keuze. Tenzij aantoonbaar is dat moeder niet meer weet wat ze doet en dus eigenlijk onder bewind gesteld zou moeten worden, kun je hier niets tegen doen. Is moeder geestelijk achteruit aan het hollen, dan moet je zo snel mogelijk moeder onder bewind laten stellen. In dat geval kunnen er niet zomaar meer schenkingen gedaan worden zonder de kantonrechter meekijkt.

Voor de schenking van de legitieme portie kan alleen maar gekeken worden naar het testament dat je moeder gemaakt heeft en of daardoor je legitieme portie geschonden wordt. Anders niet.

Ik dacht dat de volgende regel bestond;

Moeder krijgt ½ + kindsdeel
Dus bij 4 kinderen word moeder 5e kind.
Bij €400.000 krijgt ze dus 50=10% =60% of €240.000 die ze mag opmaken.

De 4 kinderen dus €160.000 : 4 = €40.000,-

Moeders mag dus dan haar deel verdelen wat zij maar wil maar Vaders deel moet blijven.

Dus bij overlijden zou iedereen €40.000,- van vader en ¼ van rest van moeder krijgen.
Dus is er teveel uitgedeeld of eerder opgenomen dan krijgen zij niets of minder.
Zo zie ik dat of is de wet veranderd?

Ik weet van 1 kind dat geld kreeg van ouders later minder erfenis kreeg omdat hij dat voor aankoop huis eerder had opgenomen.
Dus deze regel zou ik hier ook toepassen als niet duidelijk is waarom ze deze giften kregen en andere niets.

Alles wat gekregen is toen ze nog beide leefde valt er dus altijd buiten, maar de erfenis deel van vader moeten ze apart houden, ze mag wel de rente gebruiken maar niet het geld.

Reddice,
Grote tenzij maken bij het overgaan van schulden: dat gebeurt namelijk niet als de kinderen verwerpen (dan gaat het naar hun kinderen) of als ze beneficiair aanvaarden.

Invalide,
Je moet niet dachten, maar denken. Als je alleen maar dacht, denk je nooit.

Moeder krijgt namelijk helemaal geen kindsdeel, maar deelt als gewoon erfgenaam mee in de nalatenschap van vader. Als vader en moeder in gemeenschap van goederen gehuwd waren, dan heeft zij op grond van het huwelijksvermogensrecht recht op de helft van het gezamenlijke vermogen (let wel: privé-vermogen van vader valt daar dus buiten!). Eenzelfde redenering is ook te volgen als er huwelijkse voorwaarden waren met een finaal verrekenbeding bij overlijden.

Uitgaande van jouw voorbeeld, krijgt moeder op grond van huwelijksvermogensrecht € 200.000,--. De rest vormt de nalatenschap waarin 5 mensen zijn gerechtigd, ieder dan dus voor 1/5 ofwel € 40.000,-

Als er geen testament was en vader na 1 januari 2003 is overleden, werkt de zogenaamde wettelijke verdeling. Op grond daarvan wordt moeder eigenaar van alles. Let wel: eigenaar dus van alles! en een eigenaar mag doen en laten met zijn spullen wat hij wil. Om de kinderen niet te kort te doen, krijgen zij een niet-opeisbare vordering op moeder ter grootte van € 40.000,-- per kind. Over die vordering wordt geen rente vergoed, tenzij de wettelijke rente hoger is dan 6% (is al jaren niet het geval).

Op het moment dat moeder komt te overlijden, krijgen de kinderen dan eerst € 40.000,--. Daarover hoeven zij geen erfbelasting meer te betalen. Dat is al betaald toen vader overleed. Over het restant moeten ze dan wel erfbelasting betalen.

Is er niet eens meer € 40.000,-- per kind beschikbaar, dan hebben ze inderdaad pech gehad.

De situatie waarin moeder alleen naar vaders erfenis mag kijken maar eerst haar eigen geld moet opmaken doet zich voor bij een tweetrapstestament. In dat geval zijn de kinderen echter onterfd en pakt het hele verhaal helemaal anders uit.

Oh ja, Je weet van 1 kind is niet onmogelijk. Als dat voor 2003 geschonken was en er verder niets bepaald was (niet zo slim maar waarom zou je ook geld uitgeven voor juridische bijstand) dan moest de schenking nog worden ingebracht in de nalatenschap en kwam het feitelijk dus in mindering op je erfenis. Sinds 2003 is dat ook verandert en meer naar de praktijk geschreven. Het was en is namelijk heel gebruikelijk om juist een schenking niet in te hoeven brengen, tenzij anders is bepaald. Jouw regel moet je dus zeker niet meer toepassen!

Ook dat moeder de rente zou mogen houden is nooit wet geweest. Daar verwijs je zeer zijdelings naar een mogelijke vruchtgebruiksituatie. Echter: in een vruchtgebruiktestament wordt al jaren de bevoegdheid tot vervreemden en vertering ook opgenomen.

