---Ouders kunnen overeenkomen dat de onderhoudsplichtige ouder aan hun meerderjarige kind van 21 jaar of ouder een (studie)bijdrage betaalt, zolang het kind met redelijke resultaten een beroepsopleiding volgt of studeert. Daaraan wordt ook een leeftijd gekoppeld, bijvoorbeeld tot de 25-jarige of 27-jarige leeftijd van het kind.
In dat geval is sprake van een derdenbeding. Daaraan wordt gekoppeld, dat het beding onherroepelijk is, zodat het kind recht heeft om nakoming van dit beding te vorderen.--Info

Tenzij jullie hierover dus iets hebben vast gelegd, verwacht ik niet dat ze - samenwonend, met inkomen - nog iets te claimen heeft........

Maar Je zou nog even informatie kunnen vragen, door het geven van de volledige info over het hoe en wat bij het Juridisch Loket die kunnen je dan precies vertellen hoe of wat in jullie situatie geldt.

Succes,

Als het is vastgelegd dat u haar tot een bepaalde leeftijd financieel zou ondersteunen tot een bepaalde leeftijd...tja, dan zult u zich daaraan moeten houden.

Verder (mijn persoonlijke mening) vind ik dat uw dochter haar eigen zaken, dus ook financieel moet gaan regelen met haar partner. Hetzelfde doet u met uw partner. Ik neem toch aan dat uw dochter niet wilt dat u in de financiele problemen komt?! Wees hier ook eerlijk in tegenover haar dat u het momenteel niet (meer) kunt opbrengen.

Ontvangt zij nog studiefinanciering via DUO (voorheen IBG)? Dan zou zij bij hen ook een lening kunnen aanvragen. Of via haar eigen bank of extra werken. Er zijn verschillende opties.

Even vanuit mijn eigen ervaring: Ik heb mijn studie volledig zelf betaald, zonder te lenen bij het IBG. Ik woonde op kamers en heb alles kunnen redden, in mijn eentje toen van 700,- per maand. Af en toe stopten mijn ouders me wel wat toe, maar echt niet structureel 250,- per maand. Heeft u eigenlijk zicht op waar uw dochter het aan uit geeft? Want er valt altijd wel ergens op te bezuinigen...

In dit geval denk ik dat u zichzelf voorop moet stellen, want het klinkt tussen de regels door alsof u dit lang niet gedaan hebt. En dat is geen verwijt.

Kortom, ga met uw dochter en vriend om de tafel zitten. Wat zijn de levensbehoeften, vaste laste en daadwerkelijke studiekosten? Maak een begroting en vervolgens een plan van aanpak.
Blijf in ieder geval communiceren met elkaar.

Succes.

dit zijn eerder emotionele zaken dan zakelijke zaken:

u heeft een eigen huis én een laag inkomen.

u werd gedwongen, door de gebreken, te verbouwen.

het is het kind van uw man

hier is het geen kwestie van moeten maar willen of niet

je wil je kind bijstaan om redenen en om andere redenen niet

ik ben een bijstandsmoeder, ik heb het altijd helemaal zelf gered, met af en toe een extraatje van mijn moeder. nu willen mijn ouders het anders doen, ze worden ouder (70 en 84), mijn broer is plots overleden. maar ik vraag er nooit om en ga er ook nooit van uit. maar ik geniet er wel van. zodat het voor de kinderen draagbaarder wordt. ik ben nog steeds zuinig.

als je iets persé wil, dan kan het ook.

ik ben er ook van: zelfstandigheid, voor je zelf zorgen. inzage in het uitgavepatroon van kind en vriend. wat doen zijn ouders?

een kennis van mij zat in de bijstand, haar dochter en haar man hadden allebei een inkomen en leefden zo boven hun stand dat ze meeteerden op de bijstand van haar moeder, het kan maar zo! dan had de hond geen eten of het kind geen kleren... en dat kon die moeder niet laten gebeuren natuurlijk....

kortom: diep van binnen onderzoeken wat er allemaal speelt, navraag doen bij het juridisch loket of bij het Nibud

ik krijg een beetje het gevoel: ik wilde wel geld meesturen maar de envelop was al dicht.

volkomen terecht, waarom niet? ook kostgeld vind ik heel normaal, en daar zijn de meningen heel erg over verdeeld, onder ouders en onder kinderen...

lieflijke

Bedankt voor jullie reacties en als we financieel wat meer hadden dan hadden we haar, omdat ze studeert, willen ondersteunen. Al was het met een éénmalige bijdrage of maandelijkse en dat is juist ons probleem! (Als we een keer iets over zou hebben dan zouden we het geen probleem vinden om haar wat te geven zoals DMV en Lieflijke hebben ondervonden). En nee mijn man heeft niets vastgelegd over het maandelijks betalen. Waar we wel moeite mee hebben is dat haar onderhoudskosten beduidend minder zijn omdat ze nu samenwoont. Ik ga hier verder niet op in omdat het geld niet alleen werd gebruikt voor haar studie en onderhoud.
Het is toch een gevoelig onderwerp en ik beschouw mijn mans dochter niet alleen als van hem. Uiteindelijk erft zij ons huis en ondanks onze schulden zal zij toch een leuk bedrag na verkoop overhouden.
Inmiddels heb ik juridisch advies ingewonnen op het juridisch loket (dank voor de tip Stacey) en daar moet ik nog antwoord op krijgen want ik wil graag een zakelijk en juridisch advies aan haar overbrengen en niet te emotioneel worden aangezien ik er elke dag mee wordt geconfronteerd.