Marcel,

Bij een tweetrapstestament wordt man of vrouw toch eigenlijk vrij om desnoods het tatale vermogen van de partner op te maken. De partner wordt immers de enige erfgenaam. Kinderen zijn dan als het ware toch onterfd en kunnen er niets aan doen als moeder c.q. vader alles opmaakt in zijn/haar leven ?

Patio,
Bij een tweetrapstestament is de langstlevende inderdaad enig erfgenaam. De kinderen zijn dan geen erfgenaam.

De langstlevende is dan echter wel erfgenaam onder een last. Namelijk: (even kort door de bocht) alles wat de langstlevende overhoud van de erfenis die hij van de eerstoverledene gehad heeft, moet hij doorgeven aan zijn kinderen (de verwachters). Om dat veilig te stellen moet de langstlevende dan eerst zijn eigen vermogen opmaken (vaak de helft van de huwelijksgoederengemeenschap) voordat er aan de nalatenschap van de eerstoverledene (het bezwaarde vermogen) gekomen mag worden.

Ter controle van die last moet de langstlevende een administratie bijhouden en jaarlijks inzage geven in die administratie aan de kinderen. Zijn de kinderen het er niet mee eens, dan kunnen ze naar de rechter stappen.

Bedankt voor de info per 2003, dus ik loop op achter...

Wel betekend dit dat dementerende alleenstaande waar slechts 1 kind alles regelde wel gekeken moet worden hoe ze met het geld omgaan.
Ik vond de oude regels beter, maar helaas moet ik het hier mee doen.

Ik begrijp nu ook eerdere antwoorden die elkaar tegen spraken.
Voor mij is het dus duidelijk dat de vragen steller gewoon pech heeft dankzij de nieuwe wet uit 2003.

Invalide,
De oude regels gaven in de praktijk juist grote problemen en werden altijd omzeilt door bij de schenking te bepalen dat de schenking niet ingebracht hoefde te worden in de nalatenschap. In feite werd wat nu wet is al jaren toegepast. De regel is gewoon omgekeerd.

De situatie met een dementerende ouder vroeg ook altijd al om een bewindvoerder. Daar is helemaal niets aan verandert. Dan kan nog steeds het regelkind de administratie doen, maar zal jaarlijks rekening en verantwoording moeten afleggen. Schenkingen aan 1 kind zullen dan opvallen. Wil het kind dit via de notaris regelen, dan zal de notaris bij de kantonrechter toestemming vragen. Die wordt alleen verleend als aan een aantal voorwaarden is voldaan. Denk daarbij aan de voorwaarde dat er voor de onderbewindstelling ook al een schenkingstraditie was en er niet zonder plausibele reden kinderen worden achtergesteld. Het kind waarmee al jaren geen contact is (ook niet voor de onderbewindstelling) zou dus wellicht in speciale gevallen dan ook overgeslagen mogen worden.

Marcel,

Over legitieme portie is niets bepaald in haar testament. Er staat wel in zoals ik al eerder vermelde, dat er geerfd wordt krachtens de wet en evt.plaatsvervulling.Er is ook niets bepaald over schenkingen aan wie dan ook. Het is in wezen een simpel testament. Zoon is notarieel gevolmachtigd ook tot schenkingen namens haar.
Het laatst gebeurt dus gewoon zonder consequenties naar de anderen begrijp ik.
Wat er op het laatst nog is aan verrmogen daar delen dan alle 4 de kinderen nog in mee. Dus ook die 2 bevoorrechten nog eens ?
Graag je reactie.

Groetjes

Patio,
In een testament zal ook niet zo snel iets over legitieme portie staan. Enige uitzondering daarop is wanneer een of meerdere kinderen tot erfgenaam benoemd ter grootte van hun legitieme portie of daarvoor een legaat krijgen. Dat kan soms fiscaal handig zijn. De legitieme portie is namelijk een wettelijke bepaling waarnaar dus niet verwezen hoeft te worden.

Als in het testament niets staat over een inbrengverplichting van schenkingen, dan zijn de schenkingen gewoon schenkingen en geen voorschotten op de erfenis. De ontvangers van de schenkingen mogen die dan gewoon houden en bij de afwikkeling van de nalatenschap hoeft daar geen rekening mee gehouden te worden.

Uit een eerdere bijdrage van jou begreep ik dat zoon alleen mag schenken als ieder hetzelfde krijgt. Als zoon dus schenkt, ontstaan er geen scheve verhoudingen. Zoals al vermeld zorgt de volmacht er niet voor dat moeder zelf niets meer mag. Zij kan nog steeds schenken wat en aan wie ze maar wil. Heb je je twijfels over de geestelijke gezondheid van moeder, dan zul je toch aan een bewindvoerder moeten.

En uiteraard moet op het moment dat moeder overleden het dan aanwezig vermogen door 4 gedeeld worden. Uiteraard doen dan de 2 kinderen die meer schenkingen hebben gehad ook gewoon mee. Zij zijn immers ook voor 1/4e erfgenaam. Dat staat helemaal los van de schenkingen.

Deze situatie is trouwens wel het kruit voor het kruitvat waarop "familieruzie/boedelruzie" met hoofdletters opgeschreven staat. Alleen het lontje moet er nog in.